Китап / Книга. Марат Кабиров

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ турында ярты сәгать эчендә бернәрсә дә белеп булмый. Бу бөтенләй белем түгел, ә ниндидер белешмә генә була. Аның әсәрләрен бөтен тирәнлегендә аңлау өчен…

      – Ә бүгенге кешеләргә белем дә, тирәнлек тә кирәкми,  –  дип бүлдерде мине Даутов.  –  Үзләрен шыр наданга исәпләмәс өчен, аларга шушы китаптан алган мәгълүмат тә җитеп ашкан. Ә тирәнлек бөтенләй хаҗәт түгел. Чөнки бүгенге халыкның нәрсәгәдер артык игътибар бирергә, аның турында уйланырга вакыты юк, ул ашыга, кабалана. Аның эше күп. Минем сүзгә ышанырга теләмәсәң, бүгенге популяр җырларның сүзләренә игътибар ит син. Кайчандыр җыр текстлары ниндидер мәгънәгә ия булган. Алар ниндидер әһәмиятле вакыйгаларны, тирән хисләрне чагылдырганнар. Бүген ике-өч сүздән генә торган бер мәгънәсез җыр текстлары тулып ята, һәм халык шуны һушы китеп тыңлый, җырлап йөри…

      Ул һәрвакыттагыча хаклы иде. Мин каршы килеп берни дә әйтә алмадым.

      – Синең фәлсәфирәк, катлаулырак әсәрләрең дә бар иде,  –  дип дәвам итте Даутов.  –  Һәм ул әсәрләрнең нинди зур авырлык белән сатылганлыгын син яхшы аңлыйсың. Аларны беркем дә аңларга теләмәде, күпләр хәтта бер-ике битеннән үк ташларга мәҗбүр булды. Шуңа да син кискенрәк вакыйгаларга күчтең. Ә бит моның да нигезендә шул ук нәрсә ята  –  кеше бүген тирәнлекне яратмый. Уйлар тирәнлеге, хисләр үткенлеге аны куркыта. Аңа гади һәм аңлаешлы нәрсәләр кирәк. Китап булса  –  кызыгып укырлык һәм шундук онытырлык булсын. Җыр булса  –  сикергәләп тыңларлык һәм берни дә уйламаслык булсын.

      Бер мизгелгә тынлык урнашты.

      – Менә бу китап,  –  Даутов «Рус классикларының әсәрләре» н кабат кулына алды,  – бу китап моннан биш ел элек чыккан нәрсә иде.

      Ул, урыныннан кузгалып, аны эш өстәленә куйды да тагын бер китап тартып чыгарды. Монысы кесәгә сыешлы һәм юка гына иде.

      – Ә бу  –  былтыр чыккан китап. Исеме шул ук: «Рус классикларының әсәрләре».  –  Даутов елмайгандай итте.  –  Монда да бөтен классикларның бөтен яхшы әсәрләре дә кергән. Берсе дә онытылып калмаган. Ә китап өч тапкырга диярлек кыскарган. Бу  –  безнең яшәү темпын күрсәтә торган күренеш. Ә тагы биш ел үтүгә, әлеге китап кечкенә блокнот зурлыгында гына калачак иде…

      Мин тәмәкемне көллекчәгә басып сүндердем дә тагы берне алып кабыздым.

      – Рей Брэдбери[3]  –  синең яраткан язучың,  – дип дәвам итте Даутов,  –  һәм син аның «Фаренгейт 451» әсәрен хәтерлисең. Китап саклаучыларны эзәрлекләп, китапларны яндырып йөргән пожарникларны да беләсең. Бездә бүген нәкъ тә шул әсәрдә сурәтләнгән хәл килеп туды. Әмма пожарниклар да, китап укучыларны эзәрлекләгән хакимият тә юк. Бүген алар кирәк түгел. Халык үзе китаптан баш тартты. Мин кешеләр алдына сайлау куйдым: яки акча, яки китап, дидем. Һәм алар китапны сайламадылар. Хәтта китапханәләр дә үзләрендәге бөтен байлыкны миңа китереп тапшырды.

      Даутов елмаеп куйды.

      – Дөресен генә әйткәндә, мин бу кадәресен үк көтмәгән идем…

СКАЧАТЬ