Сукут суиқасди ёҳуд Сталиндан Саддамгача. Нурали Қобул

Чтение книги онлайн.

      Бу ҳали ҳолва эди.

      Кўп ўтмай синф ойналари талабаларнинг залворли, жарангдор овозидан зириллай бошлади. Улар жўр бўлганча Синод ҳайъатининг Лев Толстойни муртад дея эълон этиш ҳақидаги қарорини тескарисига ўқишарди.

      – Парвардигорнинг борлигини инкор этувчиларнинг, дунё ўз-ўзича мавжудлигини, ундаги барча нарса-ҳодисалар худои таолонинг ихтиёрисиз юз бермоғини таъкидловчиларнинг, муқаддас учликни инкор этувчиларнинг, муқаддас руҳга, жоннинг ўлмаслигига ишонмовчиларнинг, православ давлатпаноҳга қарши исён кўтариш ниятида юрганларнинг умри боқий бўлсин! Норасидалар қонини сўриб уларни йўлдан ургувчи чақимчи Савелийга лаънатлар ёғилсин! У муртад дея эълон этилур! Яшасин, Лев Толстой! Унинг умри ва ижоди боқий бўлғай!

      Бу – Герцен, Чернишевский ва Писаревлар орзу этган, ўз элини шаклланган, кўзи очиқ, бутун бир халқ, миллат ўлароқ кўрмоқ ниятининг дастлабки мевалари эди.

      Чернишевскийни дор остида хўрлаб сазойи этганларида сукунат ботқоғига ботган бефарқ ва бепарво оломон авлодларининг кўзи очила бошлаган, ўзида миллат виждонининг акси сифатида адолатсизликка қарши тура билмоқ жасоратини топаётган эди.

      Зотан, миллатнинг миллатлиги унинг ҳақу ҳақиқат, адли адолатни кўра олиши, унга қай даражада амал қилиши билан белгиланади.

      Айнан Лев Толстой ўша пайтда ўз халқининг асл виждони, ҳақу ҳақиқат, олий адолатнинг қамров етмас мезони эди. Фақат бу юксак чўққини кўра билажак кўзлар, хайрихоҳ нигоҳлар кўп эмас, борлари эса шерни кўриб думини қисиб, ин-инига уриб кетадиган жониворлар каби пана-панада шивирлашиб, шундай буюк шахсиятнинг инқирозини кутишарди…

      У мутаассиб, жоҳилу ботиллардан, кўриб турган бир парча нон, бир десятина ер ва от аравада бошқани англамайдиган гумроҳ оломондан черковдан четлаштирилиш, муртад этилиш билан қутулмади.

      У мусовий ва насронийларнинг тўрт муқаддас китобини олиб, бу китоблардаги ўқувчи ишониши мумкин бўлмаган ёлғон-яшиқ мўъжизалар қисмини олиб ташлаб, фақат Исонинг юракка етиб борувчи сўзларини жамлаб “Толстой библияси”ни яратди.

      Рўдапо ва пахмоқсоқол руҳонийлар унинг бу хатти-ҳаракатини кечира олмасдилар. Бу ишонч ва эътиқодларга дарз кетган куни оч қоладиган мутаассиблар уни қоралаш ва маҳв этмоқ учун ҳеч нимадан тоймадилар.

      Мансур Ҳаллож “Аналҳақ!” “Оллоҳ мендадир!” деганидек “Худо – ибодатхоналарда эмас, хос инсонларнинг кўнглидадир!” деган эди Толстой ўз мурожаатида. Бахт – борига қаноат этиб, одамларга яхшилик қилмоқдир деган ишончу мақсадда бор-будини фақиру фуқарога тарқатиб берганди.

      Ҳамфикр дўсти Чертков билан подшоҳ қўшинида хизмат қилиб, урушга қатнашиш ва одам ўлдиришдан бош тортган духоборларни ҳимоя қилиб чиқди.

      Бу бегуноҳ одамлар ҳаётини қутқариш учун мужодала этиб, уларни Николай Иккинчининг дору кундаларидан омон сақлаб қолиб, жонларини асрамоқ учун Канадага жўнашга ҳукмдорни кўндирди.

      Ўзининг СКАЧАТЬ