Әсәрләр. 4 томда / Собрание сочинений. Том 4. Мухаммет Магдеев

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ тыңлаганда, Кәшфи сискәнеп китте, һава хәлен тапшыручы диктор «Волга-Вятка ягында кинәт суытты, салкынлык төнлә 20 градуска җитте, мондый түбән температура фәлән елдан бирле күзәтелгәне юк иде» дип әллә ниләр әйтеп бетерде. Кәшфинең йөрәге туктады: капка төбенә алып кайтып туктаткан тракторының радиаторыннан суны агызмаган иде ул. Әйе, ул аны карап бетерә алмады, Тавис килеп мотоциклын сорады. Судка чакыралар, диде. Шул борчу белән трактор каралмады. Аннан шул борчу белән трактор онытылды. Кәшфинең йокысы качты. Техника харап булды болай булгач, ә син монда алдынгы исәбеннән утырган бул…

      Икенче көнне аларны, группаларга бүлеп, Халык хуҗалыгы казанышлары күргәзмәсенә алып киттеләр. Кәшфи группасына авыл хуҗалыгы министры урынбасары җитәкчелек итә иде. Группа белән радио, телевидение һәм газета корреспондентлары да йөрде. Арадан берсе Кәшфидән интервью алмакчы иде – Кәшфи үтенечен әйтте дә салды: «Тракторым харап була, бездә суыткан», – диде. Бу сүзне министр ярдәмчесе дә ишетте һәм әһәмият бирде:

      – Авылыгызда телефон бармы? – диде.

      – Авылда юк, потомушто телефон линиясе, төп линия авыл кырыеннан уза, – диде Кәшфи. – Кайтыйм мин, – диде ул, еламсырап. – Хатынымны да бик сагындым. Балалардан башка бер көн торган кеше түгел мин…

      – Авылдан еракмы? Төп линия?

      – Ерак түгел, потомушто бер өч йөз, дүрт йөз метрлар булыр, – диде. – Кайтыйм мин. Хатынымны сагындым. Төпчек кызымны сагындым. – Аның күзләрендә яшь иде.

      Корреспондентлар рәхәтләнеп елмаеп тыңладылар, Кәшфи сабый баладай дулкынлана, ашыга, каушый иде.

      – Потомушто болай ул. Телефон булса, аны хатынга гына әйтәм мин. Минем хатын тракторның рәтен белә. Үз баласыдай карый ул аны. Потомушто трактор – кеше кебек нәзберек ул… Төпчек кызым йөткеребрәк калган иде. Потомушто…

      …Кинәт кенә, нәкъ иртәнге 8 дә чылтыраган телефонга Таҗиева сискәнеп куйды. Әле кереп утырган иде генә югыйсә. Беренче телефон ничек булса, көне буе шулай була. Моны телефонлы кабинетта утырган кешеләр генә белә.

      – Әйе, тыңлыйм, исәнмесез.

      – Мәскәүдән, элемтә министры. Исәнмесез!

      – Ә? Кем дисез? Шаярмыйча гына…

      – Мәскәүдән! Элемтә министры!

      Таҗиева тын ала алмыйча торды. Дөп-дөп йөрәге тибә, трубкада ерак дулкыннар ысылдый иде.

      – Сез – элемтә бүлеге начальнигымы?

      – Әйе, мин – элемтә бүлеге начальнигы Таҗиева. Тыңлыйм сезне.

      – Сез нәрсә, әллә армия узган кешеме?

      – Әйе, мин элемтә гаскәрләре кече сержанты. Фронтны уздым.

      – Иптәш кече сержант! Приказны тыңлагыз. Генерал сөйли. Сезнең районда Гәр Хутор дигән населённый пункт бар. Шул пункттан 375 метр төньяктарак магистраль линия уза. Шул пунктта яшәүче ике орденлы механизатор Габделбарыевның өенә точка куясыз. Срок – 12 сәгать. Кичен үзем тикшерәм. Сораулар бармы?

      – Аңлашылды.

      – Хушыгыз.

      Таҗиева СКАЧАТЬ