Хамның чаяаны. Книга 1 на тувинском языке. Зоя Донгак

Чтение книги онлайн.

      ***

      Чинчи мөчээн соонда беш хонганда, Иргит аймактың улуг хамы Содуна Дөргүн чоогунга чеди хонуктуң одаан кывыскан. Өлген кижи беш-алды-чеди хонуунда өө турар черге, чоок кижилеринге ыяап кээр. Ол каракка көзүлбес сүнезин-биле чүгле хам чугаалажыр. Мөчээн кижи бир-ле чүвеге азы бир кижиге хомудалын хамга чугаалап бээрге, ол ону чоок кижилеринге дамчыдар. Холурааштың авазы улуг дыка хомудалы чок, чүгле оглу адазының изин истээрин чагып турарын хам дыңнаткан.

      Ёзулалдың чаңчылын сагып, отче чемниң дээжизин салган соонда, Чинчиниң сүнезини чоруй барганда, отту өжүрүпкен. Хамык улус өглеринче чана берген.

      Кажан кижи чорта бээрге, ооң бора сүнезини өгге артып каар, а кол сүнезин ужуп чоруптар. Дөртен тос хонук иштинде чула өгге хып кээр. Чырыы эвээжей бээрге-ле, чулаже үс немээр, ол даңны атсы кывар.

      Удуур бетинде, Конгур өгнүң өрегезин ыяп дуй дыртып алыр. Удаан улустуң экини күзээн бодалдары караңгыда өрегеден үнмезин дээш ындыг. А кажан даң адып кээрге, өрегени ажыда тыртыптарга, хүннүң херелдери өгнүң от салган ожуун чырыда бээр.

      – Чуланы чоп үргүлчү кыпсыр апардывыс? Азалар бисче чагдавазын дээш бе? – деп Холурааш ачазындан айтырган.

      Ону дыңнааш ачазы серт дээн. Оттан ырадыр олуруп алгаш, ол долгандыр көргүлээш, харыылаан:

      – Чок, оглум, ол дээш эвес. Аваңның сүнезини караңгыда аспайн, бурганче чырыкта чеде берзин дээш чула кыпсып турар мен.

      – Бир эвес авамның сүнезини бисче ээп келир болза, эки бе, ачай?

      – Ол чүү дээриң ол. Өлген кижиниң сүнезини өөнче дедир ап чедерге, ол багай боор, оглум. Дөртен тос хонуу кээрге, Дөргүнче баргаш, аваңның сүнезинин сөөлгү катап үдээр бис. Ооң соонда чула кывыспас бис.

      Холурааш өгден үнүп келген. Дүмбей дүне безин бедик дагларның меңгилери оранчоктан чырып, чайынналган. Авазының сүнезини ында бурганче оруун чырыдып бээрин дилеп чоруур чадавас…

      Бодунуң көскү караа-биле, чүве эндевес чүрээ-биле кырган-авазы Холурааштың муңгагдап-хинчектенгенин билгеш, уйнуундан айтырган:

      – Чүге муңгак сен?

      – Меңээ авам чокта багай-дыр, кырган-авай.

      – Бажың аарып тур бе?

      – Аарып тур. Авамны сактып тур мен.

      – А, иштиң аарывайн тур бе?

      – Иштим база аарып тур.

      Кырган-авазы Холурааштың авазын сагынгаш, ийлээр чыгыы апарганын билип турган. Ону канчап-чооп канчаар эмнээрил ынчаш? Даянгыыжынга даянып туруп келгеш, Севил уйнуун өөнче кый дээрге, Холурааш амырай берген.

      Өөнге чедип келгеш, Севил катап-ла уйнуун айтырып эгелээн:

      – Бажың аарып тур бе?

      – Аарып тур. Авамны сактып тур мен.

      Аажок СКАЧАТЬ