Die biblioteek aan die einde van die wêreld. Etienne van Heerden
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Die biblioteek aan die einde van die wêreld - Etienne van Heerden страница 42
Название: Die biblioteek aan die einde van die wêreld
Автор: Etienne van Heerden
Издательство: Ingram
Жанр: Контркультура
isbn: 9780624089223
isbn:
Twee jong vroue in staal laat ’n swerm duiwe los. Nog ’n brawe vrou, alleen op ’n voetstuk, hou iets vas wat ’n simboliese koringhalm kan wees, of ’n varingblaar. Sy’t dik boerekuite, reg vir die arbeid. Agter haar, buite die park maar sigbaar in die mis, verskyn ’n kragpaal met slordige drade.
Die gruis knars onder Ian se voete. Vanuit die bevrore grond kruip koue teen sy bene op.
Die mans is eweneens fris en gebruik hul ledemate om die hemele te omarm, die weg aan te wys, die leier te salueer, die aarde af te tree. Spiere bult en vingers wys. Bene rek. Soviet Heroic Memorial, lees Ian op een voetstuk, 1965.
Daar is ’n krygstafereel, ook groter as lewensgroot, van twintig soldate wat met bajonette en fier profiele almal in een rigting beur, asof deur ’n groot wind aangedryf, of deur ’n bestiering.
Bokant hulle troon ’n leier in siviele drag uit. Hy wys die rigting aan. Uitgestrekte arm: voorwaarts! Die hele lotjie beur vorentoe en volg die lyn van sy arm en wysvinger. Die standbeeld het ’n vloeiende paraatheid. Patriotisme en tropgewilligheid straal uit die gegote yster. Hierdie revolusie duld geen teenspraak nie.
En daar ver agter: ’n kragdraad met twee kraaie op die paal, ’n morsige heining, die dakke van laekostebehuising.
Monument to the Martyrs of the Counter-revolution 1960, Republic of Councils Monument 1969. Saluerende vroue. Liberating Soviet Soldier 1958. Twee ysterhande beskermend om ’n ysterbal wat tussen die palms dryf; dit lyk op ’n haar na ’n lewensversekeraar in Suid-Afrika se logo. Hier was klaarblyklik ’n hele skare ywerige kunstenaars deur die jare aan die werk.
Die regvaardigheid en geesdrif, die politieke wartaal; die aanslag van dit als maak Ian eers duiselig maar dan, stadig, word dit komies. Totdat jy die lyding onthou, en die strafkampe, en die sterftes.
#
Dear Visitor!
These reliefs used to decorate the wall of Stalin’s Grandstand. The art pieces were badly vandalized in the days of the revolution in 1956. The frieze around the pedestal told stories: The ‘Soviet Man’ says good-bye to his family, draws his weapons, rifle then Bren gun, throws hand grenade, marches and fights until he heroically liberates a three-generation Hungarian family.
#
Kiddy Amin, dink Ian. Vir ’n oomblik flits ’n rooi baret voor sy geestesoog. Hy vlug uit die park, verby die poskaartrakkie met spottende poskaarte van Brezhnev wat kaalbolyf met hangborste in ’n oumansbed lê met ’n telefoon se gehoorstuk teen die oor, Dmitri Vrubel se Berlynse graffitiskildery Bruderkuss van Brezhnev wat Erich Honecker tongsoen, verby die outydse transistorradio wat by die uitgangshek uitgestal word waar dit ou propagandaprogramme uitsaai.
Verby die ou Trabi wat komieklik soos ’n Noddy Land-karretjie daar op pap wiele staan by die bordjie wat jou uitnooi om agter die stuur te gaan sit en te voel hoe dit was om so ’n karretjie te bestuur. Om ’n foto te laat neem van jouself aan die bestuur deur daardie heerlike era.
#
Die taxi, in die hoop op ’n terugrit, staan nog daar op die gruis in die skaduwee van Lenin. Die man staan met sy boude teen die enjinkap en rook, sy gesig so grys soos sy jas.
Hy knik na Ian en Ian klim in. Hulle ry stadig terug en Ian probeer hom loswerk uit die greep van ’n park waarvan hy as toeris die doel nie kan peil nie. Sou daar nog iemand wees wat dit in erns en met ontsag besoek?
Is dit ’n nostalgie, slim agter parodie versteek? ’n Ernstige sirkus?
Vorm dit die toneel, dalk, van spottende YouTube-video’s, waar jong mense met skaatsplanke deur die lug verby die neuse van ideoloë vlieg?
Hy vermoed van laasgenoemde en sien voor sy geestesoog hoe Shaka agter koningin Victoria inval, en Cecil John en oom Paul mekaar tot in aller ewigheid oor ’n lap begrafnisjaartgruis staan en aanstaar.
Iewers in Brackenfell of Benoni.
#
Wat sy haar ouers spaar in hul WeChat-gesprekke, is die man in die steeg.
Twee oggende al, terwyl Shanghai reeds druis van die lewe. Oorkant die straat, daar waar die steeg helder oordag nog nagdonker is, staan hy asof hy ’n akteur in ’n filmtoneel is, dofweg maar duidelik. Staan hy, arms langs sy sye en sy donkerbril twee swart kolle op sy gesig. Hy staan daar soos ’n boef.
Alles om my te intimideer, dink Thuli. ’n Psigopaat, ’n emosionele afperser. ’n Klein mannetjie in ’n groot masjien.
Hardkoppigheid groei in haar. Sy ken dit. ’n Beslistheid wat diep uit haar murg kom. Dit kom uit haar ondermaag en styg in haar bors op; ’n oortuiging en ’n stil woede.
Staal, noem sy dit. Thuli van staal.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.