Название: Aldatilmiş
Автор: Морган Райс
Издательство: Lukeman Literary Management Ltd
Жанр: Героическая фантастика
Серия: Vampır Mektupları
isbn: 9781632910653
isbn:
Odanın karşısına doğru harekete geçti, doğruca Sam’in yanına.
Tam zamanında yetişmişti. Zira serseri vampirin teki de onunla aynı fikirdeydi ve doğruca bu zincirli, donakalmış oğlanın yanına gidiyordu. Vampir, dişleri uzanmış halde Sam’in boğazına doğru atladı. Sam, aslanlarla dolu bir oda- nın ortasına zincirlenmiş koyun gibiydi.
Samantha tam zamanında uzandı. Sıçradı, havada o vam- pirle çarpıştı ve onu yere serdi. Kalkmasına fırsat vermeden öyle bir tokat attı ki vampir bayıldı.
Ayaklarının üstüne dikilip Sam’in zincirlerini kopardı. Samantha onu kurtarırken Sam inanamaz gözlerle sanki fantastik bir kâbusun gerçeğe dönüşmesini izliyormuşçasına etrafa bakınıyordu.
“Samantha! Neler oluyor burada?”
“Şimdi sırası değil” dedi Samantha, onun zincirlerini ko- parıp kolundan tutarak çekiştirmek suretiyle kargaşadan çı- karırken. Çıkışa doğru ilerliyordu.
Onlar koşmaktayken başka bir serseri vampir, uzamış diş- leriyle onlara doğru atıldı.
Samantha, Sam’i kavrayıp yere itti, kendisi de eğildi; vampir başlarının üstünden uçup gitti.
Çabucak ayağa kalktı ve Sam’i de yanına çekti, ikisi birlik- te odanın içinde koşturdular. İlerledikleri tüm süre boyunca eğiliyor ve zikzaklar çiziyorlardı. Samantha biliyordu ki eğer kapıya varırlarsa arka koridorda onları sokağa çıkarabilecek bir merdiven vardı. Bir kez dışarı çıktılar mı, onları buradan uzağa, çok uzağa götürmeyi başarabilirdi.
O kargaşa içinde kimse koştuklarını fark etmedi. Nere- deyse kapıya gelmişlerdi, birkaç adım uzaktaydılar.
Tam başarmak üzerelerdi ki Samantha sırtında bir baskı hissetti ve yuvarlanıp yere kapaklandı. Arkasından üstüne atlanmıştı.
Döndü ve bu kişinin kim olduğuna baktı. Sergei’ydi; Kyle’ın şu ufak, beş para etmez Rus ortağı, kılıcı onun elle- rinden çalmış olan kişi.
Sergei ona doğru şeytanca, zalim bir şekilde sırıttığında Samantha ondan daha önce hiç etmediği kadar nefret etti.
Sam korkup sinmemişti. Zincirler hâlâ üzerindey- ken Sergei’nin sırtına zıpladı, zincirlerini kullanıp onları Sergei’nin boğazına doladı. Bu çocuk güçlüydü. Gerçekten de Sergei’nin Samantha’yı tutan elini gevşetmesini sağlaya- cak kadar sıktı zincirleri ve o da bu fırsatı Sergei’nin altından sıvışmak için kullandı.
Ne var ki Sam ne olursa olsun bir vampirle boy ölçüşe- mezdi. Sergei hırlayarak ayağa kalktı ve Sam’i sırtından tu- tup bir oyuncak bebekmiş gibi fırlattı. Sam on adım uzakta- ki duvara çarparak yere indi.
Samantha ayakları üzerinde doğrulmaya çalışırken bir düzine vampir üstüne atladı. Sam’in de etrafının çevrildiğini gördü. Tuzağa düşmüşlerdi.
Son gördüğü şey, arkaya gerildikten sonra yüzüne bir yumruk atan Sergei’nin zalim sırıtmasıydı.
