Абусупиян Апенди – уьмметни берекети. Магомедшапи Минатуллаев

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ чыгъып: – Ма, балам! Тас этип къойсанг, бир дагъы гелерсен. Вёре, атанг талчыкъмасын, – дей шо гьамангъы саламат кюю булан. Сонг хырча тувра очаргъа барып: – Утдурдум! Сиз айтагъангъа мюкюр мен! Воллагь, сиз айтагъандан да артыкъ экен! Не ажайып асил адамдыр! Дюньяда гьеч вали адам бар буса, Абусупиян бол магъа герек. Абусупиян! Бизин Абусу пиян!!! Менден, мендей къыйывсуз лардан башлап, гьар бир адамда шолай сабурлукъ, чыдамлыкъ болмагъан сонг хайыр ёкъ эди. Бугюнден сонг, Абусупи яндан уьлгю алып, эришме сюеген хырча хасиятымны ташлама къасткъылажакъ гъа сизге сёз беремен! – деп ант этген.

      Гетип къал, амалсыз

      Абусупиян апендиден дарс алмагъа ге лип, Къазанышда биз бир нече паравуллу яш бар эдик. Бир гюн ол ёкъда, биз гьая сызлыкъ этип, бир мишикни къуйругъу на чакъалары булангы темир къутукъну тагъып йиберип, жанны негъакъ къый нагъан эдик. Къачгъан сайын онда-мун да урунуп, къутукъну зангырагъан таву шундан эпсиз къоркъуп, ари-бери къача туруп тазза гьалсыз болуп, ахырда бир ягъына багъып ёкъ болуп гетген эди. Сонг о мишикге не болду буса да билмедик, ол шо арагъа дагъы гелип гёрюнмеди.

      Арадан кёп гюнлер оьтюп, Абусупи ян апенди бизге дарс берип турагъанда, къырыйы бираз ачылып турагъан эшик ден бир башгъа мишик астаракъ гирип гелип, бир мююшде чёнчюп токътады. Абусу пиян апенди мишикге тергевлю къарап турду, сонг:

      – Астаракъ гетип къал шундан, амал сыз. Гьалигине паравуллу яшлар къуй ругъунга къутукъ тагъып бакъдырар, – деди.

      Тамаша болуп, биз бир-бирибизге къа радыкъ, неге тюгюл о ишни Абусупиян апенди билмей деп сююнюп тура эдик. Билсе де, бир зат да билмейген гиши бо луп туруп, ораву гелгенде шолай айтып, бизин уялтгъан эди.

      Тирменде

      Абусупиян Къазанышдан чыгъып, бир башгъа юртгъа барагъанда янгур явма башлай. Ол, уьстю сув болуп битгинче, ёл гъа ювукъдагъы бир тирменге гире. Тир менни къырыйындагъы керпич гесеген булкъадагъылар да онда гелип сыйына лар. Тюш болма онча кёп заман къалмагъ ангъа гёре, олар шо янгур явагъан вакъ тини тюш ашгъа къоллама токъташалар.

      – Абусупиян апенди, ашама гелигиз, – дей булкъаны еси.

      Тирменни ари мююшюнде оьзюн къой са эди деп пысып турагъан Абусупиян:

      – Кёп савболугъуз! Ашгъа дамагьым ёкъ. Магъа къарамай ашагъыз гьали, – дей.

      – Я, апенди, бери гелип, шунда олту ругъуз гьали, – деп булкъаны еси огъ ар йымышакъ миннер салып онгаргъан ерин гёрсете,

      – Воллагь, ач тюгюлмен. Яхшы ашап чыкъгъан эдим, – дей Абу супиян.

      – Я, бир-эки хапсагъыз не бола энни? Шунда ювукъ гелигиз гьали.

      – Инаныгъыз, болмайман. Айып этмегиз.

      – Шунча тилегенде гелме ярамаймы? Емишлерден: юзюмден, шапталдан сама алыгъыз.

      – Ярамай башгъа нетсин. Шулай къа рышып, къоймай аша да аша деп ашата сыз, сонг артындан «охугъанлар-супулар сутур бола» деп башын да сёйлейсиз, – деген Абусупиян.

      Гечгенмен

      Оьркъазанышлы Къаплан гьажи дин илмудан яхшы билими бар къади болгъан. Ол тёбенкъазанышлылар булан бек къат СКАЧАТЬ