Ⴅეფხისტყაოსანი. Ⴒექსტის გამართვა ასომთავრულით – Ⴇამაზ Ⴋჭედლიძე. Ⴘოთა Ⴐუსთაველი
Чтение книги онлайн.

Серия:

isbn: 9785449043443

isbn:

СКАЧАТЬ Ⴑოგრატ, მოახლე მეფისა დასთა დასისა;

Ⴋათ რომე დადგეს საჯდომი, თქვეს: «Ⴓთქმელია ფასისა!»

Ⴇინათინ მიჰყავს მამასა პირითა მით ნათელითა,

Ⴃასვა და თავსა გვირგვინი დასდგა თავისა ხელითა,

Ⴋისცა სკიპტრა და შემოსა მეფეთა სამოსელითა.

Ⴕალი მზებრ უჭვრეტს ყოველთა ცნობითა ზე-მხედველითა.

Ⴓკუდგეს და თაყვანის-სცეს მეფემან და მისთა სპათა,

Ⴃალოცეს და მეფედ დასვეს, ქება უთხრეს სხვაგნით სხვათა,

Ⴁუკსა ჰკრეს და წინწილანი დაატკბობდეს მათთა ხმათა.

Ⴕალი ტირს და ცრემლსა აფრქვევს, ჰხრის ყორნისა ბოლო-ფრთათა.

Ⴋამისა ტახტსა საჯდომად თავი არ ეღირსებოდა,

Ⴀმად ტირს, ბაღი ვარდისა ცრემლითა აივსებოდა;

Ⴋეფე სწვრთის: «Ⴋამა ყოველი ძისაგან ითავსებოდა,

Ⴀმისად ქმნამდის დამწველი ცეცხლი არ დამევსებოდა»

Ⴑხვა ძე არ ესვა მეფესა, მართ ოდენ მარტო ასული,

Ⴑოფლისა მნათი მნათობი, მზისაცა დასთა დასული;

Ⴋან მისთა მჭვრეტთა წაუღის გული, გონება და სული,

Ⴁრძენი ხამს მისად მაქებრად და ენა ბევრად ასული.

Ⴋისი სახელი – Ⴇინათინ, არს ესე საცოდნარია!

Ⴐა გაიზარდა, გაივსო, მზე მისგან საწუნარია.

Ⴋეფემან იხმნა ვაზირნი, თვით ზის ლაღი და წყნარია,

Ⴂვერდსა დაისხნა, დაუწყო მათ ამო საუბნარია.

Ⴓბრძანა: «Ⴂკითხავ საქმესა, ერთგან სასაუბნაროსა:

Ⴐა ვარდმან მისი ყვავილი გაახმოს, დაამჭნაროსა,

Ⴈგი წავა და სხვა მოვა ტურფასა საბაღნაროსა;

Ⴋზე ჩაგვისვენდა, ბნელსა ვსჭვრეტთ ღამესა ჩვენ უმთვაროსა.

«Ⴋე გარდასრულვარ, სიბერე მჭირს, ჭირთა უფრო ძნელია,

Ⴃღეს არა, ხვალე მოვკვდები, სოფელი ასრე მქმნელია;

Ⴐაღაა იგი სინათლე, რასაცა ახლავს ბნელია?!

Ⴙემი ძე დავსვათ ხელმწიფედ, ვისგან მზე საწუნელია».

Ⴅაზირთა ჰკადრეს: «Ⴋეფეო, რად ჰბრძანეთ Ⴇქვენი ბერობა?

Ⴅარდი СКАЧАТЬ