Kyle, Kara Metcezir Meclisi’nin büyük odasını kılıcı vah- şice sallayarak, vampirleri birbiri ardına öldürerek yararken kendini hiç olmadığı kadar hayat dolu hissediyordu. Kan her tarafa sıçrıyor, üstünü kaplıyor ve o kılıcını gittikçe daha şiddetli sallarken elleri kanla yıkanıyordu. İntikam buydu işte. Binlerce yıllık sadık hizmetlerinin sonucunda reva gö- rüldüğü muamelenin intikamı. Buna nasıl cüret ederlerdi! İşte şimdi intikam kelimesinin anlamını bileceklerdi. Hepsi, her biri ondan özür dileyecek; önünde yere kadar eğilecek ve tamamen hata yaptıklarını kabul edeceklerdi.
Her şey kusursuz gidiyordu. Brooklyn Köprüsü’ne yaptık- ları ufak ziyaretten sonra sadık kitlesini Belediye Konağı’nın kapılarına getirmiş ve birlikte önlerine çıkma cüreti gösteren birkaç vampiri temizlemişlerdi. Ardından gizli geçitten Bele- diye Konağı’nın en dibine, meclisinin yuvasına doğru aşağı inmişlerdi. Ordusu odaya doğru ilerlerken hiçbir vampir ön- lerine çıkma cüreti gösterememişti. Pek çok başka vampir, Kyle’ı ve özellikle de kılıcı gördükten sonra onun yanına ka- tılmıştı. Eski meclisinin bu kadar büyük kısmının hâlâ ona bu denli sadık olduğunu görmekten mutlu olmuştu. Hakkı olan liderliği alması için günün gelip çattığının farkındaydı.
Rexius zayıf bir liderdi. Eğer güçlü olmuş olsaydı, kılıcı bizzat kendisi yıllar önce bulurdu. Asla bunu yapması için başkalarını yollamazdı. Aslında cezalandırılması gereken kişi kendisiyken hataları için başkalarını cezalandırmayı seviyor- du o. İktidardan gözüne perde inmişti. Kyle’ı sürmek, ona yakın olarak herkesi ortadan kaldırmak; yapılmış en son ve çaresiz girişimdi. Fakat geri tepmişti işte.
Kyle odayı yarıp geçerken doğruca Rexius’un tahtına doğru ilerliyordu. Rexius onun geldiğini gördü ve gözleri telaşla fal taşı gibi açıldı.
Rexius tahtından fırlayıp kavgadan uzağa doğru sıvışma- ya çalıştı. İşte sözde liderleri, savaş zamanı gerçek rengini belli ediyordu.
Ne var ki Kyle’ın başka planları vardı.
Kyle, Rexius ile yüz yüze gelmek için öteki tarafa doğru koştu. Kılıcı onun sırtına saplamak çok daha kolay olurdu ama Rexius’un bu kadar kolaylıkla düşmesine izin vermeyi reddetti. Rexius’un onları öldürenin kim olduğunu yakın- dan görmesini istiyordu.
Yolu, Kyle’ın devasa omuzları ve alev alev parlayan kılıçla kesilen Rexius durdu.
Çenesi titriyordu. Kyle’ın suratına doğru titrek bir par- mak uzattı. O an tıpkı yaşlı bir adam gibi duruyordu; zayıf, ihtiyar, dehşete kapılmış bir adam gibi. Ne kadar zavallıca.
“Kovuldun!” diye bağırdı sersemce. “Sana kovulduğunu söylemiştim!”
İşte şimdi kocaman ve insanı dehşete düşüren bir sırıtma koyuverme sırası Kyle’a gelmişti.
“Kazanamazsın!” diye ekledi Rexius. “Kazanamayacaksın!”
Kyle hiçbir şey olmamış gibi öne doğru bir adım attı ve gerilip tek bir düzgün vuruşla kılıcı doğrudan Rexius’un kal-bine sapladı.
“Kazandım bile” dedi Kyle.
Tüm oda, savaşmakla meşgul olsa da, dönüp çıkan sese doğru baktı. Tüm taş odayı kaplayan, acı bir feryattı bu. Rexius’un çığlıkları sanki hiç kesilmeyecekmiş gibiydi. Herkes izlerken Rexius’un bedeni gözlerin önünde çözül-dü, bir duman bulutuna dönüştü ve tavana doğru havaya yükseldi.
Tüm oda durdu ve Kyle’a baktı.
Kyle, kılıcı havaya kaldırıp kükredi. Bir zafer kükreyi- şiydi bu.
Savaşın her iki tarafından canlı kalan tüm vampirler dö- nüp Kyle’a baktılar. СКАЧАТЬ