Zapisane w pamięci. Ewa Pirce

Чтение книги онлайн.

      Nie byłam w stanie ocenić, jak długo jechaliśmy. Z Aleksem czas płynął zupełnie inaczej. Przyłapałam się na tym, że bezwstydnie mu się przyglądałam. Prześledziłam jego profil, wyraźne rysy twarzy, kontur nosa z małym garbkiem, którego zapewne dorobił się w trakcie jednej z walk, obrys miękkich ust, dołeczek w prawym policzku, a nawet rzęsy, które rzucały cień na jego przystojne oblicze. Mogłabym tak patrzeć na niego bez końca.

      – Zaraz będziemy na miejscu – poinformował, rzucając w moją stronę szybkie spojrzenie.

      – Jeśli o mnie chodzi, moglibyśmy tak jeździć przez całą noc. – Westchnęłam z rozmarzeniem.

      Zaśmiał się w sposób, który sprawiał, że moje serce przyśpieszało. Uwielbiałam, gdy się śmiał. Wtedy wszystkie jego demony odchodziły w niepamięć, zabierając ze sobą moje. To był najpiękniejszy dźwięk świata.

      Zjechał z głównej ulicy i poprowadził auto do wysokiego budynku, który zdecydowanie wyróżniał się na tle otoczenia.

      – Następnym razem. Już jesteśmy na miejscu. – W jego głosie słychać było radość zabarwioną ekscytacją, co udzieliło się również mnie.

      Zaparkowaliśmy przed imponującym nowoczesnym apartamentowcem, całym ze szkła i stali, jedynie gdzieniegdzie przebijały kamienne elementy. Stanowił zupełne przeciwieństwo podmiejskiego domku, do którego Alex zabrał mnie podczas naszej pierwszej randki. Majestatyczność budynku sprawiła, że poczułam się nie na miejscu. Takie rzeczy widywałam jedynie w filmach, ewentualnie o nich czytałam. Nie przypuszczałam, że kiedykolwiek przestąpię próg takiego monstrum, a co dopiero spędzę w takowym czas.

      Kiedy po wyjściu z samochodu stanęłam na chodniku, musiałam zadrzeć głowę, żeby objąć konstrukcję wzrokiem, ale nawet wtedy nie udało mi się dostrzec jej dachu. Sapnęłam z wrażenia, jakie na mnie wywarł.

      – Podoba ci się ?

      Alex oplótł rękoma moją talię. Oparł brodę na moim ramieniu i mruknął z zadowoleniem. Jego ciepły oddech pieścił moją szyję, powodując, że po kręgosłupie rozeszły mi się dreszcze. Wtuliłam się w niego, jakbyśmy robili to już milion razy.

      – Jest… niebywały. – Nie wiedziałam, co innego mogłabym powiedzieć. – Nigdy nie widziałam czegoś równie imponującego.

      – Mam nadzieję, że wnętrze również przypadnie ci do gustu. – Cmoknął mnie w policzek, splótł nasze palce razem i pociągnął mnie do środka.

      Gdy przekroczyłam próg apartamentowca, poczułam się jak Alicja w Krainie Czarów. Wystrój zapierał dech w piersi. Wszystko było wspaniałe i wystawne, przepych kipiał z każdego kąta. Dominujący kolor kości słoniowej przełamano grafitowymi dodatkami w postaci znajdującej się po przeciwległej stronie recepcji kanapy i dwóch foteli, a także przylegających do muśniętych złotą farbą kolumn stolików. Marmurowa podłoga była tak nieskazitelnie czysta, że można było zobaczyć w niej swoje odbicie, a na ścianach wisiały obrazy przedstawiające najważniejsze miejsca Nowego Orleanu, począwszy od Jackson Square po zabytkowe pomniki i posągi. Białe róże zdobiły kilka stolików, rozsianych po foyer. Ich doskonałość i wielkość krzyczały bogactwem. One same pewnie były więcej warte niż wszystko, co obecnie posiadałam. Jednak to wszystko bladło w porównaniu z mężczyzną, który mnie tutaj przyprowadził.

      – Podobają ci się? – zapytał Alex, który musiał zauważyć moje zainteresowanie kwiatami.

      – Są przepiękne.

      Kiedy szliśmy w stronę wind, Alex wyjął z bukietu jedną z róż. Rozejrzałam się wokoło, żeby sprawdzić, czy nikt tego nie widział. Nie sądziłam, by było to dozwolone, i czekałam tylko, aż ktoś nas zruga. Nic takiego się nie stało. Prócz paru osób, które posłały nam ukradkowe spojrzenia, nikt nie zareagował.

      – Proszę.

      Alex podał mi kwiat. Przyjęłam go z lekkim skrępowaniem i przystawiłam do nosa, żeby powąchać. Róża wydzielała wspaniały zapach, wolałam jednak moje konwalie.

      – Chodźmy, aniele. – Popchnął mnie lekko ku windzie. – Nie chcę ryzykować, że się rozmyślisz i zostawisz mnie samego.

      – Nie zrobię tego – zapewniłam.

      Z każdym krokiem serce waliło mi coraz bardziej, a dłonie stały się mokre СКАЧАТЬ