Organizacja ruchu kolejowego. Marianna Jacyna

Чтение книги онлайн.

      – tory kolejowe (w tym rozjazdy i skrzyżowania torów wraz z ich elementami składowymi, takimi jak szyny czy podsypka),

      – obrotnice i przesuwnice, podtorze (wraz z elementami składowymi, takimi jak nasypy czy roślinność posadzona w celu ochrony skarp),

      – obiekty inżynieryjne (takie jak mosty czy tunele),

      – nastawnie wraz z urządzeniami sterowania ruchem,

      – perony wraz z infrastrukturą umożliwiającą dostanie się na nie,

      – rampy towarowe wraz z drogami dojazdowymi do dróg publicznych,

      – drogi technologiczne wraz z infrastrukturą towarzyszącą,

      – przejazdy i przejścia wraz urządzeniami,

      – systemy oświetleniowe,

      – urządzenia energetyczne i grunty, jeżeli są funkcjonalnie połączone.

      – szerokości toru,

      – liczby torów stanowiących linię kolejową,

      – znaczenia poszczególnych linii kolejowych,

      – podziału na części,

      – parametrów eksploatacyjnych,

      – elektryfikacji.

      – linie kolejowe wąskotorowe – których rozstaw toru jest mniejszy niż 1435 mm; w Polsce dziś występują następujące szerokości toru: 600 mm (m.in. Żnińska Kolej Powiatowa i Wyrzyska Kolej Powiatowa), 750 mm (najpopularniejszy rozstaw, m.in. Średzka Kolej Dojazdowa i Żuławska Kolej Dojazdowa), 785 mm (tylko Górnośląskie Koleje Wąskotorowe), 1000 mm (Gryficka Kolej Dojazdowa, Koszalińska Kolej Wąskotorowa i Piaseczyńska Kolej Wąskotorowa),

      – linie kolejowe normalnotorowe – których rozstaw toru jest równy 1435 mm,

      – linie kolejowe szerokotorowe – których rozstaw toru jest większy niż 1435 mm; w Polsce m.in. linia kolejowa nr 65 (Most na rzece Bug–Sławków Południowy), LHS (Linia Hutnicza Szerokotorowa).

      – linie kolejowe jednotorowe – których szlaki składają się z jednego toru, po którym można prowadzić ruch pociągów jednokierunkowo lub dwukierunkowo,

      – linie kolejowe dwutorowe – których szlaki składają się z dwóch torów, po których można prowadzić ruch pociągów: jednokierunkowo po każdym, dwukierunkowo po każdym lub w innej kombinacji,

      – linie kolejowe wielotorowe – których szlaki składają się z liczby torów większej od dwóch, po których można prowadzić ruch pociągów: gdy liczba torów jest nieparzysta – jak po liniach dwutorowych i jednotorowych, gdy liczba jest parzysta – jak po liniach dwutorowych.

      – linie kolejowe o znaczeniu państwowym – których budowa, utrzymanie i eksploatacja uzasadniona jest ważnymi względami gospodarczymi, społecznymi, ekologicznymi lub obronnymi [178]; wykaz linii zawarty jest w rozporządzeniu [157] i obejmuje 275 pozycji:

      ▪ linie kolejowe o znaczeniu obronnym (ich utrzymanie i eksploatację uzasadniają względy obronności państwa, w tym potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i wojsk sojuszniczych w czasie podwyższenia gotowości obronnej państwa i w czasie wojny, planowane do objęcia osłoną techniczną [178]),

      ▪ linie kolejowe o znaczeniu wyłącznie obronnym (jedynym kryterium zaliczenia ich do linii o znaczeniu państwowym są względy obronności państwa, w tym potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i wojsk sojuszniczych we wszystkich stanach gotowości obronnej państwa i w czasie wojny [178]),

      – linie kolejowe o znaczeniu pozostałym.

      – odcinki linii kolejowej (część linii kolejowej zawartą między stacjami węzłowymi albo między punktem początkowym lub końcowym linii kolejowej i najbliższą stacją węzłową [178]),

      – szlaki (część linii kolejowej między dwoma sąsiednimi posterunkami zapowiadawczymi lub posterunkiem zapowiadawczym a końcowym punktem linii [107]),

      – posterunki ruchu (budowla kolejowa łącząca ze sobą dwa szlaki służąca do bezpiecznego i płynnego prowadzenia ruchu kolejowego).