Labirint. Chanette Paul
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Labirint - Chanette Paul страница 19

Название: Labirint

Автор: Chanette Paul

Издательство: Ingram

Жанр: Триллеры

Серия:

isbn: 9780795800450

isbn:

СКАЧАТЬ skud haar kop. “Dis nie normaal nie, Vasti. Ek kan dit verstaan in die omstandighede, maar dis definitief nie normaal nie.”

      Vasti kyk Runa gebelg aan. “Wat probeer jy sê, Runa?”

      Runa sit haar glas halfgedrink op die koffietafel neer en kom orent. “Ek probeer sê, gaan sien hierdie Stiaan Watsenaam. Jy het dit nodiger as wat jy dink. Miskien sal jy dan weer kan begin goed verf wat geld maak. Nag, Vasti.” Sonder meer kry sy koers voordeur toe. Vasti hoor hoe sy dit oopsluit, wag vir die klik dat dit toegaan, maar dit gebeur nie.

      Sy spring op. Vanuit die gang kyk sy hoe Runa na haar motor toe stap, hoor sy die enjin aanskakel en wag tot die rooi liggies wegtrek voor sy na die deur toe hardloop en dit met angstige vingers sluit. Dis Suid-Afrika. Nie paranoia nie.

      Nicholl draai op sy rug en sit sy arms onder sy kop. Die tydskakelaar het so pas die tuinligte uitgedoof en dis meteens pikdonker in die kamer. Langs hom roer Gail onrustig in haar slaap, maar raak dan weer stil. Dis selde dat sy in sy bed bly. Sy verkies om alleen te slaap in haar suite aan die ander kant van die huis.

      Hy proe haar nog op sy tong. Sy was weer vanaand ’n donnerse tierwyfie. Aan die opgekropte energie in die perfek geoefende lyf kon hy agterkom sy gaan weer binnekort daarop aandring om “vriende” vir ’n naweek oor te nooi.

      Hy grinnik sonder vreugde in die donker. Die eerste keer toe Gail, destyds in Pretoria nog, voorgestel het dat hulle na ’n klub vir swingers gaan, was hy tot in sy siel geskok.

      Siel? Het hy nog so iets? Ego, ja, dié het hy. Hy het onmiddellik gewonder waar hy tekort skiet en tog het ’n vreemde opwinding hom beetgepak.

      “Waarom?” het hy nietemin gevra en na Gail gekyk waar sy teen die kussings lê. Haar roosbruin tepels het hom astrant aangekyk vanaf die soel, silikoon-verstewigde heuwels.

      “Excitement, my ding, dis al waaroor dit gaan,” het Gail se rasperstem deur die soet rookwolk gekom. Hy het haar twyfelagtig aangekyk, die zol by haar geneem en ’n diep, vinnige trek geneem. “My fok, Nicholl, sien jy kans om vir die volgende veertig jaar nooit weer met iemand anders seks te hê nie? Waar is jou sin vir avontuur? Dis tog soveel meer decent as om shady affairs te hê, agter varings in restaurante weg te kruip en in Formule 1-motels ’n haastige knippie in te kry.”

      Hy het effens geskrik. Angstig gewonder of Gail weet van die paar desperate middae toe hy aan homself probeer bewys het hy is wel ’n goeie lover – dat Gail net ’n nympho is en dit nie sy skuld is dat sy nooit sonder haar weird scenario’s ’n orgasme kan bereik nie.

      “Dink daaroor, my ding.” Sy het die zol uit sy vingers geneem, diep daaraan getrek en die rook stadig en doelbewus in sy gesig uitgeblaas.

      Namate die teensin by die gedagte aan ’n ander man tussen Gail se gespiere dye in sy libido begin wegsypel het, kon hy insien dat hulle só ten minste kon seker wees daar is so min moontlik reperkussies. Al die betrokkenes het dieselfde doel. Geen jaloerse mans of vrouens kan probleme veroorsaak nie. Hulle ruil maats met mekaar se volle medewete en toestemming.

      Dis net vir die pret, vir seksuele afwisseling, dit het niks met hulle emosionele verhouding uit te waai nie, het hy homself uiteindelik oortuig. En dis veiliger so met Aids wat maar altyd ’n vlermuis-skaduwee gooi oor quickies en one-night stands.

      Natuurlik was dit nie so maklik nie. Hy was jaloers, het bly wonder wat die ander man aan haar doen. En sy aan hom. Ry Gail ook die vreemde man soos Ben-Hur sy strydwa? Kry hý Gail uiteindelik versadig?

