Interpretacja EKG. Kurs zaawansowany. Отсутствует
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Interpretacja EKG. Kurs zaawansowany - Отсутствует страница 16
Название: Interpretacja EKG. Kurs zaawansowany
Автор: Отсутствует
Издательство: OSDW Azymut
Жанр: Медицина
isbn: 978-83-200-5752-2
isbn:
• Spadek SBP > 10 mm Hg w stosunku do wartości wstępnej mimo wzrastającego obciążenia, z towarzyszącymi innymi objawami niedokrwienia mięśnia sercowego i/lub neurologicznymi
• Objawy upośledzonej perfuzji: neurologiczne (zawroty głowy, stan przedomdleniowy, ataksja), skórne (zblednięcie, sinica)
• Trudności techniczne w monitorowaniu EKG lub ciśnienia tętniczego
• Żądanie pacjenta, aby przerwać badanie
Względne
• Narastający ból w klatce piersiowej
• Istotne > 2 mm poziome lub zstępujące obniżenie odcinka ST, mierzone 60–80 ms po punkcie J (określonym jako koniec zespołu QRS), i/lub istotna zmiana osi zespołów QRS
• Komorowe zaburzenia rytmu serca inne niż utrwalony częstoskurcz komorowy, narastające w miarę obciążania wysiłkiem – liczne pojedyncze (wieloośrodkowe) pobudzenia komorowe, pary pobudzeń, nieutrwalony częstoskurcz komorowy
• Nadkomorowe zaburzenia rytmu wyzwalane wysiłkiem – napadowe częstoskurcze nadkomorowe, napad migotania przedsionków, napad trzepotania przedsionków
• Bradyarytmie wyzwalane wysiłkiem – bloki zatokowo-przedsionkowe, przedsionkowo-komorowe, zwłaszcza z towarzyszącymi objawami
• Blok odnogi pęczka Hisa i/lub zaburzenia przewodzenia śródkomorowego wyzwalane wysiłkiem trudne do różnicowania z częstoskurczem komorowym
• Spadek SBP > 10 mm Hg w stosunku do wartości wstępnej mimo wzrastającego obciążenia, bez innych objawów niedokrwienia mięśnia sercowego
• Nadmierny wzrost ciśnienia tętniczego krwi > 250/115 mm Hg
• Istotne zmęczenie, duszność, świsty nad polami płucnymi, kurcze mięśni kończyn dolnych, chromanie przestankowe
SBP (systolic blood pressure) – skurczowe ciśnienie tętnicze krwi.
Tabela 6.4. Skala Borga
Tabela 6.5. Zmodyfikowana skala Borga
Przestrzeganie zasad prowadzenia testu wysiłkowego i wskazań do jego zakończenia warunkuje bezpieczeństwo badanych pacjentów i zapobiega wystąpieniu powikłań (tab. 6.6).
Tabela 6.6. Powikłania podczas testu wysiłkowego
Ocena próby wysiłkowej powinna uwzględniać również czas odpoczynku bezpośrednio po zakończeniu wysiłku. Niektóre objawy lub zmiany elektrokardiograficzne mogą pojawiać się właśnie w tym okresie. Rekomenduje się kontynuowanie monitorowania przez 6–8 minut po zakończeniu wysiłku lub dłużej, jeśli pacjent zgłasza objawy i/lub jeśli częstotliwość rytmu serca, ciśnienie tętnicze i odcinek ST nie powróciły do wartości zbliżonych do początkowych.
OCENA WYNIKU PRÓBY WYSIŁKOWEJ
Objawy
Wystąpienie podczas obciążania wysiłkiem typowego bólu dławicowego jest kryterium klinicznym dodatniej próby wysiłkowej. Typowy ból dławicowy:
» ma charakter pieczenia, zlokalizowany jest za mostkiem, promieniuje do żuchwy i/lub kończyn górnych;
» wywołany jest przez wysiłek fizyczny, stres;
» ustępuje po zaprzestaniu wykonywania wysiłku i/lub podaniu nitrogliceryny.
W przypadku wystąpienia dwóch objawów z wyżej wymienionych ból dławicowy klasyfikowany jest jako atypowy. Natomiast jeśli występuje jeden z powyższych objawów lub ból ma inny charakter i lokalizację, klasyfikowany jest jako pozasercowy ból w klatce piersiowej.
Ocena cech bólu zgłaszanego przez pacjenta podczas próby wysiłkowej powinna uwzględniać:
» charakter bólu;
» jego lokalizację;
» związek z wysiłkiem;
» czas trwania;
» reakcję na przerwanie wysiłku i/lub podanie nitrogliceryny.
Ból dławicowy, który trwa dłużej niż kilkanaście minut po zakończeniu próby wysiłkowej, nieustępujący po nitroglicerynie, z towarzyszącymi zmianami ST-T, jest objawem niestabilnej dławicy piersiowej i wskazaniem do hospitalizacji. Duszność występująca w czasie obciążania wysiłkiem u chorych z rozpoznaną chorobą wieńcową i/lub po zawale mięśnia sercowego może być ekwiwalentem bólu dławicowego. Objawy takie jak bladość, sinica, silne poty, osłuchowo stwierdzane świsty lub cechy zastoju nad polami płucnymi mają istotne znaczenie w diagnostyce (np. obecność świstów w przypadku rozpoznawania astmy wysiłkowej).
Elektrokardiogram
Ocena elektrokardiograficzna opiera się na analizie 12-odprowadzeniowych rejestracji EKG. Powinna obejmować porównanie wstępnego spoczynkowego zapisu EKG (zarejestrowanego w pozycji stojącej, w przypadku testu wykonywanego na bieżni, lub w pozycji siedzącej, w przypadku testu na ergometrze rowerowym) z zapisami EKG podczas wysiłku i bezpośrednio po jego zakończeniu, w fazie odpoczynku, ze szczególnym uwzględnieniem pomiarów ST-T, arytmii i zaburzeń przewodzenia. W interpretacji EKG znaczenie pomocnicze może mieć ocena ewolucji uśrednionych, trendów oraz analiza komputerowa (zależna od jakości zapisu i poprawnego położenia punktów pomiarowych).
Wpływ wysiłku fizycznego na elektrokardiogram u zdrowych osób
Załamek P
Amplituda załamka P wzrasta w odprowadzeniach kończynowych II, III, aVF. Czas trwania załamka P zazwyczaj się nie zmienia lub jest minimalnie dłuższy.
Odstęp PR
Odstęp PR skraca się i obniża w odprowadzeniach II, III, aVF podczas wysiłku (co jest wyrazem repolaryzacji przedsionków).
Zespół QRS
Czas trwania zespołu QRS skraca się podczas wysiłku. Amplituda przegrodowego załamka Q mierzona w odprowadzeniach bocznych zazwyczaj się zwiększa. Natomiast w odprowadzeniach dolnych amplituda załamka R ma tendencję do zmniejszania się, a załamka S – do zwiększania.
Punkt J i skośne w górę obniżenie odcinka ST
Punkt J definiowany jest jako miejsce zakończenia zespołu QRS i rozpoczęcia odcinka ST. Punkt J może być obniżony na szczycie wysiłku i stopniowo powrócić do wartości wstępnych w okresie odpoczynku lub bezpośrednio po zakończeniu wysiłku. Obniżenie punktu J występuje częściej u osób starszych.
Pomiar СКАЧАТЬ