Название: Беларусалім. Кніга першая. Золак
Автор: Павел Севярынец
Издательство: Электронная книгарня
Жанр: Современная зарубежная литература
isbn: 978-617-7599-15-8
isbn:
Факт ёсьць факт, гэта ён прапанаваў чорны квадрат. Стары мудры Альберт тады казаў:
– Паглядзі, Цімур. Ну, паглядзі ўнутр. Бачыш? Калі ты глядзіш у бездань – не забывайся: бездань таксама глядзіць на цябе.
Гэта заварожвала, як ён падае ідэі.
Цяпер уся Беларусь у чорных квадратах. У “Непагасным” на ўваходах, у замках кабінетаў, на касах у карпаратыўных крамах. Біяметрыя. Прыглядзеўся – адчынілася. Прыклаў далонь – счытвае грошы з рахунку. І знак, як быццам хтосьці лёгенька прыпячатвае абцасамі: гатова.
Але гэта толькі пачатак.
Сем мільёнаў кліентаў – тэлевізіі, гандлёвых цэнтраў, банкаў, латарэяў, казіно, кавярняў, айцішных кампаніяў – з пакетам асабістых зьвестак пра кожнага і праграмамі індывідуальных замоваў для любога, ад інтэрнэт-тэлекаму да кулінарных рэцэптаў ды квіткоў на футбол. Адпрацаваная мадэль для сямі мільярдаў насельнікаў зямнога шара.
Над працягам пад зямлёй працуе чатыры паверхі дактароў, навукоўцаў і праграмайстраў. Пара дотыкаў да экрану твайго айфона – і болю няма. Яшчэ клік – і цябе не турбуюць праблемы. Яшчэ разок – і ты цалкам шчасьлівы. Каб ён ведаў, гэты нервовы Белазор, да якой велічы дакранаецца нямытымі рукамі…
Так, ён дапамог зрабіць гэты зачумлены кавалак зямлі больш-менш прывабным для патрэбных гасьцей. Габрэйскія маршруты ў Валожыне, Моталі, Міры, Радуні, Лёзьне, Лагойску; мусульманскі квартал у Наваградку, грандыёзны хаб у Полацку, цэнтры “Непагаснага” ў Віцебску, Магілёве, Гомелі, Гародні, Берасьці, дзе ён выкалупваў з-пад пазногцяў хоць нешта вартае ўвагі. Увогуле, выціснуў з гэтага балота ўсё, што можна было. Цімур выцер рукі.
Але падабраўся надта ж блізка, аж стары мудры Альберт занепакоіўся. І ня змог перарасьці свой местачковы ўзровень. Рана ці позна яго ўсё адно трэба было зьліваць.
Тычком выключыў кран, і вада зь сёрбаньнем уцягнулася ў перакрыжаванье.
Так, тэчка Белазора, файлы з гэбэ і даклад Зьвера на стале. Выпрасаваная кашуля, як і належыць, на сьпінцы крэсла, табло навінаў уключана… Усё нармал. Цімур накінуў на голы торс чорную шаўковую кашулю, зашпіліўся, паправіў гузік зь мізэрнай схаванай камерай, і глянуў у люстра па-над столікам.
А вось жанчыны… У параўнаньні зь Еўропай або Кітаем тут рай. Сьветлыя, буйныя, у меру распусныя. Праўда, надта лёгка аддаюцца, нецікава. Цімур зрабіў некалькі рэзкіх рухаў корпусам, разьмінаючы сьпіну, вакол сваёй восі – рраз, рраз… пасьля трэба будзе заняцца падмацаваньнем тутэйшага генафонду, каб нашыя балотныя славяне канчаткова ня вымерлі як від.
Адзінай незразумелай для яго заставалася гэтая дама чарвей з калоды Белазора. Здавалася б, нічога асаблівага, але імгненная чуйка, і тая ноч, і фатальнае прадчуваньне…
Цімур зноў перагарнуў СКАЧАТЬ