      Sy eerste ervaring as swinger het egter ook ’n verslawende opwinding ingehou. Die skamerige vrou in die oordadige kamer van die klub het orgasme ná orgasme onder sy bekwame hande, sy lyf bereik. Sy het hom snikkend verseker dat sy nog nooit voorheen so volkome en by herhaling gekom het nie. Dit was in so ’n kontras met die veeleisende, immer sekshonger Gail, hy het soos ’n herrese Valentino gevoel.

      Die klub het ’n gereelde instelling in hulle lewens geword. En toe, op ’n dag, kyk hy op van sy stinkhoutlessenaar in sy deftige kantoor en sien ’n nuwe kliënt in die deur staan.

      Hy kon haar vir ’n paar oomblikke net aanstaar. Die koperbruin hare was windverwaai, haar oë groot, onseker en die diep goue kleur van antieke amber. Daar was ’n weerloosheid in haar houding, ’n kwesbaarheid, soos ’n hond wat dikwels geskop word. Hy kon sien sy staan op die punt om te vlug.

      Hy het op sy afspraaklys gekyk en toe weer na haar. “Mevrou Verster?”

      Sy het geknik.

      “Kom sit gerus,” het hy genooi en na die besoekerstoel aan die oorkant van sy lessenaar gewys.

      Sy het ’n oomblik gehuiwer, toe tog nader gestap en op die punt van die stoel gaan sit. Haar hande het mekaar op haar skoot opgesoek en inmekaar begin wring. “Runa het gesê jy kan my help. Jy sal my dalk onthou van Bredellsdorp af. Vasti de Leeuw. Op skool was jy ’n jaar voor ons. En ek en Runa was kamermaats op universiteit. ” Haar stem was effens hees. “Ek wil van my man skei.”

      Hy het haar vaagweg onthou, maar glad nie herken nie. Hy het net geknik en gewag dat sy verder gaan.

      “Ek is bang vir hom. Ek het nie baie geld nie.” Sy het hom vertel van haar jare van hel. Sy het deurgaans effens uitasemrig gepraat, asof sy hiperventileer.

      Sy lewe was nooit weer dieselfde nie. Sy kliënte het hom begin irriteer met hulle gekibbel oor nietighede. Sy sekretaresse se petite lyfie, so in kontras met die enorme, wriemelende borsmaat, vermoedelik sonder die hulp van silikoon, het hom nie meer gefassineer nie. Hy het geen behoefte meer aan swing gehad nie en wanneer Gail hom omgepraat het, het hy hom verbeel dat dit Vasti onder hom was. Vasti wat kermgeluidjies maak terwyl hy die vreemde vrou liefkoos.

      Gail se seksuele veeleisendheid, haar ooraktiewe libido, het hom meer as vantevore omgekrap, maar die ou minderwaardigheidsgevoel het verander in ’n grimmigheid jeens haar. Gail kon hom nie meer raak nie. Hy kon nee sê wanneer sy hom in die middel van ’n onthaal na die kleedkamers wou sleep en hy kon haar smalende houding daarna ignoreer.

      Hy kon aan Vasti dink. Aan haar aardse vroulikheid. Daar was iets aan haar . . . daardie rare onskuld, ’n varsheid wat ondanks al haar probleme nooit verwelk het nie. Hy kon aan Vasti dink en skoner, helderder voel.

      Ná sy van Bela-Bela af Nylstroom toe is, het hulle kontak verloor. ’n Jaar later het hy besef die lewe wat hy en Gail het, is leeg en vreugdeloos. Sy werk het hom ook nie meer vervul nie. Die stad het sy vyand geword. Boonop het die eiendomsontwikkeling waarby hy betrokke was onder verdagte omstandighede deur die mat geval, en kort daarna het die klub toegemaak en is hulle gewaarsku dat iemand van buite aan die snuffel is. Swing is dalk nie teen die wet nie, maar nie een van hulle kon die verleentheid bekostig wat sou volg as hulle seksuele bedrywighede op die lappe sou kom nie.

      Dit was Gail wat voorgestel het hulle begin elders van voor af. Hy het saamgestem, maar toe hy voorstel hulle trek Bredellsdorp toe, het sy hom uitgelag. Met haar gewone skerpsinnigheid het sy besef hy wil die Bredellsdorpers wys dat die mechanic se seun van destyds iets geword het – al was dit teen daardie tyd duidelik dat dit nie sy eie sukses sal wees waarmee hy kan spog nie. Maar Gail was gelukkig finansieel so sterk soos altyd.

      Dit het ’n rukkie geneem om haar te oorreed om selfs net te kom kyk. Maar sy het uiteindelik geswig voor sy geneul. Die eiendomsagent het hierdie enorme, superluukse huis teen die hoogste residensiële deel van De Koppe vir hulle gewys en Gail het onmiddellik die moontlikhede ingesien. Hulle sal vier couples op ’n slag kan nooi om oor te bly. Elkeen in sy eie privaat suite en elke suite СКАЧАТЬ