Дерт. Бақыт Мәдімкызы

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ деп медбике палатадан шығып кетеді.

      Түске таман Аймен әпкесі Сәлима деген құрбысымен Бақыт тәтенің халін білуге келді. Ол кісілер науқастың халін сұрап көңілін көтергендей болды. Үйден әкелген мантыны тәтеге беріп тамақтандырды да өздері ананы-мынаны айтып сөйлесіп отырды. Бірақ, Бақыт тәтенің бұл кісілермен шаруасы жоқ, өзімен-өзі, мәңгіріп отырғандай болып көрінді. Тамырынан құйып жатқан дәрілердің және күнделікті ішіп жатқан мықты-мықты дәрілердің әсері ме, әйтеуір есеңгіреп отырады. Осы қабылдап жатқан дәрілердің әсерінен болар, ол кісінің

      шашы да түсе бастады. Химия жолымен жеңіл бұйралап қойған, қысқа қиылған шашы қалың және қайратты еді. Бірақ, шашының түсіп жатқанын бұл кісі байқаған да жоқ. Қолының саусақтарымен шашынан тартса болды уысы шашқа толады. Ол шашты төсектің алдында жатқан кішкене кілем тәрізді төсенішке тастай береді. Бірақ, «шашым неге түсіп жатыр» деп ойламайды. Бөлменің шаңын сүртіп, еденін жуып жүрген санитар әйел де бұл кісіге «шашыңды жерге тастама» деп айтпайды. Осылайша күндер өтіп жатады.

      Аймен тәте де сіңілісінің жайын ойлап, осы палатаға жатып, бір жағынан сіңілісіне қарап, екінші жағынан өзі де біраз ем алуды ойлайды да, ойлаған ойын жүзеге асырады. Бақыт тәтенің қасындағы төсек бос болмады. Ол төсекте бір әйел ем алып жатыр еді. Бұл палата екі кісілік болатын және мұнда дәретханасы да, жуынатын бөлмесі де осы жерде. Палатаның ішінде тамақ ішетін стол, екі орындық, сонымен бірге емделіп жатқан кісілердің киім-кешектерін жинап қоятын шкафы да болды. Бір сөзбен айтқанда, емделушілерге барлық жағдай жасалған екен. Сонымен, Аймен тәте көрші палатаға орналасты. Өзі де ем алып, арасында сіңілісін суға түсіріп, киімін ауыстырып дегендей, өз қамқорлығын аянбай көрсетті. Бір күні медбике келіп:

      – Тәте, дәретханаға үш литрлік шыны банка мен бірнеше екіжүз грамдық шыны банкаларды қойдым. Сол шыныларға зәріңізді жинаңыз, – деді тәтеге қарап.

      – Сонша зәрді қалай жинаймын? Ол мүмкін емес қой! – деп тәте біртүрлі болып қалды да күліп жіберді.

      – Бүгін, ертең жинағаныңызша жинаңыз, ол сараптама өткізу үшін қажет, – деп медбике жымиды да палатадан шығып кетті.

      Медбикенің осы сөзін естіген Аймен тәте, «си, си» деп, сіңілісінің мазасын ала берді.

      – Ақырындап жинап жатырмын ғой енді! – деп, Бақыт тәтенің дауысы қаттырақ шығып кеткенге ұқсайды, өйткені мұны естіп қалған медбике қатаң үнмен:

      – Да оставьте вы в покое Мадимову! – деді Аймен тәтеге қарап.

      Осыдан кейін Бақыт тәте заболды да, «ал ендеше» деп, бір шыныға отырған зәрін кішкене шынылардың бәріне бөліп құя салды да орнына барып жатты. Әпкесі өзінің палатасында күре тамырынан система алып жатыр еді. Осы кезде бұл кісілердің кенже бауыры Сәбит жолдасы Қадишамен палатаға кіріп келді.

      – Аманбысың, Бақыт? Халың қалай? Тәуір болып қалдың ба? – деп, інісі әпкесінің бетінен сүйді.

      – Сәлеметсіз бе, жағдайыңыз жақсы ма? – деп, келіні де халын сұрап бетінен СКАЧАТЬ