Interpretacja EKG. Kurs zaawansowany. Отсутствует

Чтение книги онлайн.

      Elektrokardiograficzne kryteria dodatniego wyniku próby wysiłkowej

      1. Obniżenie punktu J (w porównaniu z odcinkiem PQ) ≥ 0,1 mV (1 mm) z poziomym lub skośnym do dołu obniżeniem odcinka ST o 1 mm lub więcej (nachylenie ST < < 0,7–1,0 mV/s) rejestrowane 80 ms od punktu J, natomiast przy częstotliwości rytmu serca > 130/min – 60 ms od punktu J, odzwierciedla obecność niedokrwienia. Jeżeli we wstępnym zapisie EKG obecne są znamienne obniżenia ST, pomiar zmian w czasie wysiłku odnosi się do zmian wstępnych. Wówczas zwiększenie obniżenia ≥ 0,1 mV (1 mm) uznaje się za nieprawidłowe. Wystąpienie skośnego do góry obniżenia odcinka ST (nachylenie ST > 1 mV/s) ma ograniczoną wartość diagnostyczną. Skośne do góry obniżenie ST o 0,15 mV (1,5 mm) lub więcej w odstępie 60–80 ms od punktu J może być uznane za nieprawidłowe u pacjentów z potwierdzoną chorobą wieńcową.

      2. Uniesienie punktu J (w porównaniu z zapisem wstępnym) ≥ 0,1 mV (1 mm) z towarzyszącym uniesieniem odcinka ST w punkcie 60 ms od punktu J o 0,1 mV (1 mm) lub więcej – w odprowadzeniach bez patologicznego załamka Q przemawia za niedokrwieniem. Uniesienie odcinka ST w odprowadzeniu aVR wraz z obecnością znamiennych obniżeń odcinka ST w innych odprowadzeniach może przemawiać za obecnością istotnego zwężenia pnia lewej tętnicy wieńcowej i/lub gałęzi przedniej zstępującej lub chorobą wielonaczyniową.

      Jeśli w zapisie wstępnym występują uniesienia odcinka ST, to pomiar obniżenia ST należy wykonać w stosunku do linii izoelektrycznej, a nie w stosunku do wstępnego położenia punktu J. Uniesienie punktu J ≥ 0,1 mV (1 mm) z uniesieniem ST w punkcie położonym 60 ms od punktu J > 0,1 mV (1 mm) w odprowadzeniach z patologicznym załamkiem Q nie może być uznane za niedokrwienie.

      3. Powyższe zmiany powinny być rejestrowane w co najmniej trzech kolejnych ewolucjach P-QRS-T lub QRS-T (w przypadku utrwalonego migotania/trzepotania przedsionków).