Ⴅეფხისტყაოსანი. Ⴒექსტის გამართვა ასომთავრულით – Ⴇამაზ Ⴋჭედლიძე. Ⴘოთა Ⴐუსთაველი
Чтение книги онлайн.

Серия:

isbn: 9785449043443

isbn:

СКАЧАТЬ ვაება, მტერთა – ხსენება იშისა.

«Ⴋე წელიწდამდის ბნელსა ვჯე საწუთრო-გაცუდებული,

Ⴃღისით და ღამით ვვაებდი, ვერვისგან სულ-დაღებული;

Ⴂაყვანად ხასნი მოვიდეს, მითხრეს მეფისა მცნებული,

Ⴄბრძანა: «Ⴘვილო Ⴒარიელ, ნუ ხარ შავითა ღებული.

«Ⴙვენ უფრო გვტკივის იგი, ვინ დაგვაკლდა სწორად თავისა».

Ⴀსი ებოძა საჭურჭლე, ებრძანა ახდა შავისა,

Ⴁოძება მისეულისა სრულისა საკარგავისა:

«Ⴘენ გქონდეს ამირბარობა, ქმნა მისვე საურავისა»

«Ⴀვენთი, დამწვეს მამისა სახმილთა დაუშრტობელთა;

Ⴓკუნით გამომიყვანეს ხასთა მათ წინა მდგომელთა;

Ⴂამოსლვისათვის ზეიმი შექმნეს Ⴈნდოეთს მფლობელთა,

Ⴘორს მომეგებნეს, მაკოცეს პატივით ვითა მშობელთა.

«Ⴋათ საჯდომთა ახლოს დამსვეს, პატივს მცემდეს ძისა დარად,

Ⴋის ხელისა საურავი მათ ორთავე მითხრეს წყნარად;

Ⴓრჩ ვექმენ და მისეულთა წესთა ქცევა მიჩნდა ზარად.

Ⴀრ მომეშვნეს, დავჰმორჩილდი, თაყვანის-ვეც ამირბარად.

«Ⴀღარა ვიცი, დამვიწყდეს, თუცა დიადი წელია;

Ⴂიამბო ჩემი ამბავი, განა რაზომცა ძნელია!

Ⴚრუ და მუხთალი სოფელი მიწყივ ავისა მქმნელია,

Ⴋისთა ნაკვესთა წინწალი დამეცეს ხანგრძლად მწველია»

Ⴉვლა დაიწყო თქმა ამბისა მან, რა ხანი მოიტირა:

«Ⴃღესა ერთსა მე და მეფე მოვიდოდით, გვენადირა;

Ⴋიბრძანა, თუ: «Ⴕალი ვნახოთ», ხელი ხელსა დამიჭირა.

Ⴋის ჟამისა მხსენებელი მე სულდგმული არ გიკვირა?!

«Ⴁაღჩა ვნახე უტურფესი ყოვლისავე სალხინოსა:

Ⴋფრინველთაგან ხმა ისმოდა უამესი სირინოსა;

Ⴋრავლად იყო სარაჯები ვარდის წყლისა აბანოსა.

Ⴉარსა ზედა მოჰფარვიდა ფარდაგები ოქსინოსა».

Ⴋეფემან ახმა დურაჯთა მითხრა მიტანად ქალისა,

Ⴂამოვუხვენ და წავედით ჩემად СКАЧАТЬ