Szpieg z Bejrutu. Joakim Zander

Чтение книги онлайн.

      Od razu lądują w łóżku. Jacob sam nie wie, jak do tego doszło. Szybko pozbywa się koszuli i ciepłe, suche dłonie Yassima zaczynają pieścić jego nagą pierś. Czuje je we włosach i w kroczu. Yassim rozpina mu dżinsy, robi to niecierpliwie, jakby czegoś szukał. Jacob opuszcza rękę, pomaga mu rozpiąć guziki i zdjąć spodnie. I nagle czuje, że jest zupełnie nagi.

      Dyszy i przyciska do siebie dłoń Yassima, który obejmuje go mocnym, zdecydowanym ruchem. Czuje się wprost cudownie. W pewnej chwili wydaje mu się, że Yassim zaraz skończy, ale on nadal go obejmuje, nie odsuwa dłoni, chociaż Jacob mocno się do niej przyciska.

      Jacob obraca się na plecy, Yassim kładzie się na nim i przyciska go do łóżka. Potem puszcza go i klęka. Nadal jest ubrany, podczas gdy Jacob leży przed nim nagi, wydany na jego łaskę. Jest to tak podniecające, że ledwo może wytrzymać. Zrobiłby wszystko, żeby poczuć Yassima na sobie i w sobie.

      Yassim uśmiecha się, ściąga T-shirt przez głowę i rzuca go za siebie na podłogę. Powoli rozpina pasek spodni i nagle zatrzymuje się w pół ruchu.

      – Chcesz tego? – pyta.

      – Niczego bardziej nie pragnę – odpowiada Jacob.

      Głos ma ochrypły, jakby należał do kogoś innego. Nigdy wcześniej czegoś takiego nie przeżył. To, co dzieje się tutaj i teraz, nie ma nic wspólnego z szybkimi randkami aranżowanymi na portalu społecznościowym dla gejów ani z niesprawiającymi mu aż takiej przyjemności, z góry przewidywalnymi wieczorami spędzanymi w Uppsali przy butelce wina z Simonem. Na pewno nie ma to też nic wspólnego z brudną, przerażającą przygodą, którą przeżył w łaźni. Ten pokój, widok Yassima, zapach jego skóry, dotyk dłoni i ust sprawiają, że przechodzą go dreszcze. Z trudem oddycha.

      W końcu Yassim zdejmuje spodnie i staje przed nim. Jest wyższy, niż Jacob sobie wyobrażał. Kiedy więc Yassim kładzie się na nim, przyciska jego uda do piersi i bez uprzedzenia w niego wchodzi, nie pytając o zgodę, Jacob czuje, że na świecie nie ma nic bardziej realnego niż to, co właśnie przeżywa.

      Odczuwa ból, ale jest to ten rodzaj bólu, dla którego gotów byłby zatrzymać czas w miejscu – gdyby tylko mógł. Bez takiego bólu nie mógłby żyć. Zaczyna szlochać, ale Yassim zatyka mu usta, a jednocześnie wchodzi w niego coraz głębiej. Drugą rękę kładzie mu na głowie i przyciska go do materaca. Jacob leży pod nim i nie może się poruszyć, nawet gdyby chciał.

      Czuje tak silny ból, że oczy zachodzą mu łzami. Mimo to nie chce ich zamknąć. Chce widzieć Yassima, patrzeć mu w oczy. A gdy w końcu ich spojrzenia się spotykają, odnosi wrażenie, jakby zajrzał w głąb jego duszy, jakby zapomniał, że nic o nim nie wie, że poznał go całkiem niedawno, że Yassim przepadł bez wieści na dwa tygodnie i nagle wrócił. Ale teraz to nieważne, bo w jego oczach dostrzega coś więcej. Może determinację, z jaką Yassim przyciska go do materaca? Jacob wie, że tu nie chodzi tylko o seks, ale o coś bardziej fundamentalnego, co jest nie tylko czystym pożądaniem, ale czymś większym, nieskończenie bardziej ryzykownym, czemu nie można się oprzeć, bez względu na to, jak bardzo by się chciało.

      Potem obaj leżą na łóżku na plecach w pustym pokoju. Jacob wpatruje się w sufit, nie ma odwagi nawet zerknąć na Yassima, jakby się bał, że ich delikatna bańka szczęścia może w każdej chwili pęknąć. W końcu Yassim decyduje się przerwać milczenie.

      – W moim życiu nie ma na to miejsca.

      Głos ma cienki, bardziej przypomina szept.

СКАЧАТЬ