Дыплом на царства. Аркадзь Ліцьвін

Чтение книги онлайн.

      – Пашанцавала то пашанцавала, але вашмосьць малайчына, – мармытаў нібы сам сабе. – Значыць, Міласцівы пан і вялікі канцлер маюць уяўленне, што тут адбываецца?

      – Залежыць, як то ў лістах адлюстравана. Часам яснепан Леў бывае незадаволены, – даверліва адказаў ганец.

      Сапега ўважліва зірнуў на маладзёна. Смела выказваецца, а напэўна дапускае, што лісты маглі быць і ад яго, Пятра Сапегі. А ганец падумаў, што сапраўды пашанцавала. Не першы ўжо раз і дай Божа, каб не апошні. Бо на шляхах ніхто яму апроч каня не спадарожнік і апроч зброі не абаронца.

      Сапега пабарабаніў па сталу ручкай вялікага пісталета. Заслона на ўваходзе варухнулася.

      – Што загадаеце, яснавяльможны пане? – маладзенькі хлапец пахіліўся ў паклоне.

      – Прынясі чалавеку чаго пад'есці ды прыгледзь, каб заняліся канём, – прамовіў Сапега.

      Калі хлопец, паставіўшы ежу перад ганцом, знік, Сапега павярнуўся да ганца.

      – Дык зірнем, з чым прыбыў? – Сапега вырашыў, што дастаткова насцярожыў хлопца, як ні кажы, з самых здольных і надзейных. Леў яму давярае, як сабе, і ў каралеўскім атачэнні пасведчаныя яго цэняць. Не адзін з дазволу канцлера карыстаецца яго паслугамі. Ян Пётр Сапега пабежна праглядаў лісты, адкладваючы набок самае істотнае. Над адным пасміхаўся, над другім хмурнеў і нават злаваў. Адзін аркуш затрымаў яго ўвагу надоўга.

      – Значыць Найяснейшы пан нарэшце вырушыў! – хмыкнуў сам сабе. – Alea jacta est, жэрабя кінута! Чуў тое—сёе. Я тут у сярэдзіне жніўня адскокваў да Цвяры ды да Калязіна. Усё са Скопіным—Шуйскім дужаемся, – кінуў да Бражыны. – Два дні тузаліся, кракталі, але вальнай бітвы так і не атрымалася. Трэба прызнаць, ён меў верх. Але аб'яднацца з войскам Шэрамецева Скопіну не даў. Вярнуўся, аж тут ты. Мабыць праясніцца ў мазгаўніцы.

      Ганец ведаў, што ў адрозненне ад многіх ракашанаў, яснепан Ян ад пачатку чакаў выправы караля на Смаленск і Маскву, на чым быў у згодзе з панам Аляксандрам Збароўскім, караняжам, меўшым значны полк а з тым і немалы ўплыў.

      Ганец зірнуў на ваяводу. Цяжка было ўгадаць, ухваляе ён каралеўскае рашэнне ці прыганьвае. Сапега заўважыў гэта прыгляданне.

      – Вашмосьць не скеміў? – усміхнуўся Сапега. – Разумна чыніць Яго Каралеўская Мосьць. Periculum in mora, зацяжка пагражае небяспекай. Калі зараз не рушыць на Масковію, паслей будзе позна! Шведы захапілі Інфлянты па самую Дзьвіну. Добра хоць татары нам у сукурс з вясны не даюць спакою маскавітам. Я схіляю войска да перамоваў з Найяснейшым панам, хоць шмат каму, калі не большасці з уплывовых, каралеўскае ўмяшанне крыжуе асабістыя разлікі і прагненні. З гэтымі давядзецца не цырымоніцца. Раскол у войску Дзьмітрыя каралю на карысць, але важна не замарудзіць progressum ulteriorem belli, далейшы поступ вайны.

      Кампанія, сапраўды, раскручвалася надзвычай марудна. Сойм адбыўся на пачатку 1609 года, а звесткі, якое войска будзе мець, гетман Жулкеўскі СКАЧАТЬ