Название: АЖИБ ЯНГИ ДУНЁ
Автор: Олдос Ҳаксли
Издательство: Asaxiy books
isbn: 978-9943-23-192-4
isbn:
Ленина курткасидаги, шимининг ўнг ва чап тарафидаги, сўнг сийнабандидаги замокларни (икки қўлининг тезкор ҳаракатлари билан) пастга туширди. Бунинг учун тўрт марта уринишига тўғри келди. Сўнг кийимларини ечиб, пайпоқ ва пойабзали билан ванналар бўлмасига кириб кетди.
Уй, уй – бир неча ҳужрада бир эркак, вақти вақти билан аёллар ва бир гала ўғил ҳамда қиз болалар билан тўлган. Дим, тор ва бу ҳам етмагандай, ивирсиган; зулмат, касалликлар, қўланса ҳид.
(Бош Нозир бу турмани шу қадар жонли тасвирлаб бердики, бир таъсирчанроқ талабанинг ранги оқариб, мазаси қочишига сал қолди.)
Ленина ваннадан чиқиб обдан артинди, девордан осилиб тушган узун шлангни олди, унинг оғзини, худди ўзига ўқ узмоқчи бўлаётгандай, кўкрагига тўғрилади ва тепкини босди. Илиқ ҳаво оқими унга бағоят майин хушбўй кукунни пуркади. Раковина тепасидаги саккизта махсус жўмракча саккиз турли одеколон ва атир учун мўлжалланганди. У чапдан учинчисини буради, қўлларини атирга тутиб, ўзига сурди-ю, пойабзали ва пайпоғини кўтарганча бўшаган тебранма-вакуум томон юрди.
– Шахсий уй худди моддий жиҳатдан бўлгани каби, руҳий жиҳатдан ҳам ифлос ва жирканч эди. Руҳий томондан у ахлат ўраси, қуён уясига ўхшарди. Бу тузоқ ичида улар ўзаро ишқаланиб, қаттиқ қизиб, ҳиссий кечинмаларга қоришиб, сасиб кетардилар. Бу қандай бўғиқ яқинлик эди, оилавий тўда аъзолари орасидаги қандай хатарли, ваҳшиёна, бадбўй алоқа! Мияси айниган она ўз болалари (“Ўз болалари!”) устида титраб-қақшайди – худди мушук ўз болаларини тагига олиб ётгани каби уларни еру кўкка ишонмайди. Аммо бу мушук гапиришни билади, тинимсиз такрорлашни билади: “Менинг болажоним, менинг кичкинтойим”. “Оҳ, менинг қўзичоғим, қорни очиб қолибди-ку, кел ўзимга, қўлларининг миттилигини, оҳ, менинг ўхшаши йўқ, ширин кулчам, ухлади полвоним, лабларида оппоқ сут кўпиклари. Ухлаяпти жигарбандим…”
– Ҳа, – бошини ирғади Мустафо Монд, – оёғингиз қалтираши бежиз эмас.
– Кечаси ким билан қолмоқчисан?
– Ҳеч ким билан.
Ленина ҳайрон бўлиб, қошини чимирди.
– Сўнгги пайтларда ҳушим ўзимда эмас, – изоҳлади Фанни. – Доктор Уэльс менга сунъий ҳомиладорликни синаб кўришни таклиф қилди.
– Лекин, азизам, сен эндигина ўн тўққиз ёшдасан. Илк ҳомиладорлик йигирма бирга тўлмагунингча мажбурий эмас.
– Биламан, шириним. Аммо айримлар эртароқ бошлагани яхши. Доктор Уэльс айтдики, мен каби қорачадан келган, тос суяги катталар илк сунъий ҳомиладорлик вақтини ўн етти ёшдаёқ ўтагани маъқул экан. Демак, мен вақтидан икки йил аввал эмас, аксинча, икки йилга кечикяпман.
Фанни шкафини очиб, юқори токчага солиб қўйилган қутилар ва шиша флаконларни кўрсатди. Ленина ёрлиқларни овоз чиқариб ўқий бошлади.
– “Сариқ Тана Қиёми, Оварин, Яроқлилиги кафолатланади; Яроқлилик муддати: 1 Август Форд Тақвимининг 632 Йили. Сут Безлари СКАЧАТЬ