Organizacja ruchu kolejowego. Marianna Jacyna

Чтение книги онлайн.

      – opis organizacji utrzymania,

      – dane identyfikacyjne jednostek organizacyjnych własnych i innych wykonujących prace w zakresie utrzymania,

      – wykaz typów pojazdów kolejowych, do których utrzymania mają wykwalifikowanych pracowników oraz niezbędne zaplecze techniczne,

      – określenie poziomów utrzymania, do których realizacji mają wykwalifikowanych pracowników oraz niezbędne zaplecze techniczne,

      – opis zaplecza technicznego do utrzymania pojazdów kolejowych,

      – opis wykonywanych odbiorów technicznych.

      – poziom utrzymania 1 (P1 lub PU1) (dawniej: przegląd kontrolny (PK)): czynności dokonywane przed wyjazdem pojazdu kolejowego z sekcji utrzymania, w czasie jazdy lub po zjeździe do sekcji (dla EZT EN57-AKW Kolei Wielkopolskich – co 2500 km lub co 5 dni [43]),

      – poziom utrzymania 2 (P2 lub PU2) (dawniej: przegląd okresowy (PO)): czynności zapobiegające zużyciu materiałów, do których wykonania niezbędne są specjalistyczne stanowiska realizowane w przerwach między kolejną planowaną eksploatacją (dla EZT EN57-AKW Kolei Wielkopolskich – co 25 000 km lub co 40 dni [43]),

      – poziom utrzymania 3 (P3 lub PU3) (dawniej: przegląd poszerzony (PP)): czynności zapobiegające zużyciu materiałów, do których wykonania niezbędne są specjalistyczne stanowiska realizowane z wyłączeniem pojazdu z eksploatacji (dla EZT EN57-AKW Kolei Wielkopolskich – co 250 000 km lub co 2,5 roku [43]),

      – poziom utrzymania 4 (P4 lub PU4) (dawniej: naprawa rewizyjna (NR)): czynności z zakresu utrzymania naprawczego wykonywane w zakładach posiadających zaplecze techniczne i stanowiska pomiarowe (dla EZT EN57-AKW Kolei Wielkopolskich – co 500 000 km lub co 5 lat [43]),

      – poziom utrzymania 5 (P5 lub PU5) (dawniej: naprawa główna (NG)): czynności mające na celu podniesienie standardu pojazdu kolejowego lub jego odnowienie wykonywane w wyspecjalizowanych zakładach lub u producenta (dla EZT EN57-AKW Kolei Wielkopolskich – co 2 000 000 km lub co 20 lat [43]).

      – dokumentację projektowania systemu utrzymania pojazdów – zawierającą m.in. warunki użytkowania pojazdu (wartości graniczne dla normalnej eksploatacji pojazdu, warunki klimatyczne, dopuszczalne rodzaje obciążeń) oraz wyniki testów, badań, wykonanych obliczeń, doświadczeń praktycznych i innych danych uwzględnionych w czasie projektowania systemu,

      – dokumentację techniczną pojazdów:

      ▪ dokumentację techniczno-ruchową (DTR) pojazdu i jego podzespołów, składającą się z: określenia przeznaczenia pojazdu, jego danych technicznych, opisu budowy i zasad działania, instrukcji obsługi, rysunków poglądowych, wymagań dotyczących użytkowania i bezpieczeństwa obsługi, wytycznych dotyczących utrzymania i konserwacji, opisu metod sprawdzania stanu technicznego i zestawienia parametrów, opisu charakterystycznych usterek i metod ich usuwania, wykazu części zamiennych, załączników obejmujących: schematy blokowe, ideowe, montażowe, wykresy, rysunki i algorytmy oprogramowania, zasad recyklingu,

      ▪ warunki techniczne odbioru pojazdu i podzespołów zawierające: wymagania techniczne, które należy sprawdzić, by osiągnąć wymagany poziom jakości w procesie produkcji i eksploatacji, oraz program, opis i ocenę wyników badań,

      ▪ dokumentację konstrukcyjną wraz z warunkami technicznymi wykonania,

      – plan utrzymania pojazdów:

      ▪ opis metod planowania utrzymania, zestawienie rodzajów przeglądów i napraw,