Bağımsızlık Dönemi Özbek Edebiyatı. Анонимный автор
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Bağımsızlık Dönemi Özbek Edebiyatı - Анонимный автор страница 20
Название: Bağımsızlık Dönemi Özbek Edebiyatı
Автор: Анонимный автор
Издательство: Elips Kitap
isbn: 978-625-6853-58-4
isbn:
kalmadı mertler,
kadınlar kaldı ancak ağıtlar yakan,
“Gözüme dik dik bakma!” diye emretti düşman
düşmana ters dönüp yaşadı herkes.
Talan ettiler Semavi atları,
talan ettiler altınları,
elinde ne varsa hepsini,
“Yüzüstü öl!” diye emretti düşman
düşmana ters dönüp can verdi herkes
Toprağa girdiler büyük utançla
kalmadı ne Arap
ne Türk yazısı
“Doğur!” dedi düşman tersine dönüp
düşmana ters dönüp doğurdu hepsi.
Doğdu,
doğdu,
doğdu köleler,
kırkında kıyılan, imdada muhtaç,
düşmana ters bakıp it gibi havlar,
birbirine düşman,
Birbirinden ödlek.
Cömertler katledilmiş Turan yurdunda
cehennemin aksini gördüm bu yurtta:
eşek suretliydi bazı kavimler
bazıları ise domuz kafalı.
Bebekler ölüyor bu hali görüp,
köle Bilal ezgin ezgin ağlar felekte…
Kendini yakıyor dünyadan bezip
Bedehşan yakutu gibi asil melekler.
Müminler beş defa Allah’ı hatırlar
Secde için başını koyup cellat taşına.
Dönüp bakmak ister ardına ama,
başına vururlar
ancak başına…
Var mıdır er yiğitler,
var mı er kızlar,
var mıdır bağrında cömert naleler,
var mı bu toprakta kendini arayan,
başı dimdik mağrur çocuklar.
Varsa eğer,
onlara söyleyin,
bir başa bir ölüm demeyen namert,
şehitler ölmez,
onları dinle:
Düşmana ters dönen Müslüman değil!
Düşmana ters dönen Müslüman değil!
Düşmana ters dönen Müslüman değil!
Düşmana ters dönen Müslüman değil!
Düşmana ters dönen Müslüman değil!
NODIRAJON, SHOIRAJON
Nodirajon, Shoirajon,
tanam qimir etmaydi,
olis-olis vohalardan
tog‘larimni chaqiring,
osmon to‘la havolar
faqat menga yetmaydi.
Nodirajon, Shoirajon
tanam qimir etmaydi,
ko‘zimda bir tomchi yosh,
soylar yuvsa ketmaydi.
Nodirajon, Shoirajon,
tanam qimir etmaydi,
peshonamning sho‘ridan
bino bo‘lgan bu daryo…
osmon to‘la havolar
faqat menga yetmaydi.
Nodirajon, Shoirajon,
tanam qimir etmaydi,
boring, qorli tog‘larga:
bir shoir yotibdi deng,
Xudoning hovlisida…
Osmon to‘la havolar
faqat menga yetmaydi…
NADİRECİĞİM, ŞAİRECİĞİM
Nadireciğim, Şaireciğim,
tenim hareket etmiyor,
uzak uzak vadilerden
dağlarımı çağırın,
gökyüzü dolu hava
bir tek bana yetmiyor.
Nadireciğim, Şaireciğim
tenim hareket etmiyor,
gözümde bir damla yaş
dereler yıkasa gitmiyor.
Nadireciğim, Şaireciğim,
tenim hareket etmiyor,
talihsiz kaderimden
oluşmuştur bu derya…
gökyüzü dolu hava
bir tek bana yetmiyor.
Nadireciğim, Şaireciğim,
tenim hareket etmiyor,
çıkın karlı dağlara:
bir şair yatıyor deyin
Tanrının bahçesinde…
Gökyüzü dolu hava
Bir tek bana yetmiyor…
***
Ayt, ey, xasta bulbulim,
O‘shga qachon yetamiz?
Yashil bog‘lar sarg‘ardi,
Mag‘iz bo‘ldi g‘ujumlar.
Oh, voy, muncha yo‘l og‘ir,
Bulbulim…
Ulkan soat o‘rtasida
Madorim yo‘q yurmoqqa,
Qashqirlar davrasida
Sudralaman turmoqqa.
Shunda qolib ketsam gar
netamiz?
Abadiyat oralab
O‘shga qachon yetamiz?
Qorli tog‘lar bag‘rida
Begim – O‘shim ko‘rindi,
Sulton – O‘shim ko‘rindi…
***
Söyle, ey hasta bülbülüm,
Oş’a ne zaman varırız?
Yeşil bağlar sarardı,
Üzümler de kurudu.
Vah, bu yol nice zordur
Bülbülüm…
Büyük saat ortasında
Gücüm yok yürümeye,
Çakalların arasında
Çabalarım kalkmaya.
Buralarda kalırsam
Ne yaparız?
Ebediyet arasında
Oş’a ne zaman varırız?
Karlı dağlar bağrında
Canım Oş’um göründü,
Sultan СКАЧАТЬ