Organizacja ruchu kolejowego. Marianna Jacyna
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Organizacja ruchu kolejowego - Marianna Jacyna страница 11
Название: Organizacja ruchu kolejowego
Автор: Marianna Jacyna
Издательство: OSDW Azymut
Жанр: Техническая литература
isbn: 978-83-01-20692-5
isbn:
przy czym:
– jeżeli pe(i) = 1, wówczas element o numerze i (
– jeżeli pe(i) = 2, wówczas element o numerze i (
– jeżeli pe(i) = 0, wówczas element o numerze i (
Z uwagi na powyższe, można zdefiniować zbiór:
– numerów posterunków ruchu występujących na sieci kolejowej, tj.
(2.10)
– numerów punktów ekspedycyjnych występujących na sieci kolejowej, tj.
(2.11)
– numerów pozostałych punktów eksploatacyjnych, tzw. technicznych, występujących na sieci kolejowej, tj.
(2.12)
Ze względu na organizację ruchu istotne znaczenie mają posterunki ruchu, wśród których wyróżnia się posterunki następcze i pomocnicze. Posterunki ruchu następcze w istocie służą do ustalenia następstwa ruchu pociągów. Mogą być: zapowiadawcze, bocznicowe i odstępowe (patrz rozdz. 3.2). Z punktu widzenia rozważań prowadzonych w niniejszej pracy ważne są posterunki zapowiadawcze, wśród których wyróżnia się stacje i posterunki odgałęźne.
Uwzględniając wprowadzona wcześniej notację, zbiór numerów stacji występujących na sieci kolejowej można zapisać następująco:
(2.13)
W strukturze sieci kolejowej drugim ważnym elementem są linie kolejowe, które składają się ze szlaków, odcinków i posterunków ruchu (patrz rozdz. 4.1). Definicję, interpretację oraz funkcje wyszczególnionych elementów liniowych sieci kolejowej przedstawiono w rozdz. 3. Ze względu na rozważania przedstawione w dalszych rozdziałach niezbędne jest zdefiniowanie zbioru numerów linii kolejowych w ujęciu teorii grafów.
Oznaczając indeksem lk numer pojedynczej linii kolejowej, zbiór LK numerów linii kolejowych dla całej sieci można zapisać następująco:
(2.14)
gdzie LK jest liczbą linii kolejowych.
Ponieważ szlak to część linii kolejowej między dwoma sąsiednimi posterunkami zapowiadawczymi (lub posterunkiem zapowiadawczym a końcowym punktem linii), korzystając z zależności (2.10), zbiór numerów SZL szlaków można zapisać następująco:
(2.15)
Natomiast zbiór numerów szlaków należących do danej linii kolejowej można zapisać następująco: dla każdej linii kolejowej, tj.
(2.16)
Poszczególne punkty eksploatacyjne oraz połączenia kolejowej sieci transportowej opisane są zborami charakterystyk FW i FL. Charakterystyki te można podzielić na następujące grupy:
– charakterystyki zapotrzebowania na przewóz – opisują wielkość przepływu pasażerów i ładunków lub pociągów obciążających poszczególne elementy, które zależeć będą od pełnionych przez te elementy funkcji w systemie transportu kolejowego,
– charakterystyki techniczne – przede wszystkim przepustowość, prędkość przemieszczania oraz możliwości przerobowe poszczególnych punktów pośrednich.
– charakterystyki ekonomiczne – przede wszystkim koszty realizacji zadań przewozowych.
Wśród parametrów infrastruktury liniowej, które mają wpływ na procesy przepływu pasażerów i ładunków w sieci transportowej, można wyróżnić m.in.:
– prędkości konstrukcyjne i maksymalne umożliwiające określenie w zależności od doboru rodzaju taboru, środków trakcyjnych, ciężaru i oporów ruchu – tzw. przejazdów teoretycznych i na ich podstawie ustalenie:
▪ czasu przejazdu na określonym wektorze grafu,
▪ przepustowości na poszczególnych wektorach grafu,
– dopuszczalne naciski na oś,
– dopuszczalne wymiary skrajni ładunkowej ograniczające wymiary ładunków, które mogą być przemieszczane,
– parametry geometryczne trasy (pochylenia podłużne, promienie łuków).
Natomiast wśród parametrów infrastruktury punktowej można wyróżnić:
– przepustowość węzłów (maksymalną liczbę pociągów, które jednocześnie mogą być obsługiwane w węźle),
– powierzchnię składowania i dopuszczalny nacisk na podłoże,
– czas przejścia pasażera lub ładunku przez węzeł,
– koszt przejścia pasażera lub ładunku przez węzeł,
– nośność urządzeń ładunkowych.
Parametry te mogą ulec zmianie zarówno w przypadku modernizacji i rozbudowy danego elementu infrastruktury liniowej bądź punktowej, jak i bieżącej jego eksploatacji. Znając parametry infrastruktury linowej i punktowej można dokonać oceny m.in.:
– możliwości przewozu pasażera lub ładunku po danej trasie i poprzez dane węzły,
– czasu i kosztu przewozu pasażera lub ładunku po danej trasie i poprzez dane węzły.
Szczegółowe zapisy charakterystyk istotnych z punktu widzenia organizacji ruchu kolejowego wprowadzono w kolejnych rozdziałach w zależności od analizowanego problemu.
2.2. Podsystemy strukturalne i funkcjonalne
Dla potrzeb СКАЧАТЬ