Kryqëzimi Me Nibirun. Danilo Clementoni
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Kryqëzimi Me Nibirun - Danilo Clementoni страница 8

Название: Kryqëzimi Me Nibirun

Автор: Danilo Clementoni

Издательство: Tektime S.r.l.s.

Жанр: Научная фантастика

Серия:

isbn: 9788873042549

isbn:

СКАЧАТЬ derisa ushtaraku, pasi kishte shtypur një buton të aparatit, komentoi shkurt «Nuk është i arritshëm.»

      Â«Atëherë rreshter, a duam të nxitojmë apo jo?» u shpreh funksionari me një ton padyshim më autoritar se më parë. «Nuk mund të qëndrojmë këtu gjithë natën.»

      Â«Shko të marrësh gjeneralin» i urdhëroi rreshteri i shëndoshë një prej ushtarëve që kishin shoqëruar të dy funksionarët.

      Pas ca minutash, një burrë krejtësisht tullac, me mustaqe dhe vetulla ngjyrë gri dhe dy sy të zinj të vegjël dhe të gjallë u shfaq te pragu i portës mbrapa rreshterit. Kishte veshur uniformën me grada gjenerali por mbi supin e djathtë i mungonte një nga katër yjet e gradës. Ishte i prangosur dhe, mbrapa tij, ushtari i mëparshëm e mbante nën mbikqyrje.

      Me t’i parë ata të dy, gjenerali hovi për një çast pastaj, duke e nuhatur planin, ndenji në heshtje dhe bëri një fytyrë sa më të trishtuar që të mundej.

      Â«Faleminderit ushtar» i tha koloneli i hollë ndërkohë që nxirrte nga këllëfi i tij Berettën M9. «Tani këtë qelbësirën do ta marrim ne në dorëzim.»

      Â«Nuk është emocionuese që të marrësh vesh se do të jemi ne të dy ata që do shpëtojnë Tokën, i dashur?» foli Elisa dhe i mori dorën kolonelit, ndërsa e vështronte me sytë e një koteleje të dashuruar.

      Â«â€œI dashur”? Nuk të duket se po vrapon pak si shumë?» e qortoi Xheku me mëdyshje.

      Elisa u drodh dhe vetëm kur koloneli i buzëqeshi me ëmbëlsi dhe i ledhatoi një faqe, e kuptoi se ai po bënte shaka me të. «Qelbësirë. Mos më bëj më një shaka të tillë se përndryshe do të ta tregoj unë» dhe nisi ta godiste në kraharor me të dyja duart.

      Â«Qetësohu, qetësohu» i pëshpëriti Xheku ndërkohë që e shtrëngonte me ëmbëlsi pas vetes. «Në rregull, ishte një lojë idiote. Nuk do ta bëj më.»

      Ai përqafim i papritur pati mbi profesoreshën një efekt qetësues dhe çlodhës. Ndjeu gjithë tensionin e akumuluar deri në atë moment që t’i shkrihej si dëbora në diell. Pas gjithë asaj që kishte ndodhur orët e fundit, ishte tamam ajo çka kishte nevojë. Vendosi që të lëshohej në mes të krahëve të tij dhe, duke mbyllur ngadalë sytë, mbështeti kokën në kraharorin e tij të bëshëm dhe e la veten të humbiste krejtësisht.

      Azakisi, ndërkohë, kishte futur H^COM-in në atë kabinën e tij tmerrësisht shumë të ngushtë dhe po priste që, nga dylbia holografike e vendosur përpara, të mbërrinte përgjigja ndaj kërkesës për komunikim.

      Mbi ekran, duke filluar nga qendra, një seri valësh shumëngjyrëshe po krijonin një efekt të ngjashëm me atë të një guri të hedhur në ujërat e qeta të një pellgu. Për një çast, dalngadalë, valët filluan të largoheshin duke ia lënë vendin fytyrës së rrudhur dhe të rrahur nga vitet të eprorit të tij I Moshuari.

      Â«Azakis» i foli burri duke buzëqeshur lehtë, ndërkohë që ngrinte ngadalë dorën kockore në shenjë përshëndetjeje. «Çfarë mund të bëjë ky plak i shkretë për ty?»

      Â«Ia treguam të vërtetën dy tokësorëve.»

      Â«Veprim i guximshëm» komentoi I Moshuari, duke shtrënguar mjekrën mes gishtit të madh dhe atij tregues të dorës. «Dhe si e morën?»

      Â«Le të themi se, pas habitjes së fillimit që ishte e natyrshme, më duket se kanë reaguar mjaft mirë.» Azakisi bëri një pauzë të shkurtër pastaj tha me një ton shumë serioz «I kemi propozuar që të përdorin toroidin për superlëngun.»

      Â«Toroidin?» thirri interlokutori duke u ngritur në këmbë me një kërcim që do ta kishte zili edhe një fëmijë. «Por akoma nuk është testuar plotësisht. E mban mend se çfarë ndodhi herën e fundit, apo jo? Me atë mjet do të mund të krijojmë një luhatje gravitacionale të pakontrolluar dhe pastaj ekziston edhe rreziku i krijimit të një mini vrime të zezë.»

      Â«E di, e di shumë mirë» ia ktheu Azakisi shkurtimisht. «Por nuk besoj se ka alternativa. Këtë herë, nëse nuk përdorim mjete drastike, kalimi i Kodonit, do mund të jetë fatal për tokësorët.»

      Â«Cili është plani yt?»

      Â«Kryqëzimi i orbitave të dy planeteve është përllogaritur të ndodhë në më pak se shtatë ditë. Do duhet që të përgatisni toroidin dhe të ma sillni këtu një ditë para.»

      Â«Nuk ka shumë kohë, e di ti.»

      Â«Duhet të më lësh pak kohë për pozicionimin, konfigurimin dhe proçedurën e aktivizimit.»

      Â«Kam një parandjenjë të keqe» tha I Moshuari ndërkohë që kalonte njërën dorë midis flokëve të zbardhur.

      Â«Petrin e kam me vete. Do të shkojë gjithçka mirë.»

      Â«Jeni dy djem të zotë, nuk kam asnjë dyshim por bëni shumë kujdes. Ai mjet mund të shndërrohet në një armë vdekjeprurëse.»

      Â«Përpiqu që të arrish ta kesh në kohë, për të tjerat kujdesemi ne. Mos u bëj merak.»

      Â«Në rregull. Do të lidhem përsëri sapo të jetë gjithçka gati. Paçi fat.»

      Fytyra e eprorit të tij u zhduk nga ekrani që filloi sërish të shfaqte po ato valët shumëngjyrëshe të mëparshme.

      Azakisi u ngrit ngadalë nga kolltuku i parehatshëm dhe ngeli për pak me duart e mbështetura mbi sipërfaqen e panelit të vogël. Mijëra mendime i vërtiteshin në kokë dhe, ndërkohë që një drithërimë e lehtë i përshkonte shpinën, pati ndjesinë e qartë se kishin për t’u futur në një det me telashe.

      Â«Zak» i thirri me gjallëri shoku i tij i aventurës kur e pa të shfaqej në kabinën H^COM. «Çfarë thotë plaku?»

      Azakisi u shtriq pak dhe pastaj tha qetë qetë «Na dha aprovimin. Nëse СКАЧАТЬ