Liefde onder die sterre. Susan Pienaar

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ pluk vervaard aan die soom, maar dit help nie veel nie. Sy sien skrams hoe Kallie haastig anderpad kyk.

      Toe Lisa oplaas wel uit is, draai Kallie dadelik weg van die voertuig. “Dan sien ek julle vanaand as ek tyd kry.” Hy stap flink terug na sy vliegtuig.

      3

      Lisa staan stil toe Maja versigtig aan haar kom ruik en ’n nat neus teen haar been druk. Nou wil sy net in die huis kom en gaan sit. Die dag was lank! Nico stap agter haar met die breë stoeptrappe op.

      Sy stap by ’n groot woonkamer in. Die pragtige heuningkleurige plankvloer val haar dadelik op en sy ruik laventel. Daar is kosbare ou meubels, gemaklike rusbanke, ’n groot TV en ’n Persiese mat op die vloer. Lisa is beïndruk, en nog meer toe hulle in ’n breë gang afstap en sy ’n groot moderne kombuis links van haar sien. Maar waar is Tillie dan?

      “Hier’s jou kamer,” beduie Nico. “Die een daar aan die onderpunt van die gang is my en Tillie s’n.”

      Dis ’n groot huis. Vier ruim slaapkamers. Haar kamer het ’n en suite-badkamer, ’n dubbelbed en ’n spieëlkas, met wit ingeboude kaste. Hier is aangebou, die huis is beslis gemoderniseer.

      Nico sit haar pakkasie langs die bed op ’n matjie neer. “Maak jou tuis en sê as jy iets nodig het.”

      Sy knik. “Dankie, ek maak so.”

      “Wat sal jy drink? Sap? Tee?”

      “Sap sal heerlik wees, dankie.”

      “Ek sal dat Truitjie bring.”

      “Haai, hier is ek!” roep Tillie. Lisa volg haar stem.

      Die eerste indruk wat die hoofslaapkamer by haar skep, is van ruimte en lig. Op ’n yslike groot bed sit Tillie, geklee in ’n blou satynkortbroekie en toppie. Haar kort, blonde hare blink en haar blou oë glinster soos altyd.

      Lisa stap nader. “Hallo, jong! Hier bekommer ek my morsdood oor jou en jy lyk so vars en uitgerus.”

      Tillie strek haar arms uit. “Uiteindelik! Ek dog jy kom nooit hier uit nie.”

      Lisa gee haar ’n drukkie. “Dis daai Kallie se skuld dat ek laat is.” Sy gaan sit op die bed en glimlag. “Jy lyk soos altyd. Ek het verwag jy gaan bleek en sieklik lyk.”

      “Ek’s fine,” en Tillie vryf liefdevol oor haar plat magie, “maar ek bekommer my oor my ou babatjie.”

      Wat ’n gedagte. ’n Nuwe lewetjie is besig om binne Tillie te groei! Ongelooflik. “Wat sê die dokter, wanneer sal die bloeiery stop?”

      “Hy kan nie sê nie. In sommige gevalle ná ’n paar dae. Andersins tot twaalf weke! En ek kan enige tyd skielik erg begin bloei … en die baba verloor.”

      Lisa glimlag opgewek toe sy Tillie se lip sien bewe. “Nou ja, kom ons vertrou joune hou ná ’n paar dae op.” Sy skop haar skoene uit en maak haar gemaklik op die bed. “Wanneer sien jy weer die ginekoloog?”

      “Oor ses dae, en ek hoop regtig die bloed is dan iets van die verlede.”

      “Vat Nico jou?”

      “Nee, soos die vorige kere vlieg Kallie ons Kaapstad toe.”

      “Kan ek inkom? Is julle decent?” roep Nico.

      “Moenie met jou sights begin nie,” giggel Tillie. “Mý sal jy nog bedags kaal kry, maar Lisa nooit nie.”

      Nico kom in en soen Tillie hallo. “Ek los julle om te gesels. Ek het werk wat wag.”

      Tillie lê agteroor teen die kussings. “En toe? Wat dink jy van hom?”

      Sy weet dadelik van wie Tillie eintlik praat, maar hou haar dom. “Nico is ’n bitter gawe ou. As jy nie oppas nie, vat ek hom by jou af.”

      Tillie lag borrelend. “Ag, toe nou, jy weet ek praat van Kallie. Is hy nie gorgeous nie?”

      Lisa frommel haar neus op. “Ek het nie juis opgelet nie.”

      “Come on, girl. Jy’s nie meer verloof nie. En Dewald in al sy glorie is nie ’n patch teen Kallie nie.”

      ’n Skraal vrou kom hou ’n skinkbord vir Lisa. “Ek het somme vi twie gegoi.”

      Lisa neem ’n glas. “Dankie, dit gaan lekker wees.”

      “Lisa, dis Truitjie, ons huishoudster,” sê Tillie.

      “Hallo, Truitjie,” glimlag Lisa.

      Truitjie sit Tillie se glas op die bedkassie neer en knik vriendelik voor sy uitstap.

      “Praat al die werkers hier soos sy?” wil Lisa weet.

      “Net party, hang af of hulle hier gebore is. Emma – Kallie se huishoudster op Arendsfontein – praat anders.”

      Lisa vat ’n paar slukkies. So dan is Emma die huishoudster, nie Kallie se meisie nie. En Nadia dan?

      Tillie kyk stip na Lisa. “Ek wéét jy moet gesien het hoe ’n hunk Kallie is.”

      Sy kan dit netsowel oor kry. “Hy is seker aantreklik, maar ek stel nie in die minste in hom belang nie.”

      Ongeërg kyk Lisa in die kamer rond. Op die pragtige houtvloer lê twee roomkleurige matte. Die koningsgrootte bed lyk na die enigste nuwe toevoeging in die vertrek. Die roomkleur gordyne lyk baie duur, nuut ook. “Het die gordyne maar hier gehang toe julle getroud is?”

      Tillie skud haar kop. “Nee, ek het dit gemaak. Mooi, nè? Dis brokaat. Vir next to nothing in Kaapstad gekoop. Daar’s regtig moewiese bargains, as jy weet waar die plekke is. Gelukkig was die paar lelike plekkies aan die kante, ek kon dit afknip. Die lining was ’n bietjie duurder.”

      “Dit lyk asof dit duisende rande gekos het,” sê Lisa en dink: nog dieselfde ou Tillie, draai steeds sente om asof hulle nog twee studente met bloedweinig geld is. Hulle was nog altyd albei lief vir naaldwerk. Op Tukkies het hulle vir niemand teruggestaan wat klere betref nie. Lisa het die ontwerpe gedoen en Tillie het help knip en stik. Als met winskooplap.

      Tillie tik met ’n toon teen haar been. “Haai, het ek jou al van Nadia vertel?”

      “Nee, wie ís sy?”

      “Dis nou Kallie se vierjarige dogtertjie.”

      “Dan wás Kallie getroud?”

      “Nee. Christa – Nadia se ma – het vyf jaar gelede vir ’n paar weke op Arendsfontein gekuier. Nico sê Christa het nie ’n vaste werk gehad nie, en sy en Kallie het glo vreeslik baklei, toe vat Kallie haar terug Kaapstad toe.”

      Lisa is teen haar sin nuuskierig. “Hoekom bly Nadia nie by haar ma nie?”

      “Christa het die pasgebore babatjie vir Kallie gegee.”

      Sjoe. Lisa wil nie uitvra nie. “Gaan ons die kleintjie baie sien?”

      “Jip. СКАЧАТЬ