Bağımsızlık Dönemi Özbek Edebiyatı. Анонимный автор

Чтение книги онлайн.

      Tangri inoyati – oppog‘im tilim,

      Aziz xonadonim – charog‘im tilim.

      Mastman Momo Yerim havolaridan,

      Muallaq emasman, tuprog‘im tilim.

      Bog‘lar turfa-turfa qush bilan go‘zal,

      Turfa qushlar aro sayroqim tilim.

      Tanglayda qotmasin millatim tili,

      Sinmasu zanglamas qayrog‘im tilim.

      Ehtimol, tilimdan boshqa do‘stim yo‘q,

      Yovim ham yo‘q erur, yarog‘im tilim.

      So‘zlashgum Yer yuzi ahli bilan teng,

      Qit’alararo tik bayrog‘im tilim.

      Tanrının lütfu tertemiz dilim,

      Aziz hanedanım ışığım dilim.

      Sarhoşum ana vatanın havasından,

      Muallakta değilim, toprağım dilim.

      Bahçeler türlü türlü kuşlarla güzel,

      Türlü kuşlar içinde şakrağım dilim.

      Damakta donmasın milletimin dili,

      Kırılmaz, paslanmaz kayrağım12 dilim

      İhtimal, dilimden başka dostum yok,

      Düşmanım da yoktur, silahım dilim.

      Konuşurum bütün insanlıkla özgürce,

      Kıtalararası dik duran bayrağım dilim.

      O‘zbegim! O‘zbeklar! O‘z o‘ziga Bek,

      O‘z elida beklar, eshiting so‘zim.

      Bilaman, aslingiz – o‘z so‘ziga Bek,

      Siz mening yuragim, siz mening O‘zim!

      Siz olomon emas – ajdodlar guvoh,

      “Avesto” guvohdir – eng qadim doston.

      Siz nonko‘rlar emas, siz emas gumroh,

      Siz podshosiz, siz xon, siz hoqon, sulton.

      O‘z ona tilingiz qutlug‘dir sizga,

      Siz unda bitgansiz ne go‘zal kitob.

      Bolta urmagansiz ildizingizga,

      Ezgu So‘z va Amal – siz uchun oftob.

      G‘animlar oldida tiz cho‘kmagansiz,

      Garchi kajraftordir bu dunyoi dun.

      Sotqin Yalovochlar, u siz emassiz,

      Millat ori – Temur, siz – Jaloliddin.

      Samarqand, Buxoro, Xivani qurgan,

      Tarixlar me’mori, tojlar sirisiz.

      Baxtu farog‘atin mehnatda ko‘rgan,

      Siz donishmand dehqon – zamin pirisiz.

      Ha-ha, siz o‘zingiz kalomi bilan

      Bashar sharafini sharif etguvchi.

      Ilmu haq, haqiqat, a’moli bilan

      Dunyoni kamolot sari eltguvchi!

      O, siz uchun mangu bag‘rini bergan —

      Men – Tangri tuhfasi – duogo‘y bir jon,

      Ozodlikning yashil tug‘in ko‘targan —

      Ota makoningiz – Hur O‘zbekiston!

      Özbek’im! Özbekler! Kendi kendine bey,

      Kendi yurdunun beyleri, dinleyin sözümü.

      Biliyorum, aslınız kendi sözüne bey,

      Siz benim yüreğim, siz benim özüm!

      Siz sıradan bir halk değilsiniz, ecdadlar şahit,

      “Avesta” şahittir, en kadim destan.

      Siz nankör değilsiniz, siz değilsiniz sapkın,

      Siz padişahsınız, siz han, siz hakan, sultan.

      Ana diliniz kutludur size,

      Yazdınız o dille nice güzel kitap.

      Balta vurmamışsınız köklerinize,

      Güzel söz ve amel sizin için güneş.

      Düşmanların önünde diz çökmezsiniz,

      Gerçi yalandır bu fani dünya.

      Hain kılavuzlar, o siz değilsiniz,

      Milletin arı Timur, Celaleddin’siniz.

      Semerkand, Buhara, Hive’yi kuran,

      Tarihler mimarı, taçlar sırrısınız.

      Baht ve feragati çalışmakta gören,

      Siz bilge çiftçi, yeryüzünün pirisiniz.

      Evet evet, siz kendi sözünüz ile

      İnsanlığın şerefini şereflendirensiniz.

      İlim ve hak, hakikat, amacı ile

      Dünyayı kemalata doğru ulaştırıcısınız!

      O, sizin için sonsuz bağrını açan

      Ben,Tanrı’nın hediyesi, duacı bir can,

      Özgürlüğünün yeşil tuğunu kaldıran

      Baba ocağınız Hür Özbekistan!

      Birinchi sentabr

      Bir СКАЧАТЬ