Сайланма әсәрләр. 4 томда. Том 1. Ахат Гаффар

Чтение книги онлайн.

      – Таптың! Андыйлар теләсә кемдә бар, атлаган саен. Авылда йон тегермәненнән калган агач шкиф бар минем. Күчәренә подшипник куеп, каен бүкәненә утыртсаңмы?.. Кая әле, брат, менә монаусыннан җитеш дип әйләндереп җиббәрәсең кунакка!.. Сизәсеңме? Мм!

      Шульгиннарга килеп җиттеләр.

      – Кайтканда сөйләп бетерермен, – диде Мөшәрәф һәм, сак кына итеп, Шульгиннар квартирының кыңгырау төймәсенә басты. Зың-зың итеп кыңгырау тавыш бирде. Иртәгәме, бер атнаданмы бу төймәгә үзенеке дип басачагын уйлап, тагын кагылды – яңадан зың-зың. Бу юлы эчтә нидер кыштырдады, ишектәге «тычкан күзе»нә күләгә төште.

      Эчтән коры, таныш тавыш:

      – Кем? – дип сорады.

      – Тавышы матур икән, – диде Һаҗәр.

      – Шульгинныңмы?

      – Кыңгырауларының.

      – Без идек. Сез кирәк, – диде Мөшәрәф ишеккә.

      Ишек ачылды. Дөресрәге, аның ике йозагы аваз салды да, ишек белән ишек яңагы арасында Шульгинның калкып торган күзе күренде.

      – Ә, сез икән, – диде ул. Ишек чылбырын ычкындырды да аларны эчкә уздырды. Көрән халат кигән. Шуның итәге ачылып киткәндә, аның йонлач, озын һәм нечкә сыйрагы күренеп ала. Үзе моңа илтифат итми, ә Һаҗәр гел читкә карарга тырышты.

      Шульгинның хатыны да өйдә. Кухняда помидор тозлап йөри, ахрысы, бөтен җир әнис, сарымсак, су исе белән тулган иде.

      – Карарга килдек, – диде Мөшәрәф.

      – Шушында җан асрыйбыз инде. – Шульгин, өстәл бе- лән сервант арасыннан кысылып, түргә узды. Бүлмә кысан. Мебельнең һәммәсе бер төстән – ялтыраган көрән. Өстәл нигә икәү дә бер бүлмәгә ике шифоньер нәрсәгә – Мөшәрәф төшенеп җитмәде. – Бусы кызның пианиносы, бусы минем эш өстәле.

      «Шофёрга эш өстәле нәрсәгә икән? – дип уйлады Мөшәрәф. – Эш өстәле! Минем рәтле аш өстәле дә күргән юк әле».

      – Шура, менә безне карарга килгәннәр! – дип кычкырды Коля кухня ягына.

      – Сезне түгел, ә фатирны карарга килдек, – дип төзәтте Мөшәрәф.

      – Квартир, анысы, яңа түгел.

      – Яңартылыр. Сыланыр, буялыр…

      – Яңага күчкәч, монысын мин төзәтеп китәргә тиеш. – Бусын Мөшәрәф белми иде. – Тик яңасын да бер кат карап чыгасы бар әле. Дөньяга бер көнгә килгән шикелле итеп төзиләр, сапожниклар.

      – Ике төштә сезгә көчкә килә икән, – диде Мөшәрәф. Хатыны аның аягына басып куйгач, ялгышын аңлап төзәтергә ашыкты. – Бусы безгә кагылмый инде, агайне.

      Кухнядан Шура килеп чыкты.

      – Син хәчтерүшкәме соң ике җирдә ремонт ясау, – диде ул симез кулбашы белән ишек яңагына сөялеп. – Бакчы почмаклардагы ярыкны!

      – Үзем булышырмын, – диде Мөшәрәф.

      – Барыбер байтак чиләнәсе, – диде Шульгин. – Болай гына итсәк… мин сезгә төзәтәсе дигәннең акчасын гына нитсәм… бирсәм. Берүземә ике квартир төзәтү күбрәк шул.

      – Минем ни эшем бар?

      – Мин ремонтлаганны ошатмавыгыз мөмкин. Акчасын бер… биш СКАЧАТЬ