Kompas zen. Mistrz zen Seung Sahn

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ niewiele problemów. Jednak, jeśli całkowicie utrzymujemy umysł nie-wiem, wtedy nic nie jest problemem. Mocne utrzymywanie umysłu nie-wiem oznacza powrót do pierwotnego punktu, do naszego umysłu sprzed myślenia. Myślenie stwarza rozumienie, a całe rozumienie jest jedynie czyimiś poglądami. Jeśli całkowicie nie strawisz tych poglądów, wtedy przez całe swoje życie podążasz tylko czyjąś drogą. Na przykład, ktoś mówi: „Niebo jest niebieskie”. Inna osoba mówi: „Drzewo jest zielone”. Jednak niebo nigdy nie powiedziało o sobie: „Jestem niebieskie”. Drzewo nigdy nie powiedziało: „Jestem zielone”. To ludzkie istoty mówią: „Niebo jest niebieskie; drzewo jest zielone”. Kiedyś, dawno temu, ktoś ci powiedział: „Niebo jest niebieskie”, i od tamtej pory nosisz ze sobą ten pogląd. Pies nigdy nie mówi: „Niebo jest niebieskie”. Kot nigdy nie mówi: „Drzewo jest zielone”. Pies nigdy nie mówi również: „Jestem psem”. Koty wcale nie wierzą w to, że są kotami. Ludzkie istoty stwarzają to wszystko, a następnie walczą o to. Ich pogląd jest błędnym poglądem. Stwarzają kolor, wielkość, kształt, czas, przestrzeń, nazwy i formy. Ludzkie istoty stwarzają przyczynę i skutek, życie i śmierć, przychodzenie i odchodzenie. Pierwotnie wszystkie te rzeczy nie istnieją. Wszystko to pochodzi z myślenia; nasze myślenie wszystko stwarza. To tylko czyjaś idea. Amerykanie mają amerykańską ideę i mówią „dog”. Jednak Koreańczycy mają koreańską ideę i nie nazywają psa „dog”, tylko gye. Które z nich jest właściwe? Jeśli chcesz być absolutnie pewien, podejdź do psa i zapytaj go: „Czy jesteś psem?”. On da ci interesującą odpowiedź. Jeśli chcemy strawić całe nasze rozumienie, aby pojawiła się mądrość, musimy najpierw powrócić do naszego umysłu przed myśleniem. Ten punkt nie ma nazwy ani formy. Niektórzy ludzie nazywają go umysłem, naturą, substancją, Bogiem, jaźnią, Buddą, duszą, duchem, albo świadomością. Jednak pierwotnie w tym punkcie nie ma żadnej nazwy ani formy, ponieważ on już jest przed myśleniem, dlatego otwieranie ust, żeby coś powiedzieć, już jest wielkim błędem.

      Dla ludzi ich strona intelektualna jest bardzo ważna. Kartezjusz powiedział: „Myślę, więc jestem”. Taka jest istota ludzka. Pierwotnie, myślenie nie jest ani dobre, ani złe, jednak wszyscy przywiązują się do swojego myślenia, i mają wtedy problem. Każdy myśli, że to właśnie jego sposób myślenia jest właściwy, i że myślenie innych ludzi jest niewłaściwe. Jest to jeden z głównych powodów cierpienia na tym świecie. W jaki sposób możemy sprawić, aby nasze myślenie i nasz umysł właściwie funkcjonowały, pomagając innym? To jest bardzo ważne.

      Musimy nauczyć się, w jaki sposób właściwie używać naszego myślenia, jeśli chcemy zrozumieć ten świat. Dlatego nasz intelekt jest bardzo, bardzo ważny w naszej praktyce, jeśli potrafimy jasno go używać. Na każdym ciąży jakieś głęboko zakorzenione przywiązanie, każdy czegoś pragnie. „Chcę tego.” „Chcę tamtego.” „Może, jeśli wypalę tego papierosa, poczuję się lepiej.” „Jeszcze tylko ten jeden drink, potem już z tym kończę.” Czasami nie zdajemy sobie z nich sprawy, nawet po kilku latach praktyki, jednak zwykle posiadamy jakieś silne umysłowe nawyki, które nieprzerwanie przesłaniają nam drogę. Często nie pojawiają się przez dłuższy czas. Kiedy praktykujemy, i nagle to zakorzenione przywiązanie pojawia się, jeśli nasz intelekt nie funkcjonuje właściwie, możemy podążyć za tym umysłem pożądania, który wydaje się nam rodzajem na pozór niegroźnego uczucia albo impulsu. Jednak jeśli nasz intelekt właściwie działa, a nasze poznanie jest jasne, możemy wtedy postrzec przyczynę i skutek, który będzie wynikiem ślepego podążania za tym uczuciem. „Och, to tylko moje uczucie. To uczucie jest puste, prawda? Jeśli podążę za tym uczuciem, sprowadzi ona na mnie tylko cierpienie. Nie pomoże mojemu umysłowi, nie pomoże mojej praktyce, nie pomoże mojemu życiu.” Wciąż, mimo że jesteśmy pod wpływem jakiegoś silnego pożądania albo uczucia, możemy postrzegać prawdę tego świata. Uczucie nie kontroluje nas, ponieważ nasze jasne poznanie postrzega przyczynę i skutek, który nastąpi, jeśli podążymy za tym uczuciem. Dlatego intelekt jest bardzo ważny. Niektórzy nazywają to „właściwym poglądem”.

