Intensywna terapia i medycyna ratunkowa. Отсутствует

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ defibrylatora i pocierać je o siebie wzajemnie,

      • trzymać łyżki defibrylatora w powietrzu lub w pobliżu innych osób,

      • dokonywać wyładowań defibrylatora bez uprzedzenia, bez upewnienia się co do bezpieczeństwa swojego i członków zespołu.

      5.3.

      ELEKTROSTYMULACJA

      Stymulacja elektryczna ma na celu podtrzymanie rytmu pracy serca, gdy fizjologiczne ośrodki bodźcotwórcze nie są w stanie pobudzić serca do wydolnej hemodynamicznie pracy i utrzymania wystarczającego ciśnienia tętniczego krwi.

      Wskazania

      

      ■ blok całkowity,

      ■ objawowy blok przedsionkowo-komorowy II stopnia,

      ■ objawowy zespół chorej zatoki,

      ■ bradykardie polekowe (digoksyna, blokery kanału wapniowego, β-blokery, prokainamid),

      ■ trwałe uszkodzenie ośrodka bodźcotwórczego,

      ■ rytm komorowy,

      ■ objawowe migotanie przedsionków z wolną czynnością komór,

      ■ blok prawej odnogi z blokiem przedniej lub tylnej gałęzi lewej odnogi pęczka Hisa,

      ■ asystolia z załamkami P w zapisie EKG.

      

      

      Metody stymulacji

      ■ Nieinwazyjne: zewnętrzna stymulacja mechaniczna i stymulacja przezskórna.

      ■ Inwazyjne: okresowa stymulacja endokawitarna i stała elektrostymulacja z wszczepionego rozrusznika.

      Rodzaje stymulacji

      ■ Stymulacja rytmem szybszym od rytmu częstoskurczu (overdrive pacing).

      ■ Stymulacja rytmem wolniejszym (underdrive).

      ■ Stymulacja pojedynczym programowym impulsem.

      ■ Stymulacja parami impulsów.

      ■ Stymulacja dwuogniskowa.

      Zewnętrzna stymulacja mechaniczna – doraźna metoda stymulacji opisana po raz pierwszy w 1966 r. Polega na wykonywaniu uderzeń w klatkę piersiową po lewej stronie mostka dłonią unoszoną na wysokość kilkunastu centymetrów. Zarówno miejsce jak i siłę uderzenia dobiera się właściwie empirycznie, obserwując monitor.

      Stymulacja przezskórna – jest metodą najszybszą i najmniej inwazyjną; elektrody stymulatora umieszcza się na skórze przedniej i tylnej ściany klatki piersiowej.

      Stymulacja endokawitarna – polega na wprowadzeniu elektrody drogą dożylną do prawego przedsionka lub prawej komory.

      Stymulacja przezprzełykowa – stymulacja lewego przedsionka lub lewej komory za pomocą elektrody wprowadzonej do przełyku. Wymaga ona nieco większej energii bodźców niż stymulacja wewnątrzsercowa. Czas wprowadzania elektrody jest bardzo krótki, co ma znaczenie w sytuacjach naglących.

      Stałe stymulatory – zwykle wszczepiane choremu, są wygodne i bezpieczne, a ich główną zaletą jest natychmiastowe działanie.

      Ustawienia stymulatora zależą od wskazań klinicznych. Ogólnie można przyjąć, że na początku należy ustawić maksymalną moc pobudzeń, a następnie ją zmniejszać pod kontrolą uzyskanego rytmu. Częstotliwość powinna być ustawiona na 80–100 impulsów/min. W razie stymulacji ze wskazań nagłych, po zatrzymaniu krążenia, należy stosować asynchroniczny tryb pracy stymulatora.

      6

      ALGORYTMY W ZABURZENIACH CZYNNOŚCI SERCA

      6.1. UNIWERSALNY ALGORYTM – ALS

      6.2. ALGORYTM POSTĘPOWANIA W BRADYKARDII

      6.3. ALGORYTM POSTĘPOWANIA W CZĘSTOSKURCZU Z SZEROKIMI ZESPOŁAMI KOMOROWYMI

      6.4. ALGORYTM POSTĘPOWANIA W CZĘSTOSKURCZU Z WĄSKIMI ZESPOŁAMI KOMOROWYMI

      6.5. ALGORYTM POSTĘPOWANIA W MIGOTANIU PRZEDSIONKÓW (FA)

      7

      WYTYCZNE EUROPEJSKIEJ RADY RESUSCYTACJI I POLSKIEJ RADY RESUSCYTACJI OBOWIĄZUJĄCE OD GRUDNIA 2015 R

      Każdego roku w Europie około pół miliona osób doznaje nagłego zatrzymania czynności serca. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO) udzielona przez świadków może zwiększyć nawet 2–3-krotnie szanse przeżycia chorego. Jednakże odnosi się to tylko do jednego na pięć przypadków resuscytacji krążeniowo-oddechowej udzielonej poza szpitalem. Gdyby poprawić ten współczynnik, każdego roku w Europie można uratować 100 000 istnień ludzkich.

      Profesor Maaret Castrén, przewodnicząca Europejskiej Rady Resuscytacji, zaleca: „Uciśnijmy głęboko i dość szybko. Natychmiast! Nie marnujmy drogocennego czasu. Gdy osoba poszkodowana nie odpowiada lub nie reaguje, wykonujmy uciśnięcia środka klatki piersiowej na głębokość około 5 cm w rytmie 100–120 na minutę. Podczas resuscytacji najważniejsze jest uciskanie klatki piersiowej. Każdy powinien to wiedzieć. Nawet dzieci”.

      Ta prosta procedura jest bezpieczna i znacząco zwiększa szansę utrzymania poszkodowanej osoby przy życiu.

      Podczas opracowywania wytycznych ERC 2015 wzięto pod uwagę liczne badania dotyczące efektywności procedur resuscytacyjnych. Oprócz skutecznego uciśnięcia klatki piersiowej i dostępu do automatycznego defibrylatora zewnętrznego (automated external defibrillator – AED), umieszczanego w miejscach publicznych, kładzie się duży nacisk na przeszkolenie w zakresie podstawowych zabiegów resuscytacyjnych (basic life support – BLS) z wykorzystaniem lub bez wykorzystania AED.

      Wytyczne szczególnie zalecają używanie automatycznych defibrylatorów zewnętrznych, których obsługa jest bardzo prosta: osoba korzystająca z tego urządzenia jest na bieżąco instruowana za pomocą poleceń głosowych z defibrylatora.

      Wytyczne ERC 2015 potwierdzają СКАЧАТЬ