Sanki Sultan Həmid Balkan savaşından xəbər verir.
Ənvər Paşa Savaş Naziri olduqdan sonra orduda reallaşdıracağı böyük islahat içində siyasətdən təmizləməyi də əhəmiyyətli ölçüdə bacarır, orduya yeni bir hava Kazandırılır. Ancaq çox əvvələ söykənən əsgər-siyasət əlaqəsi, şübhəsiz ki, tamamilə yox edilə bilməyəcək. O qədər ki Milli Mübarizənin sonunda Mustafa Kamal Paşa da eyni problemlə qarşılaşacaq.
31 Mart Hərəkatının özü də, basdırılması da birbaşa əsgərin siyasi əməliyyatları idi və sonunda Sultan Həmid taxtdan endirildi. Daha sonra ordunun bir qolu ilə müxalifətin iç-içə girdiyi görülür. 1912-ci ildə başlayan Alban qiyamını, müxalifətdə olanlar əsgər-vətəndaş birliyində bir qorxu görməzlər. Albanlar arasında ağlasığmaz təbliğatlar aparılır; "dövlətin namaz, oruc və saqqal kimi müqəddəsatdan vergi alacağı" söz-söhbətləri yayılar. Müxalifətdən Rza Nur qiyam qaldıranları qəhrəman elan edir: "Albanları üsyana təşviq etdiyimi mən öz əllərimlə yazdım. Bu, qüsur deyil iftixar səbəbidir. Zalımlara qarşı üsyan haqdır və qəhrəmanlıqdır. Albanlar… dövləti İttihadçılardan qurtarmaq üçün üsyan etdilər." (T. Alkan, haqqında danışılan əsər, s. 125) Bir qrup zabit eynilə Resneli Niyazi və Ənvər Bəy kimi silahlanaraq dağa çıxırlar. Hərəkatın öndərlərindən Kapitan Tayyar Bəy bunları söyləyir:
"Bundan dörd il əvvəl hökumətimizi bir fəlakətə düşməkdən qurtarmaq üçün ayağa qalxdığımız kimi, bu səfər də məmləkətimizin başına çox böyük fəlakətlər gətirmiş və daxili-xarici savaşlar olmasına səbəb olmuş olan ibtidai bir heyətin pəncəsindən vətənimizi qurtarmaq üçün qiyam qaldırdıq." (T. Alkan, haqqında danışılan əsər, s. 127)
Üsyanı yatırmağa gedən əsgərlərin bir qisimi üsyançılara qatılırlar. Əsgər Sultan Həmid rəhbərliyinə qarşı istifadə etdiyi üsulları, indi İttihadçılara qarşı istifadə etməkdədir.
"Siyasi mübarizənin “Əsas odur rəqib ölsün” nöqtəsinə gəlib çıxan bir mərhələdə hər hərəkat rəqibin ölməsinə yaradığı nisbətdə məqbul və haqlı idi. Bu dəfə ordunun siyasətə müdaxiləsi, müxaliflər tərəfindən optimist şərhlər edilir “Hökumət nigehbanlığı” olaraq qiymətləndirilirdi." (Prof. Dr. Əli Birinci, Azadlıq və Müttəfiq Təriqəti, II. Hökumət dövründə İttihad və Tərəqqiyə qarşı çıxanlar, İst.1990, s. 176)
İttihad Tərəqqinin əsas simalarından Dr. Bahattin Şakir də eyni şeyləri Cəmiyyət üçün düşünürdü. Cəmiyyət Osmanlı imperatorluğunun əhyası vəzifəsini üzərinə götürmüşdü, "Cəmiyyət, ordu ilə birgə vətənin hərisi (qoruyucusu), azadlıq və hökumətin nigehbanıdır (müdafiəçisidir). Cəmiyyət, vətənin və ordunun timsalidir." (Mühittin Birgen, haqqında danışılan əsər, c. I, s. 67)
Siyasətə girmək istəyən əsgərlər hər zaman vardır, bunun vəsilələri olaraq da Sultan Həmid dövründəki şikayətlər eynilə davam etməkdədir; Sarayın yerini Cəmiyyət alıb. Cəmiyyətə daxil zabitlərin şəxsi işləri asanlıqla getməkdə, təyin və rütbə qalxmaları edilməkdə, Cəmiyyətdən olmayanlarınkı süründürməçilikdə qalmaqdadır.
