‒ Асқар акам келсинлар, айтаман барча гапларингизни, ўзлари биладилар нима қилишларини! ‒ деди Карима, ўз навбатида у ҳам бўш келишни истамади. Унга Тоҳира сатангнинг юқоридаги шарт қўйишлари қаттиқ ботган, шунинг учун ҳам бир жириллагиси, додини бериб қўйгиси, қайнотасидан эшитгани укаси Рашид дўкон ва унинг оиласи ҳақида, уларнинг бетамизлиги борасида бир-икки воқеани сўзлаб бериб унинг ҳам ўтакасини ёрмоқчи бўлди-ю, лекин талай мулоҳазаларга бориб ниятидан қайтиб, ўзини босмоқликни маъқул топди.
Туйқус Тоҳира сатангнинг қисиқ кўзлари янада қисилиб, учбурчакка монанд ияги қалтираёзди. Уй эгаси “менинг паст келмаганим оқибатида ана шу кўйга тушди” деб ўйламаслиги учун, боз устига, у ҳеч қачон у ёхуд эри Асқардан чўчимаслигини, бу ерда гап бўлак нарсада эканини намойиш қилиш мақсадида ўзини яна қўлга олгандай тарзда гавдасини ғоз тутишга уринди, сўзларида ҳам ана шу дадиллигини исботлашга ошиқиб истеҳзоли, зўрма-зўраки кулишга тиришиб:
‒ Ўзлари биладилар нима қилишларини дедингизми? Тағин ўзлари биладилар деб эрингизнинг ёнига поччамниям қўшиб юбориб ўтирманг, хўпми келинпошша?! ‒ дея гапнинг индаллосини айтган бўлди, айни чоқда Асқар билан бирга қайноғасининг ҳам судралиб боришидан, индамай борса гўрга эди, аммо катта тўпалангнинг, жанжалнинг уясини бошлаб боришидан чўчиётганини иложи борича сездирмай, ана шундай хаёлга бораётганини ҳам ошкор этмай, қўшиб қўйди: ‒ У кишининг алмисоқи гапларига Рашид акамнинг кўзлари учиб тургани йўқ! Биласиз-а келин?.. Поччамнинг алмисоқдан қолган гапларини тинглашни истамайдилар, яна устига, у кишини тоқат ҳам қилолмайдилар!
Карима бу аждарҳоларникига эри Асқарнинг ўзи ёлғиз боргудай бўлса, улар уни ямламай ютишларини жуда яхши билар, шу сабабдан ҳам қайнотаси Абдурасул аканинг бориши тарафдори эди; аммо бу фикр ундан чиқмаганининг олдини олиб қўйиш мақсадидда , ўзини оқлагандай бир оҳангда:
‒ Нега энди мен юборар эканман? Эркакларнинг ишига аралашганимни ҳе-еч кўрганмисиз, Тоҳира кеннойи?! ‒ деб ундан норозиланган бўлди.
‒ Йўқ, энди айтаман-да! Эрингиз Асқар пулни амакиларининг қўлидан олдими, бир ўзи бориб амакилари билан ҳисоб-китоб қилсин дейман-да!
‒ Қайнотам боришни истаб қолса, қандай қилиб борманг дея оламан! ‒ ўзини олдиндан оқлаб олмоққа тутинди Карима. Унга Тоҳира сатангнинг шарт қўйиши ёқмаганини шундоққина авзойидан ҳам СКАЧАТЬ