Мой дзень пачынаецца (зборнік). Коллектив авторов

Чтение книги онлайн.

      Мы з табою два маленькія дзьмухаўцы,

      Мы пакуль яшчэ жоўтыя, пяшчотныя,

      Мы глядзім на свет вялізнымі вачыма,

      І па нас поўзаюць казуркі.

      Мы з табою дзве чырвоныя калючыя ружы,

      Мы ямо адно аднаго сваёю жарсцю,

      Мы гатовыя ў мора крыві, абы разам,

      Але мы дужа хутка вянем.

      Мы з табою дзве белыя каралеўскія лілеі,

      Нашая ветлівасць – у ненавязлівасці,

      Мы жывем сваім жыццём, нам падабаецца,

      І ў нас ёсць чароўныя лілейчаты.

      Мы з табою два старыя кактусы,

      І да нас нават не хочуць набліжацца,

      Іншым разам пальюць і забудуць.

      Мы з табою большага й не просім.

      Падае дождж на старыя муры,

      Свецяцца кропелькі, быццам бы зоры,

      І адкрываецца надпіс стары:

      «Aut vincere, aut mori».

      шэрадзённа

      і мы ўбачылі восень

      а яна паглядзела на нас

      вачыма памерлай лістоты

      і цяжкіх шэрадзённых хмараў

      доўга і натхнёна ў цішыні паркаў

      мы глядзелі на восень, а яна – на нас.

      нараджаліся думкі, але не было словаў,

      бо яны з пэўнага часу сталі за непатрэбай,

      святло ліхтароў, схаванае ў цёмных дрэвах,

      асвятляла шлях, якому ніколі не надыдзе канец.

      шчасце простае. занадта простае. і інакш не будзе.

      важна толькі знайсці яго ў тым, чаго іншыя не бачаць.

      восень самотным позіркам гаварыла з намі голасам дажджу