Ochrona ludności. Wybrane problemy. Bogdan Michailiuk

Чтение книги онлайн.

      Podejmując wątek uregulowań prawnych dotyczących kwestii ochrony ludności w Polsce, należałoby wyjść od najwyższego rangą aktu prawnego – Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, która w art. 5 wskazuje, że Polska „zapewnia wolności człowieka i obywatela oraz bezpieczeństwo obywateli, strzeże dziedzictwa narodowego oraz zapewnia ochronę środowiska”76.

      Kolejnym dokumentem prawnym, który wskazuje na potrzebę ochrony ludności, jej mienia i środowiska jest stworzona na wypadek zagrożenia bezpieczeństwa państwa lub konfliktu zbrojnego ustawa z 21 listopada 1967 roku o powszechnym obowiązku obrony RP77. Art. 2 wskazuje, że „umacnianie obronności Rzeczypospolitej Polskiej, przygotowanie ludności i mienia narodowego na wypadek wojny oraz wykonywanie innych zadań w ramach powszechnego obowiązku obrony należy do wszystkich organów władzy i administracji państwowej oraz innych organów i instytucji państwowych, organów samorządu terytorialnego, podmiotów gospodarczych i innych jednostek organizacyjnych, organizacji społecznych, a także każdego obywatela w zakresie określonym w ustawach”78. W dalszej części dokumentu ustawodawca stwierdza, iż ochronę dóbr kultury na wypadek wojny realizowana będzie m.in. w ramach zadań obrony cywilnej: „obrona cywilna ma na celu ochronę ludności, zakładów pracy i urządzeń użyteczności publicznej, dóbr kultury, ratowanie i udzielanie pomocy poszkodowanym w czasie wojny oraz współdziałanie w zwalczaniu klęsk żywiołowych i zagrożeń środowiska oraz usuwaniu ich skutków”79.

      Na podstawie art. 17 ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej wydane zostało rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 2002 roku w sprawie szczegółowego zakresu działania Szefa Obrony Cywilnej Kraju, szefów obrony cywilnej województw, powiatów i gmin80. Dokument wskazuje zadania obrony cywilnej oraz obowiązki i uprawnienia organów administracji państwowej, innych organów i instytucji państwowych, organów samorządu terytorialnego, podmiotów gospodarczych oraz organizacji społecznych. Określa ponadto, że do zakresu działania szefów obrony cywilnej województw, powiatów i gmin, na ich obszarze działania, należy:

      1. „dokonywanie oceny stanu przygotowań obrony cywilnej;

      2. opracowywanie i opiniowanie planów obrony cywilnej;

      3. opracowywanie i uzgadnianie planów działania;

      4. organizowanie i koordynowanie szkoleń oraz ćwiczeń obrony cywilnej;

      5. organizowanie szkolenia ludności w zakresie obrony cywilnej;

      6. przygotowanie i zapewnienie działania systemu wykrywania i alarmowania oraz systemu wczesnego ostrzegania o zagrożeniach;

      7. tworzenie i przygotowywanie do działań jednostek organizacyjnych obrony cywilnej;

      8. przygotowywanie i organizowanie ewakuacji ludności na wypadek powstania masowego zagrożenia dla życia i zdrowia na znacznym obszarze;

      9. planowanie i zapewnienie środków transportowych, warunków bytowych oraz pomocy przedmedycznej, medycznej i społecznej dla ewakuowanej ludności;

      10. planowanie i zapewnienie ochrony płodów rolnych i zwierząt gospodarskich oraz produktów żywnościowych i pasz, a także ujęć i urządzeń wodnych na wypadek zagrożenia zniszczeniem;

      11. planowanie i zapewnienie ochrony oraz ewakuacji dóbr kultury i innego mienia na wypadek zagrożenia zniszczeniem;

      12. wyznaczanie zakładów opieki zdrowotnej zobowiązanych do udzielania pomocy medycznej poszkodowanym w wyniku masowego zagrożenia życia i zdrowia ludności oraz nadzorowanie przygotowania tych zakładów do niesienia tej pomocy;

      13. zapewnienie dostaw wody pitnej dla ludności i wyznaczonych zakładów przemysłu spożywczego oraz wody dla urządzeń specjalnych do likwidacji skażeń i do celów przeciwpożarowych;

      14. zaopatrywanie organów i formacji obrony cywilnej w sprzęt, środki techniczne i umundurowanie niezbędne do wykonywania zadań obrony cywilnej, a także zapewnienie odpowiednich warunków przechowywania, konserwacji, eksploatacji, remontu i wymiany tego sprzętu, środków technicznych oraz umundurowania;

      15. integrowanie sił obrony cywilnej oraz innych służb, w tym sanitarno-epidemiologicznych, i społecznych organizacji ratowniczych do prowadzenia akcji ratunkowych oraz likwidacji skutków klęsk żywiołowych i zagrożeń środowiska;

      16. opiniowanie projektów aktów prawa miejscowego dotyczących obrony cywilnej i mających wpływ na realizację zadań obrony cywilnej;

      17. inicjowanie działalności naukowo-badawczej i standaryzacyjnej dotyczącej obrony cywilnej;

      18. współpraca z terenowymi organami administracji wojskowej;

      19. zapewnienie warunków do odbywania zasadniczej służby w obronie cywilnej;

      20. opiniowanie wniosków w sprawie tworzenia formacji obrony cywilnej, w których jest odbywana zasadnicza służba w obronie cywilnej;

      21. opracowywanie informacji dotyczących realizowanych zadań;

      22. współpraca z pełnomocnikami wojewodów do spraw ratownictwa medycznego i z terenowymi organami administracji wojskowej w zakresie dotyczącym realizowanych zadań;

      23. kontrolowanie przygotowania formacji obrony cywilnej i ratowników do prowadzenia działań ratowniczych;

      24. ustalanie wykazu instytucji СКАЧАТЬ