Bağımsızlık Dönemi Özbek Edebiyatı. Анонимный автор

Чтение книги онлайн.

      Atamın beyiti var yapraklarında,

      Ninemin sıcaklığı var bahçelerinde.

      Anamı hatırlatır reyhanın, yurdum,

      Babamın kokusu var topraklarında.

      Güzel Hanabad’dan Kiyiksay’a kadar

      Kutlu eşikten sevgili aya kadar,

      Lambalar yıldız gibi parlar her gece

      Daima gürlesin ateş ocaklarında!

      Dağların bağrında dopdolu tılsım

      Bin yıldır yaşlı Şahimerdan sessiz

      Sengerdek’in türküsünü kim açıklayabilir?!

      Altın kumlar oynar pınarlarında!

      Mevlana Lütfîler arkadaştır bana,

      Şiir lütfu en tatlı sohbettir bana.

      Uluların ismi de kuvvettir bana,

      Çocukluğumu görürüm taylarında.

      Bir ozan oğlunum, bayatım sensin,

      Dilimin altında şekerim sensin,

      Bağrım, canım kendin, hayatım sensin,

      Kalbimin tarı karanfil çiçeklerinde.

      Lale bahçelerinde uzanıp yattım,

      Billur şebnemlerde yıkanıp yattım,

      Dünyayı unuttum, kendimi kaybettim,

      Ben de vatan oldum kucaklarında!

      Bahorni bilmagan ellarni ko‘rdim,

      Bir chechak kulmagan yerlarni ko‘rdim.

      O‘zingni sog‘inib keladi navro‘z,

      Kaftingga ko‘z suray, dehqonim, yurtim,

      O‘zingdan o‘rgulay, bog‘bonim, yurtim.

      Chuchmoma chayqalib, chalar qo‘ng‘iroq,

      Hayot hidin sochar uyg‘ongan tuproq,

      Ildiz suvratini chizadi chaqmoq,

      Kaftingga ko‘z suray, dehqonim, yurtim,

      O‘zingdan o‘rgulay, bog‘bonim, yurtim.

      Mehmonni chorlaydi sumalaklaring,

      Qizlaring bog‘laydi jamalaklarin.

      Saodatga ko‘prik kamalaklaring,

      Kaftingga ko‘z suray, dehqonim, yurtim,

      O‘zingdan o‘rgulay, bog‘bonim, yurtim.

      Ey, kafti qadog‘u ko‘ngli yumshoq el,

      Quyoshda qoraygan, yuragi oq el,

      Duoga qo‘l ochgan, tilagi oq el,

      Kaftingga ko‘z suray, dehqonim, yurtim,

      O‘zingdan o‘rgulay, bog‘bonim, yurtim.

      Muqaddas yering bor, qutlug‘ osmon bor,

      Suyangan tog‘ing bor, dilda iymon bor.

      Ulug‘ bog‘istonga buyuk bog‘bon bor,

      Kaftingga ko‘z suray, dehqonim, yurtim,

      O‘zingdan o‘rgulay, bog‘bonim, yurtim.

      Baharı bilmeyen halklar gördüm,

      Bir çiçek açmayan yerler gördüm.

      Seni özleyip de gelecek Nevruz,

      Ellerinden öpeyim çiftçim, yurdum,

      Sana canım kurban, bağbanım, yurdum.

      Kardelen sallanır, çalar çıngırak,

      Hayat kokusu saçar uyanan toprak,

      Kök, damar suretini çizecek şimşek,

      Ellerinden öpeyim çiftçim, yurdum,

      Sana canım kurban, bağbanım, yurdum.

      Misafiri çağırır sumeleklerin,13

      Kızların bağlardı saçlarını.

      Saadete köprü gökkuşağın,

      Ellerinden öpeyim çiftçim, yurdum,

      Sana canım kurban, bağbanım, yurdum.

      Ey, eli nasırlı, gönlü yumuşak el,

      Güneşte kararmış, yüreği ak el,

      Duaya el açan, dileği ak el,

      Ellerinden öpeyim çiftçim, yurdum,

      Sana canım kurban, bağbanım, yurdum.

      Kutsal toprağın var, kutlu asuman var,

      Yaslandığın dağın var, kalpte iman var.

      Ulu bağ bahçene büyük bahçıvan var,

      Ellerinden öpeyim çiftçim, yurdum,

      Sana canım kurban, bağbanım, yurdum.

      Qumlar sochib, yo‘l ochib, tasbehdek karvon o‘tar,

      Tuyalarda chayqalib davr o‘tar, davron o‘tar.

      Mushkni murchga, guruchni adrasga ayirboshlab,

      Alakni bo‘zga, bo‘zni atlasga ayirboshlab,

      Gohida insof bilan, gohida iymon bilan,

      Yo‘lning tanobin tortib, tosh bilan, dovon bilan,

      Birda aldab, birida g‘aflatda qolib o‘zi,

      Goh yo‘lidan, gohida o‘zidan nolib o‘zi,

      Turfa libos, dil bilan turli karvonlar o‘tar,

      Nortuya odimidek vazmin zamonlar o‘tar.

      Sahro – ulkan qumsoat. Qor to‘kilar oq qumday,

      Tujjorning nasibasi gohi zahar-zaqqumday,

      Lekin Ipak yo‘li bu – haq yo‘li, urfon yo‘li,

      Insoniyat jismida jon yo‘li bu, qon yo‘li.

      Shu yo‘l bois Rumoda chiniy jarangoslari,

      Olmonlarda qo‘lma – qo‘l Samarqand qog‘ozlari.

      Xurjunning bir ko‘zida xalvo-yu novvot ketar,

      Bir yonda Samarqandiy kitobu dovot ketar.

      “Adolat sari yurgil, yuzlangin ilm tomon!” –

      Duoga juftlangan kaft, hovuch kabi Registon.

      “Olam simobdek titrar, o‘zingdan bo‘lgil ogoh!” –

      Ko‘z yummas Shohi Zinda – abadiy barhayot shoh.

      Qancha savdogar bunda el bo‘lib qolib ketgan,

      Ketganlari ma’rifat, ma’rifat olib ketgan.

      Vale Buyuk karvonning yumushi bitgani yo‘q,

      Hanuz yo‘ldadir, hanuz manzilga yetgani yo‘q.

      Kumları saçıp, yol açıp, tesbih gibi kervan geçer,

      Develerde СКАЧАТЬ