      Budda nauczał, że niewiedza powoduje cierpienie. Ale czym jest niewiedza? Niewiedza po prostu oznacza nie postrzeganie faktu, że ten świat jest nietrwały. Jednak, jeśli rozumiesz to tylko w sposób pojęciowy, jest to tylko intelektualnym poglądem i nie pomoże twojemu życiu. Jeśli nie osiągnąłeś swojej prawdziwej jaźni, nie rozumiesz, czym naprawdę jest życie i śmierć. Dlatego, jeśli chcesz osiągnąć oświecenie, bardzo ważnym jest, aby uwolnić się od niewiedzy. W jaki sposób to uczynić? Najpierw musisz strawić swoje rozumienie. Kiedy faktycznie strawisz swoje rozumienie, wtedy „niebo jest niebieskie” staje się twoim. „Drzewo jest zielone” staje się twoim. Z biegiem czasu twoje rozumienie stanie się prawdziwą mądrością. Podczas gdy twój umysł się otwiera, twoja niewiedza ulega zmianie. Kiedy już całkowicie strawisz swoje rozumienie, mówimy, że osiągasz oświecenie. Kiedy kontynuujesz praktykę, mądrość pojawia się w naturalny sposób, trawiąc twoje rozumienie. Tak oto buddyjskie nauczanie łączy się z naszą intelektualną stroną. Taka jest funkcja Dharmy – Klejnot Dharmy.

      Klejnot Sanghi

      Sangha jest etyczną stroną praktyki, co oznacza kultywowanie właściwego życia. Niektórzy ludzie nazywają to moralnością. Właściwe życie jest pochodną naszej woli, naszego centrum. Oznacza to uwolnienie się od złych nawyków i podążanie dobrą drogą, która tylko pomaga wszystkim istotom. Jeśli twoje centrum się nie porusza, wtedy możliwe jest jasne i właściwe życie dla dobra innych. Czasami nazywamy to właściwym kierunkiem. Takie jest podstawowe nauczanie Buddy – z chwili na chwilę utrzymuj właściwy kierunek w swoim życiu, kierunek, który tylko pomaga innym istotom. „Dlaczego to robię?” „Dlaczego chcę to zrobić?” „Czy to działanie jest tylko dla mnie, czy też dla wszystkich istot?” Sangha pomaga nam utrzymać ten kierunek ku osiągnięciu oświecenia i pomaganiu innym istotom.

      Aby utrzymać właściwy kierunek, potrzebujemy w naszym życiu jakiś podstawowych wytycznych. Wytyczne te, inaczej wskazania, sprawiają, że zawsze utrzymujemy nasz kierunek wyzwolenia wszystkich istot od cierpienia. W sanskrycie tego rodzaju praktykę nazywamy sila. Wskazania oznaczają życie we właściwy sposób, czyli Dharmę, ponieważ właściwym znaczeniem słowa Dharma jest „prawdziwa droga”. Tak więc właściwa droga jest właściwym życiem, które z chwili na chwilę pomaga wszystkim istotom. To jest bardzo proste! Kiedy ludzie formalnie angażują się w buddyjską praktykę, „przyjmują schronienie” w Trzech Klejnotach Buddy, Dharmy i Sanghi. Odbywa się ceremonia, podczas której przyjmują Pięć Wskazań, które ustanowił sam Budda. Te wskazania namawiają nas do powstrzymywania się od pozbawiania życia, kłamania, kradzieży, niewłaściwego seksualnego zachowania i przyjmowania środków odurzających. Te Pięć Wskazań występują we wszystkich buddyjskich tradycjach. One po prostu wskazują nam drogę ku utrzymywaniu jasnego umysłu i właściwego życia. Tylko nieliczni potrafią sami żyć właściwym życiem, dlatego potrzebujemy tych wskazań, aby pokazywały nam drogę. Kiedy Budda umierał, jego uczniowie zgromadzili się wokół niego. Naturalnie mnisi martwili się, kto ich poprowadzi po jego przejściu w nirwanę. Jeden z mnichów zapytał go: „Kto będzie nas nauczał, kiedy ty odejdziesz?”. Budda odparł: „Niech wskazania będą waszym przewodnikiem”.

      Wskazania nie są niczym szczególnym; są one po prostu naturalnymi zasadami, które wspierają naszą praktykę – dlatego nazywamy je Dharmą. Na przykład, wiosną pojawia się na drzewach wiele kwiatów, abyśmy jesienią mogli zebrać dużo owoców. Jeśli wiosną kwiaty nie pojawią się na drzewach, żadnych owoców nie będzie. Takie jest prawo natury. Przychodzi wiosna, następnie lato, jesień i zima. Cztery pory roku zawsze cyklicznie powracają. Taki jest świat Dharmy. Zimą spada wiele śniegu. To również jest Dharma. Jeśli kiedyś śnieg spadnie w lecie, będziemy mieli spory problem! Być może śnieg pada w Ameryce Południowej, kiedy w Stanach Zjednoczonych mamy lato. Jeśli jednak w Ameryce Północnej w lecie pojawia СКАЧАТЬ