1912-ci ildə seçkilərini İttihad və Tərəqqi böyük bir əksəriyyətlə Kazanmış, daha əvvəl müxalifət tərəflərində olan yüzə yaxın millət vəkili Məclisdən kənarda qalmışdır. Bu seçkilərdə Cəmiyyət bəzi bölgələrdə ordunu istifadə edərək seçkilərə müdaxilə etmişdir. Narazı müxalif ətraflarda iqtidara qarşı silah istifadə etməkdən başqa çarə qalmadığı fikri asanlıqla inkişaf edir. (T. Alkan, haqqında danışılan əsər, s. 132)
Ordu içində “Halaskaranı Zabitan” qrupu qurular. Bunlar da məmləkəti Saraydan qurtaranlardan qurtaracaqlar… Rumelidə, “Top”, “Silah”, “Süngü” adlarıyla jurnallar yayımlanmaqda və hərbiçilər yazılar yazmaqdadır. (H. Ba-yur, haqqında danışılan əsər, c. 2, qıs. 1, s. 232)
Qurtarıcı zabitlər iki imzalı bir məktubu 18 iyul 1912-ci ildə yığıncaq halındakı Hərbi Şuraya verirlər. Bir neçə gün əvvəl, “İttihad Tərəqqi” dəstəkli Sait Paşa Hökuməti Məclisdən etibarlılıq Kazanmasına baxmayaraq, istefa vermişdir. Qurtarıcılar Kamil Paşa rəhbərliyində bir Hökumət qurulmasını və seçkilərin dərhal yenilənməsini istəməkdədir. Şura başçısı Nazim Paşa bu zabitlər haqqında intizam əməliyyatı keçirmək yerinə, məktubu Padşaha təqdim edir; “Halaskarlar”la “dirsək təması”ndadır. Sultan Rəşad, İtalyan savaşı səbəbiylə təhlükə içində olduğumuzu və əsgərlərin siyasəti buraxıb öz işləriylə məşğul olmasını istəyən bir mövqe sərgiləyir.
Nəhayət, Qazi Əhməd Muxtar Paşa rəhbərliyində “Böyük Kabinet” qurulur. Qurtarıcılar yeni bir təhdid məktubu göndərərək Saray Ümumi Katibi Xalid Ziya (Uşaklıgil) Bəyin istefasını və seçkilərin yenilənməsini istəyirlər.
22 iyul 1912-ci ildə, “Halaskarani Zabitan” bir siyasi partiya kimi proqram yayımlayır. Burada Hökumətə bağlanan ümidlərin boşa getdiyi, Avropalı dövlətlər nəzdində Osmanlı Hökumətinin bir dəyərinin qalmadığı, buna görə ordu yenidən iş görməli olduğu, davamlı borclanaraq ordu ehtiyaclarının qarşılana bilməyəcəyi deyilməkdədir və qanuni əsaslara söykənən bir rəhbərliklə, orduda ədalət təmin edilsə, vəziyyətin düzələcəyi irəli sürülməkdədir. (T. Alkan, haqqında danışılan əsər, 72 s. 137) Belə bir müdaxilədə iştirak etdikləri üçün kədərli olduqlarını da yazan “Xilaskarlar” kabinetin dərhal istefa verməsini Hökumətə xaricdən kimsənin müdaxilə etməməsini və Məclisin ləğv edilərək dərhal seçkilərə gedilməsini istəməkdədirlər. Proqramın sonunda da ordunun islahı istənilir: Hökumət təhlükəyə düşmədikcə ordu siyasətə qarışmamalı, vətəndaş vəzifələrdəki ordu mənsubları ayrılıb əsl vəzifələrinə dönməli, intizam və ədalət hakim olmalı, şəxsi problemlər, incikliklərə gətirib çıxarmadan düzəldilməli.
Qurtarıcı zabitlərin bu proqramları, ordu içindəki ayrılıqların və dəyişik partiyalara mənsubiyyətin bir zehniyyət yaxud dəyərlər fərqinə söykənmədiyini, hamısının eyni xətt üzərində olduqlarını göstərməkdədir. Halaskar hərəkatının, ordunu siyasətdən uzaqlaşdırmaq kimi bir məqsədi olduğuna və "siyasət istəyirik" sözünün qrup şüarı olduğuna işarə edən Əli Birinci, yaşanan ziddiyyəti belə açıqlayır:
"Bu hərəkatdan əvvəl СКАЧАТЬ