Król Lear. William Shakespeare

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ by uwierzyć temu, trzeba wiary,

      Której bez cudu mój rozum mi nie da.

      KORDELIA

      Królu, o jedną jeszcze błagam łaskę:

      Skoro mi obcą ta śliska jest sztuka,

      Co mówi, czego dotrzymać nie myśli,

      Gdy mogę tylko, nim z ust wyjdzie słowo,

      Spełnić uczciwe me postanowienie,

      Racz sam powiedzieć, że żaden występek,

      Żadne morderstwo, żaden czyn hańbiący

      I żadna plama na moim honorze

      Twej mi królewskiej łaski nie wydarła,

      Ale brak tylko, co mym jest bogactwem,

      Spojrzeń żebrzących wiecznie, brak języka,

      Brak, który serca mego jest pociechą,

      Chociaż miłości twojej mnie pozbawia.

      KRÓL LEAR

      Stokroć ci lepiej było się nie rodzić,

      Niż mnie obrazić!

      KRÓL FRANCJI

      Jak to? I nic więcej?

      Powolność ducha często niezdolnego

      Wyrazić słowem, co zamierza spełnić?

      Książę Burgundii, co powiesz dziewicy?

      Miłość miłością nie jest, jeśli miesza

      Zewnętrzne względy z głębokością uczuć,

      Czy chcesz ją pojąć? Sama jest posagiem.

      KSIĄŻĘ BURGUNDII

      Daj tylko królu, co dać jej przyrzekłeś,

      A twa Kordelia księżną jest Burgundii.

      KRÓL LEAR

      Nie, nie, przysiągłem i słowa nie zmienię!

      KSIĄŻĘ BURGUNDII

      Żal mi, lecz skoro tak straciłaś ojca,

      I męża tracisz.

      KORDELIA

      Pokój z tobą, panie!

      Mężem ten moim nie będzie, co mierzy

      Miłość fortuną.

      KRÓL FRANCJI

      O piękna,

      Ubóstwo skarb ci daje, opuszczenie

      Urok nieznany, a wzgarda powaby.

      Ciebie i cnoty twe łakomo chwytam,

      Chętnie, co inni odrzucili, biorę.

      Jaki cud, Boże! To, co innych studzi,

      Silniejszy ogień w moim sercu budzi.

      Twa córka, królu, wzgardzona, bez wiana,

      Dziś będzie panią pięknej Francji pana.

      Książę, wodniste twoje księstwo całe,

      By skarb tak drogi kupić, jest za małe.

      Kordelio, żegnaj wszystkich; pokrzywdzona,

      Co traci córka tu, znajdzie tam żona.

      KRÓL LEAR

      Jest twoją, weź ją; ja sobie nie życzę

      Na córki takiej poglądać oblicze,

      Idź, lecz miłości mojej ci na drogę

      Ni błogosławieństw moich dać nie mogę!

      Książę Burgundii, racz mi towarzyszyć.

      Przy odgłosie trąb wychodzą: Król Lear, Książę Burgundii, Cornwall, Albany i orszak.

      KRÓL FRANCJI

      Pożegnaj teraz siostry twe, Kordelio.

      KORDELIA

      Klejnoty ojca, Kordelia was żegna

      Łzawą źrenicą; wiem ja, czym jesteście,

      Lecz mam jak siostra wstręt niezwyciężony

      Po ich nazwisku wady nazwać wasze.

      Kochajcie ojca, ja sercom go waszym

      Wedle świadectwa waszych słów powierzam.

      Lecz gdybym jeszcze w łasce jego żyła,

      Na lepszym tronie bym go osadziła.

      Bądźcie mi zdrowe!

      REGAN

      Naszych powinności

      Nie ucz nas tylko!

      GONERIL

      A dołóż starania,

      Aby twojego męża nie obrazić,

      Który żebraczkę wziął przez miłosierdzie,

      Przeciw ojcowskiej zbuntowaną woli

      Cios sprawiedliwy dotknął cię niedoli.

      KORDELIA

      Gdy czas chytrości kryjówki odsłoni,

      Hańba dziś tajne kryjówki dogoni.

      Bóg daj wam szczęście!

      KRÓL FRANCJI

      Czas nam iść, Kordelio.

      Wychodzi Król Francji i Kordelia.

      GONERIL

      Siostro, niemało mam ci rzeczy do powiedzenia, które dla nas obu są bardzo wielkiej wagi. Zdaje mi się, że ojciec nasz chce się tej nocy stąd oddalić.

      REGAN

      Niewątpliwie. Udaje się do was; na przyszły miesiąc nasza będzie kolej.

      GONERIL

СКАЧАТЬ