Дыплом на царства. Аркадзь Ліцьвін
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Дыплом на царства - Аркадзь Ліцьвін страница 69

СКАЧАТЬ пабеглі натоўпы маскоўскіх «воров»? Тады самі не ўправімся.

      Але патрыярх, замест угавораў бласлаўляў усеагульны паход на Маскву, дазваляў прысягу каралевічу толькі пры ўмове пераходу яго на праваслаўе і вызвалення дзяржавы ад ліцьвінскіх і польскіх палкоў. З вялікімі цяжкасцямі, заступніцтвам цудатворцы Ніколы Зарайскага, зборышча чэрні ўдалося разбіць і прагнаць каго на Маскву, каго аж на Украіну.

      Гетману Жулкеўскаму заставаўся адзін клопат. Яшчэ 5 верасня, узважыўшы сітуацыю, наладзіў перад лагерам Яна Пятра Сапегі збройную дэманстрацыю. Крыху пужануць, трохі папярэдзіць, а заадно і падтрымаць пана Яна перад нязгоднымі камандзірамі. Сапега, даўшы сабе і падначаленым прыкінуць выгады і страты розных шляхоў, сам схіліўся да ўзнаўлення перамоваў пра пераход разам з войскам на бок караля. Праз дзень генеральнае кола заакцэптавала ўмовы пагаднення Яна Пятра Сапегі з Жулкеўскім, а 24 верасня Сапега рушыў ад Масквы і разлажыў свае войскі на зіму ў ваколіцах Мешчоўска блізу Калугі. Праз месяц паслы караля прывезлі яму згоду на прыняцце войска на службу. На працягу снежня пераконваў свае атрады да поўнага пагаднення з Жыгімонтам і дапяў свайго. Васіля Шуйскага 14 кастрычніка 1610 года перавезлі ў Троіцкі манастыр, а 22 кастрычніка разам з братамі перадалі палякам, а тыя вывезлі іх да Рэчы Паспалітай. Войска Рэчы Паспалітай, пакінутае ў сталіцы, і маскоўцы жылі з каменем запазухай. Хоць і сыйшлі з горада васемнаццаць тысяч стральцоў, людзі Гасеўскага штодзень мелі па некалькі разоў трывогі, так што коні ўвесь час стаялі пад сёдламі. Трывожныя весткі даляталі з Ніжняга Ноўгарада. Кружылі граматы супраць захопнікаў, варожых праваслаўнай веры. Ежы, праўда, хапала таннай і ўдосталь.

      Каму мець шапку Манамаха?

      Не спяшалася вялікае маскоўскае пасольства да Смаленска. Князь Галіцын хутаўся ў мяккае футра і не мог пазбыцца прыкрых, навязлівых думак. Што прынясе пасольства Масковіі? Колькі б ні перакупіў кароль абяцанкамі ды наданнямі, нават між самых імянітых застануцца ўпартыя. А як пачне на троне чужы моваю і звычаямі падлетак, пэўна ні гетман, ні Сапега не патлумачаць. А напэўна ж разумеюць, што стане цацкаю ў руках нейкага рэгента. Падлетак, калі на тое пайшло, у нас і свой ёсць. Вунь як Філарэт прэ свайго сына баярам і люду на вочы. Рэгента і шукаць не спатрэбілася б. А сёння зямлі патрэбен муж імяніты, розуму дзяржаўнага, досведу адпаведнага. Так што не трэба спяшацца, з пасольства будзе пшык, а тады і настане час належных людзей. Шкада, загінуў Захар Ляпуноў, але памагатыя разумнаму і гойнаму чалавеку заўсёды знойдуцца. Князь Васіль Галіцын ніколі не гнаў ад сябе думку пра шапку Манамаха. Ці ж не ён выправіў на той свет цара Фёдара Гадунова, ці ж не ён кіраваў расправай з царэвічам—самазванцам? І ад справы няўдольнага Шуйскага не ўхіляецца. Хто больш годны царскага пасаду? І перад каралём Жыгімонтам не падскаквае, як Аўраамій Паліцын. Гэты ад пачатку верыў і не таіўся ў размовах, што Жыгімонт неадменна сядзе гасударом на Маскве. А яшчэ праваслаўны духоўны! Напэўна ўжые славу свайго манастыра на карысць абіцелі і сваю ўласную. А што дзяржава маскоўская апынецца пад лацінствам, СКАЧАТЬ