Qafqaz qaçaqları. Ali Kafkasyalı

Чтение книги онлайн.

      Artıq qərar verilmişdi. İndi iş görmək lazım gəlirdi. Aloy Hacı pəncərəyə dırmaşanda ayağının ucunu dayamaq üçün iki kiçik kərpic parçasını divardan iki saata sökə bildi. Barmaqlarının dərisi soyulmuşdu. Söküb çıxartmağa uyğun olan başqa kərpic, daş tapa bilmirdi. Əllərində ucu sivri dəmir kimi bir şey olsaydı, divarı sökmək çox asan olardı. Aloy Hacının kibrit qutusunda bir neçə kibrit dənəsi qalmışdı. Həzrətdə isə neftlə yanan çaxmaq var idi.

      Aloy Hacı uzun müddət əlinin havasına, arabir kibrit yandırıb və ya çaxmağı çaxıb divar və pəncərə ilə əlləşdi. Pəncərəyə dırmanıb, oradan düşməyi məşq elədi. Həzrətin çiyninə çıxaraq başını pəncərə barmaqlıqlarının arasına saldı. Başı dəmir barmaqlıqların arasına sığırdı. İnsanın başı keçən yerdən gövdəsi də keçər deyərlər. Bədənləri keçəcək, ancaq mişar dişi kimi girintili-çıxıntılı dəmirlərin arasından paltarlı keçmələri mümkün deyildi.

      Həzrət qapını döydü. Gözətçinin səsi gəldi:

      – Nə var? Nə istəyirsən?

      – A kişi, ayaqyoluna getmək istəyirəm.

      – Ayaqyolunun içindəsən, məndən niyə ayaqyolu soruşursan!..

      – A kişi, nə deyirsən? Burada abdəsti pozmaq olarmı?

      – Niyə olmasın ki, sizdən əvvəlkilərin şeylərini görmürsənmi?

      Aloy Hacı dözülməsi mümkün olmayan pis qoxunun səbəbini indi başa düşdü. Gerçəkdən də damın içindəki iydən adamın başı düşürdü. Torpaq döşəməli dustaq damının qarşıdakı küncünün dibini it kimi eşib abdəstlərini başa çatdırandan sonra yenidən üstünü basdırmışdılar. Həzrətin məqsədi abdəst almaq deyildi, nəzarətçinin başını söhbətə qatıb Aloy Hacının pəncərədən çıxmasına şərait yaratmaq idi.

      O, nəzarətçi ilə bağıra-bağıra danışanda Aloy Hacı əynindəki paltarlarını çıxardıb, çılpaq vəziyyətdə mişar dişli dəmirlərin arasından çıxmaq üçün məşq etmişdi. Belinə qədər çıxa bilmiş, ancaq bədənini təzədən içəri salmaq çox çətin olmuşdu. Sinəsi və kürəyi sıyrıq-sıyrıq olmuşdu. Gövdəsi qan içində idi. İşin yaxşı tərəfi isə bu idi ki, Aloy Hacı buradan çıxa biləcəyinə inanmışdı. Artıq vaxtı gözləyəcəkdilər. Həzrətin gövdəsi Aloy Hacıya baxanda bir az iri idi. Aloy Hacı onu məşq etdirmədi. Düşündü ki, məşq zamanı yaralansa, gözü qorxacaq, sonradan çıxmağa ürək eləməyəcək. Çünki gövdəsi çox yaralanacaq və ona ağrı verəcəkdi.

      Nəzarətçinin asqırığı-öskürəyi kəsilmişdi. İkisi də qulağını qapıya söykəyib nəfəslərini içlərinə çəkib dəqiqələrcə bayırı dinlədilər. Yaxınlıqdakı söyüd ağaclarının budaqlarında yuva qurmuş qarğaların seyrək səsləri ilə yuvalarında yatan leyləklərin dimdiklərinin şaqqıltıları gəlirdi, bunların arasında nəzarətçinin hərdənbir xorultusu, fısıltısı eşidilirdi. Artıq gün bu gün, saat bu saat idi. Ölüm-qalım anı çatmışdı.

      Əyinlərindəki paltarları çıxarıb tam soyundular. Öncə Aloy Hacı çıxacaq, nəzarətçi oyansa, onu təsirsiz hala gətirəcək, oyanmasa, dərhal dönüb Həzrətin uzatdığı paltarlarını geyinəcək, sonra da Həzrət çıxmağa cəhd edəcəkdi.

      Ayaqlarını Həzrətin belinə qoyub, yuxarı qalxan Aloy Hacı kürəyini bir neçə yerdən sıyıraraq dəmirlərin arasından keçdi. Divarın küncündən başını uzadıb, nəzarətçini yoxladı. O, yuxuda idi. Dönüb Həzrətin uzatdığı paltarlarını aldı. Qorxu və həyəcan ən yüksək həddə çatmışdı. Ayaqqabılarını verəcəyini gözləyirdi, Həzrətin dəmirlərin arasından sağ əlini uzatdığını, ardından da başını çıxardığını görəndə divarın dibindəki iri daşlardan birini iki əlinin arasına alaraq qapının ağzındakı daş oturacaqda oturaraq başını ayaqlarının arasında tutduğu tüfənginin lüləsinə dayayıb yatan nəzarətçinin üstünü aldı. Oyanan kimi əlindəki daşı kəlləsinə çırpacaqdı. Həzrət çiyinlərini hələ barmaqlıqların arasından çıxarmamış iniltisi gəlməyə başladı. Get-gedə inilti səsi artmaqda idi. Əlində daş gözləyən Aloy Hacının ayaqları həyəcan və qorxudan yarpaq kimi əsirdi. İçin-için inləyib-sızlayan Həzrət uzun bir iniltidən sonra sinəsini və kürəyini mişar dişli barmaqlıqların arasından keçirdi. Sinəsinin və kürəyinin üstündə şırımlar açılmışdı. Yerə düşəndə bir neçə dəqiqə huşu üstünə gəlmədi. Kürəyindən, sinəsindən qan axırdı. Həzrət paltarları əlində küncdən boylanaraq bayırda olduğunu bildirdi. Onun içəridən çıxdığını görən Aloy Hacının həyəcanı və qorxusu bir anda sevincə döndü.

      Nəzarətçinin başının üstündən aralanıb, Həzrətin yanına gəldi. Daşı əlindən yavaşca yerə qoyub, paltarlarını qucaqladı. Ayaqqabıları yox idi. İşarətlə ayaqqabılarını soruşdu. Cavab gəlmədi. Qaçmaq işarəsi verdi.