Дыплом на царства. Аркадзь Ліцьвін

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ style="font-size:15px;">      – І не ўгледзіш, як Аўраамій Паліцын пачне празывацца правялебнасцю, – хмыкнуў Жулкеўскі.

      Патрыярх Гермаген, бласлаўляючы паслоў ва Успенскім саборы, настаўляў не паддавацца на каралеўскія абяцанкі, непарушна стаяць за праваслаўе. Філарэт запэўніў, што хутчэй на смерць пойдуць, чым адступяцца ад дамоўленага. Так ці гэтак настойліва кружлялі чуткі пра супраціў нежаданым гасцям. Выспявала, мацнела нязгода з капітулянтамі.

      – Як у іх пойдзе пад Смаленскам? – не то сам сабе не то да ад’ютанта прамовіў Жулкеўскі.– Найяснейшы пан, а тым больш ягонае атачэнне, не ўхваляюць нашай памяркоўнасці. Усё настойваюць на тоне вострым, на руцэ цвёрдай, асабліва ў пытаннях праваслаўя, – гетман нібы цытаваў лісты з каралеўскай канцылярыі.

      – Ваявода Шэін ізноў адкінуў маніфэст з заклікам паддацца. Пан Карніцкі, аршанскі гараднічы пана Андрэя Сапегі, асабіста даставіў ліст смалянам, – прамовіў ад’ютант, адкладаючы чарговае данясенне.

      Вусны гетмана кранула насмешлівая ўхмылка.

      – Кароль таксама не зычыць сабе простай капітуляцыі, – уздыхнуў гетман. – Бляск перамогі штурмам лічыць неад'емнай часткай кампаніі.

      Не толькі з каралеўскіх лістоў даведаўся, што перамогу пад Клушынам і захоп Крамля кароль, не вагаючыся, залічыў да ўласных поспехаў. Надзейныя зычлівыя людзі паведамлялі, што Міласцівы пан усё часцей замест шведскіх мрояў, пачаў узгадваць, што па кудзелі паходзіць ад сына Сонькі Гальшанскай, Казіміра і цвярской Юльяны, а гэта дае поўнае права на крамлёўскі пасад. Можа таму і абарона гетманам жыцця Шуйскіх не падабалася каранаванаму місыянеру. – Пара рыхтаваць у дарогу братоў Шуйскіх. Ім тут нічога добрага не свеціць, – уздыхнуў Жулкеўскі. – Але спачатку разложым войска на зіму.

      – Баяры, яснепане, рвуцца да вас, не даюць спакою. Баяцца царыка, – патлумачыў ад’ютант настырнасць баяраў. – Непакояцца, што з вашым ад’ездам пачнуцца непарадкі. – Будуць тлуміць галаву, адказвай: камендант Гасеўскі непарадкаў не дапусціць, – прамовіў гетман і дадаў не для вушэй старонніх. – Гэты ліцьвін будзе ўсіх трымаць у цуглях.

      Жулкеўскі быў абсалютна ўпэўнены, што больш надзейнага каменданта Крамля, чым суровы рэферэндар Вялікага Княства Аляксандр Гасеўскі, у войску не знойдзеш.

      – Пакінуць войска па вёсках было б лепей, – тлумачыўся гетман. – Не ўзнікла б уражання заваёвы, на чым мне вельмі залежыць. А ў горадзе баюся сваволі. Каму, апроч цябе, магу даверыць крамлёўскае каменданцтва? Бачыш, самі маскавіты патрабуюць, каб іх закілзалі. Стральцоў сваіх вырашылі разаслаць па іншых замках. Прыдумалі неблагую адгаворку – небяспека ад іх сябра Дэлагардзі.

      – Пры такім сябры іншых ворагаў не патрабуецца, – азваўся Гасеўскі.– Я думаю, калі зойдзем ноччу, без воклічаў, штандараў не разгорнем, Масква пусціць нас без пярэчанняў. Абыйдзецца.

      Так і адбылося ў ноч з 20 на 21 верасня. Каб не дражніць і не даць палічыць, як мала таго войска, размясціліся ў розных канцах. Амаль дзень СКАЧАТЬ