Шундай қилиб, Ҳумоюн кўз қорачиғидек асрабавайлаб юрган бебаҳо олмосини ўз хавфсизлиги йўлида қурбон қилди. Тахмасп билан унинг ўртасидаги муносабатлар осмонига таҳдид солиб турган булутлар тарқалиб кетди. Ўзаро зиёфатлар ва биргаликда шикорга чиқишлар авжига чиқди. Ана шундай зиёфатлардан бири Исфахондаги Чилустун саройи залларидан бирининг деворига муҳрлаб қўйилди. Ундаги тасвирда Ҳумоюн билан Тахмасп чордона қуриб, зангори ипак гилам тўшалган шоҳсупада ўтиришибди. Ҳар иккала ҳукмдорнинг орқасида тегишли мулозимлари ўз мартабасига кўра ажратилган жойда туришибди. Шоҳларнинг пойгак томонида раққоса қизлар эроний ва ҳинд созандалари ижро этаётган мусиқа садолари остида рақсга тушмоқдалар. Ҳинд созандалари, улар билан бир қаторда Ҳумоюннинг жуссаси ҳам, бир оз тўқроқ бўлгани боис юз ранги ҳам бошқалардан алоҳида ажралиб турибди.
Ҳиндистон тахтини қайтариб олиш учун Ҳумоюнга Тахмасп томонидан бериладиган ҳарбий ёрдам ҳақида ўз вақтида фармон тайёрланиб, муҳрга муҳтож ҳолда ҳозирланган эди. Шу билан Ҳумоюннинг қувғиндаги ҳаёти ниҳоясига етай деб қолган эди.
Бу орада Комрон мирзо қўл остида хизмат қиладиган гумашталардан бири Эрон шоҳи саройига келиб, иккала ҳукмдор ўртасидаги дўстликка рахна солмоқчи бўлди. Эрон шоҳининг шуҳратпарастлиги-дан фойдаланиб, турли уйдирма гаплар билан шоҳни Ҳумоюнга қарши қайради.
Гўёки Ҳумоюн бундан бир неча йил аввал ўзининг Эрон шоҳи билан бўладиган рақобатда устун чиқиш ёки чиқмаслигини аниқлаш учун фол кўришга жазм қилган эмиш. Бунинг учун у ўн иккита ўзининг номи ёзилган энг зўр камон ўқини ва ўн иккита Тахмасп номи ёзилган сифатсиз камон ўқини танлаган эмиш.
Табиийки, бу гапдан хабар топган Тахмаспнинг ғазаби қўзийди. Оқибатда Ҳумоюннинг Эрон шоҳи билан бўлган охирги учрашувидан буён ҳам икки ой вақт ўтган бўлса-да, совуқчилик ҳамон давом этарди. Ана шу нохуш вазиятни бартараф этиш учун кичик шаҳзода Баҳром мирзо, унинг опаси ва Тахмаспнинг яъни маслаҳатчиси Ғози Жаҳон Қазвиний бутун имкониятни ишга солдилар.
Ниҳоят, иккала ҳукмдорнинг навбатдаги учрашувида Шоҳ Тахмасп юрагидаги гинасини тўкиб солди. У Ҳумоюндан хафа бўлганини баён қилди. Ҳумоюн ҳам ўз ҳаракатларидан тонмади, бироқ ўша пайтда Ҳиндистон ҳудудига кўра Эрондан катталигини назарда тутиб шундай қилганини тан олди.
«Тўғри, – деди Тахмасп ғазабини аранг босиб, – бу бемаъни шуҳратпарастлигингизнинг салбий оқибати шу бўлдики, сиз бу улкан ҳудудни бошқара олмадингиз, бир тўда қўғирчоқлар сизни у ердан қувиб чиқарди, сиз оилангиз ва болаларингизни уларга асир қилиб ташлаб чиқдингиз».
«Биз ҳаммамиз СКАЧАТЬ