Бердәнбер һәм кабатланмас. Марат Кабиров

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ style="font-size:15px;">      – Аны әйтәсеңме? Ярарлык.

      – Юк, – дип елмайды Ләйсән, – синең Сары чәчеңне әйтәм, матур кыз.

      Ләис, чынлап әйтә микән дигәндәй, бертын сынап торды да елмаеп җибәрде:

      – Теләсә кемгә күз төшереп йөрмим бит инде. Менә җиңгәң дә итеп куярмын әле.

      – Киленең диген, агач тел! Син миннән ярты сәгатькә кече әле.

      – Ярты сәгать тә булдымы аерма?!

      – Канатлы ракета Америкага нәкъ ун минутта барып җитә. Ә ярты сәгатьтә бөтен дөньяны шартлатып бетереп була. Димәк, син миннән нәкъ бер дөнья бетәрлек вакытка соңга калып тугансың, энекәш!

      – Ну ярый, «килен» диярсең…

      – Диярмен. Тик син башта таныш әле аның белән. Әйдә бәхәс – шушы сәфәр азагына кадәр ул кызга бер сүз дә эндәшә алмаячаксың.

      – Минме?! Хәзер барып танышам мин, кирәк булса.

      – Булмый! Әйдә бәхәс! Кәрәзле телефонымны сиңа бирәм.

      – Ә миңа телефон бик кирәкми дә…

      – Куркасың шул. Кызлар алдында гомергә шул мәмәй авыз булдың инде. Бик беләсең килсә, кызлар алар кыю егетләрне ярата. Мин синең урыныңда булсам, аңа хәзер үк барып эндәшер идем.

      – Син бит ул…

      Ләис Сары чәч ягына тагын бер карап куйды. Башын да күтәрми, ичмасам.

      Ул арада ялга җыенучылар арасында ниндидер хәрәкәт башланды. Кычкырып сөйләшкәннәр тынычланыбрак калды, йоклап утырганнар күзләрен ачты. Ләис моның сәбәпчесен тиз тапты. Алар арасында турагентство формасындагы мөлаем ханым пәйда булган иде. «Бу ханымга монда йөрисе түгел, ә һинд киноларында гына уйныйсы бар», – дип уйлады Ләис, аңа карап.

      – Ничек, дуслар? Көтеп арымадыгызмы әле?! – диде ул яңгыравыклы якты тавыш белән. – Ярый, башларыгызны салындырырга ашыкмагыз.

      Якынрак торганнар арасыннан кемдер канәгатьсезлек белдереп, мыгырданып куйды. Ләкин ханым моңа тамчы да ачуланмады:

      – Хәлегезне аңлыйм. Барыгыз да ерак юлдан килгәнсез, йончыбрак та киткәнсездер, – диде ул ягымлы тавыш белән, – ләкин күңелегезне төшерми торыгыз. Безнең сәфәр әле башланмады. Бүген теплоходка утыргач, иркенләп ял итәрсез. Ә иртәгә иртә белән сезне иң күңелле күренешләр көтә. Әлбәттә, сез матур урыннар күрми яшәгән кешеләр түгел, әмма мондагыдай хозурлыкны әле беркайда да очратканыгыз юктыр…

      – «Кояшлы күлгә сәфәр» дигәннән бернәрсә дә аңламадым. Кая барабыз соң без, нинди күлгә? – Баягы салмыш тавыш кабат ишетелде.

      – Без барасы күл Европада иң зурлардан исәпләнә. Ләкин эш анда гына түгел, суы кристаллдай саф, су асты дөньясы аермачык күренеп тора. Ә су асты искиткеч бай монда. Үсемлекләрнең дә, җан ияләренең дә ниндиләре генә юк. Әгәр үзегез төшеп карарга теләсәгез, махсус җайланмалар ярдәмендә су астында да берничә сәгатьлек сәяхәт кылырга мөмкин булачак.

      – Туйганчы сыра чүмерәсең дә, исергәч күл төбенә төшеп, айнып чыгасың. Во, блин, кайф!

      Яшьләрдән торган төркем бу сүзләрдән җиңелчә көлеп куйды. Ләкин СКАЧАТЬ