Bağımsızlık Dönemi Özbek Edebiyatı. Анонимный автор

Чтение книги онлайн.

      Bir Eylül

      Bin dokuz yüz

      doksan bir yılı! O, kutlu tarih!

      Zulüm parçalandı!

      Dağıldı kafes!

      Semavî özgürlük muzaffer oldu!

      titredi acımasız düşman!

      Kıvranır amansız!

      Asırlık esaretler kaldırıldı!

      Cihan meydanında

      Hür Özbekistan!

      O, Temurî millet! Size helal olsun!

      Canı gönülden duydum ben Tanrı’mın sevgisini,

      Halkım aldı sonsuz hürlük mührünü!

      Mutlulukla dol, Vatan,

      Mutluluğa bürün,

      Hayat ve Özgürlük sevincini tat!

      Sen de yaşamanın

      aslını öğren,

      Asırların elemli hırkasını at!

      O, ilahi gün! Gün!

      O, ilahi Ses!

      İstiklal, istikbal edildi ilan!

      Gök gürledi,

      Şimşek çaktı, yeter,

      Bir an heyecandan ayağa kalktı halk!

      Ben o günü hatırlıyorum Sözün sihrini,

      Halkım aldı sonsuz hürlük mührünü!

      Hatta imparatorluk,

      Baskıcı düzen,

      Kanlara karışmış menfur siyaset,

      Korumak için

      Kendi istikametini

      İftiralar yağdırdı durmaksızın.

      Başı ezilmeyen

      mefkûre, yılan,

      Dünyayı karıştırır can vesvesesi,

      Dehşetli görünüşe

      büründü, inan,

      Her an hazır kütük ile baltası.

      Uyanık ol, aklında tut kurnazların hilesini,

      Halkım aldı sonsuz hürlük mührünü!

      Ne kadar alçaklaşmış

      olsa hainlik,

      O kadar yaklaşır kıyamet kaim

      Seni alkışlıyorum

      büyük cesaret,

      Sen benim şanım, sen benim namusum!

      İnsanoğlunun kalbini

      terk edersen eğer,

      Âlemi sarardı cehennem gibi bir azap.

      Manasız yaşardı

      yeryüzünde beşer,

      sonsuz alkış sana, ey kurtarıcı ruh!

      Peygamber de zikr etmiş onu,

      Halkım aldı sonsuz hürlük mührünü!

      O, Turan toprakları,

      O, Turan halkları,

      Nice seleflerin alkışını işitmemişsiniz.

      Bugün uçup geldi

      beklediğiniz rüzgârlar,

      Hiçbir zaman bu kadar istememişsiniz.

      Anamız Tomaris,

      Atamız Şirak,

      Ekmek sunuyorlar avuçlarında

      Azatlık yegâne,

      Azatlık bayrak,

      Büyük Asya’nın bozkırlarında!

      Bugün alkışlıyoruz nazlı ruhunu,

      Halkım aldı sonsuz hürlük mührünü!

      Memleket kadrini soruver

      gariplerden,

      Özgürlüğün kıymetini kölelere sor.

      Sultanın nesli hardır,

      evet, kâfir zülmünden,

      Celaliddin arslan yürek, erkeklere sor!

      Ecdadlar yoludur

      İstiklal yolu,

      Onların sözü bize güç verir.

      Sahipkıran durur,

      Sağı solunda çiçek,

      Sureti de sireti de görkemli, payidar!

      Özbekistan metheder şanını, şevketini

      Halkım aldı sonsuz hürlük mührünü!

      Vatan, tarihinde

      Türkistan olup

      Ne büyük devletler kurup yaşadın.

      Serhatsız serhatlar,

      deniz gibi dolup,

      Nice saltanatlar kurdun, parladın!

      Benim pirimdir

      Kul Hoca Ahmed,

      Ana dilimin aslı “hikmet” dilidir.

      Nevayi, Allah tarafından

      verilmiş devlet,

      Milletimin kâmili, milletin piridir!

      Ah, bugün dinliyorum pirlerin şükrünü,

      Halkım aldı sonsuz hürlük mührünü!

      Bitti yolsuzluk

      Döndü şan- şöhret,

      İpek yollarında muazzam kervan,

      Ah, geri geldi Kur’an’ım

      İlahi kudret,

      Döndü Ferganîler, fazıl-ı cihan.

      Çiçeklere, alkışlara

      müşerref, müyesser

      Ey Özbek çiftçisi, ey altın dede,

      Gelip geçmiş

      bir buçuk asır,

      Kendisi kendi yerine dönene kadar!

      Unutmak olur mu düşmanların kahrını,

      Halkım aldı sonsuz hürlük mührünü!

      Ben fikir alıyorum

      uzak yüzlerden.

      Gönül, gönlüm Tanrı’nın mekânıdır.

      Şehitler meydanı,

      yürüdüm izlerinden,

      Kadirî, Çolpanlar gözlerinde nur.

      Onların kalemi

      Kalmadı yerde,

      Hayır, sözleri kalmadı garip.

      Söyledi kasaskar

      hür СКАЧАТЬ