Название: Wieczne strapienie
Автор: Jacek Leociak
Издательство: PDW
Жанр: Документальная литература
Серия: Poza serią
isbn: 9788381911306
isbn:
*
Opiszmy historiozofię Polski i Narodu Polskiego według arcybiskupa Marka. Wydaje mi się to bardzo ważne.
Zacznijmy od początku, ponieważ „Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię” (Rdz 1,1). Zaraz potem stworzył Polskę, gdyż „nie ma Polski przedchrześcijańskiej” – twierdzi arcybiskup Marek Jędraszewski w swym słynnym już wykładzie, który wygłosił 18 października 2016 roku w siedzibie Biblioteki Polskiej w Paryżu, na Wyspie Świętego Ludwika. Wzmocnił to jeszcze, mówiąc: „Polska jest chyba jedyna pośród narodów Europy, której dzieje zaczęły się od przyjęcia chrześcijaństwa”. A więc punkt zero naszej Ojczyzny to dzień 14 kwietnia (Wielka Sobota) 966 roku po Chrystusie. Dzień chrztu Mieszka I. Przed chrztem różnie się władcy Polan wiodło, po chrzcie „zwyciężał w znaku krzyża, usuwając ze swoich ziem posągi pogańskich bożków i z ogromną konsekwencją wprowadzając do swego państwa zasady chrześcijańskiej wiary”. Przed chrztem „dwukrotnie poniósł klęskę w bitwach z Wichmanem, saskim hrabią i banitą, stojącym na czele pogańskich Wieletów”. Po chrzcie „Mieszko I już jako chrześcijański władca pokonał Wichmana”.
Wykład z historii Polski według arcybiskupa Jędraszewskiego biegnie po ścieżkach wiary, na przekór „powszechnej opinii historyków, ulegających dziewiętnastowiecznemu paradygmatowi scjentystycznemu”. Ten scjentystyczny paradygmat, który arcybiskup odrzuca, to twierdzenie, że „decyzja księcia Polan, Mieszka, o przyjęciu chrztu wynikała z jego rachub czysto politycznej natury”. Pierwszy budowniczy państwa polskiego ujrzał bowiem Boga w Trójcy Jedynego. I uwierzył. „Był to Bóg Trójjedyny, który objawił się w życiu i nauczaniu, w śmierci i zmartwychwstaniu Wcielonego Syna Bożego Jezusa Chrystusa. […] Musiało się za tym kryć jego głębokie osobiste nawrócenie” – twierdzi arcybiskup Jędraszewski.
W historii Polski biegnącej po ścieżkach wiary Mieszko I jest drugim Konstantynem Wielkim. Przecież jako poganin Mieszko ponosił klęski, zaczął zwyciężać dopiero jako chrześcijanin. Zwyciężał pod znakiem krzyża.
W jakiejś mierze historia Mieszka I jest odbiciem historii Konstantyna Wielkiego, który przed bitwą przy moście Mulwijskim w 312 roku ujrzał na niebie krzyż, a pod nim napis: In hoc signo vinces – „W tym znaku zwyciężysz”. Konstantyn nakazał swoim wojskom przyjąć ten znak, a po świetnym zwycięstwie nad Maksencjuszem uwierzył w chrześcijańskiego Boga i stał się wielkim protektorem tej religii, mimo że w wymiarze czysto politycznych kalkulacji na tym tracił
– ze swadą prowadzi swoją opowieść arcybiskup. Zupełnie już kuriozalnym dowodem na to, że Mieszko uwierzył w chrześcijańskiego Boga prawdziwie, szczerze, głęboko i całym sobą, ma być obraz Jana Matejki Zaprowadzenie chrześcijaństwa, który arcybiskup Jędraszewski traktuje jako dokument źródłowy i finezyjnie interpretuje.
Jego centralną postacią jest Mieszko I, który wspiera się lewą ręką o potężny, górujący nad całością kraju Polan, krzyż. W prawej ręce dzierży miecz, symbolizujący jego władzę. Lewa noga księcia depcze leżący na ziemi rozbity posąg pogańskiego bożka. Takie ujęcie postaci Mieszka mówi o jego determinacji w opowiedzeniu się za nową wiarą. […] Dostępne nam dokumenty jednoznacznie wskazują na to, że Mieszko I był jednoznacznym monoteistą.
Jednym z tych dokumentów jest niewątpliwie słynna kronika Kpinomira, do której przyjdzie jeszcze powrócić.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.