Ўзим билан ўзим. Аъзам Аҳмад

Чтение книги онлайн.

      – Хаҳ, тирмизаклар-эй! Туғилиб нима каромат кўрсатибдиларки, уни нишонласа! – деди Шерқўзи. – Майли, бориб келақолсин. Ишқилиб, ичкиликка ўрганиб кетмаса бўлди… Мусақулбой, шу уканг еган-ичганимни бурнимдан булоқ қилиб оқизмоқчига ўхшайди-да.

      Мусақул акасига ҳайрон қараб қўйди.

      – Кампир, бор, сен у-бу ишларинга қара. Қозон-товоғингни ювасанми ё ҳамсояларникига ўтиб гап сотасанми, ишқилиб бизни холи қўй, гапимиз бор, – деди Шерқўзи.

      Афтидан Каромат уларни ҳеч холи қолдиргиси йўқ эди, шекилли, синини бузмай:

      – Ўтирибман-да, – деди.

      Шерқўзи шу пайтгача гапини икки қилмаган хотинига ўқрайиб қаради, аммо ҳеч нарса демай укасига ўгирилди:

      – Тоза чарчадим, ука. Бир ўзим бўлсам, ҳали у деб югур, ҳали бу деб. Бир ёқда колхознинг иши, бир ёқда рўзғор ташвиши. Аҳволимни кўриб турибсан – битта хотинга гапим ўтмайди. Али десанг, бали деб туради. Она-бола тоза бошимга чиқиб олди. Мана, бир ойки, ҳар куни ғалва: Султонбойга хотин олиб бериш керак эмиш! Оқшомлари ухламай, кўкрагини захга бериб ётади. Бир-бирларига кўнгил қўйибдилар! Шу Аширқулда бир қиз бор – худонинг балоси. Агар шу жаложинчани олиб бермасам, она-бола мени ташлаб, чўлга қочиб кетар эмиш, чўлга!

      Каромат анграйиб қолди. «Ёлғон гапиргунча ёрилиб ўлсангиз яхши-е», дегандек ёқасини ушлади. Мусо акасининг гапларига чиппа-чин ишониб, янгасига қаради: «Шунақами?» Каромат нимадир демоқчи эди, Шерқўзи имкон бермади:

      – Ўтир-э! Мен гапиряпман. Эрманми сенга! Ана шунақа, ука, бир оғиз гапириш учун булардан рухсат сўраш керак. Айт, деса – айтаман, йўқса, тилимни тишлаб ўтиравераман.

      Мусо жуда ташвишланди:

      – Масала шу қадар жиддийми?

      – Нима, қулоғингга танбур чертаяпманми? Жиддий бўлмаса, шунча куйиб-пишаманми?

      Мусо галстугини бўшатди, яна битта сигарета тутатди, ростдан ҳам акасининг бошига жуда катта фалокат тушгану бунда фақат ўзи халаскор бўлиши мумкиндек, ўйчан қиёфада сўз бошлади:

      – Унда масалага бунақа тарзда бир ёқлама ёндашиб бўлмайди. Тўғри, Султон сал ёшроқ албатта. Лекин кечалари ухламай… Умуман, бу қадар қаттиқ севиб қолган бўлса, кўнглини синдирмаслик керак. Кейин унинг шаклланишига ёмон таъсир этиши мумкин. Масала жуда жиддий. Чуқурроқ ўйлаш керак.

      Шерқўзининг энсаси қотди.

      – Масала-пасалангни қўйиб тур, ука. Ундан кўра Султонга ўзинг икки оғиз насиҳат қилсанг-чи. Сени «акам-акам»лаб, соянгга саккиз қават кўрпача тўшаб юради – гапингни икки қилмас.

      Мусо «жиддий масала»ни ҳал этишнинг бунақа осон йўли борлигига ҳайрон бўлди:

      – Мен-ку насиҳат қиларман, бироқ у…Севги деган нарса…

      – Хўш? – деди Шерқўзи укасининг чайналишига ғаши келиб.

      – Болага жавр бўладими, дейман…

      – Мен ҳам шуни айтаман-да, – деди Каромат қайнисининг далдасидан умиди СКАЧАТЬ