Ena Murray Omnibus 23. Ena Murray

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ beslis anders as die gewone. Hoe oud is sy?”

      Die verbasing slaan oor in verstomming. “Mams? Ek weet nie presies nie. Hier om en by …” Dan swyg sy, trek haar skouers op. “Ag, so … middeljarig.”

      “Hoe lyk sy?”

      Sy lag nou. “Liewe aarde, Raul. Dit klink na ’n kruisverhoor. Jy stel tog nie regtig belang in hoe my má lyk nie.”

      Hy glimlag terug. “Nogal. Sy moet iets besonders wees om so ’n besonderse dogter te hê.”

      “Vleier! Maar ek is bevrees … Wel, sy lyk maar soos alle ander middeljarige ma’s. Sy is skraal, met donker hare. Grys al. Bruin oë. My broer lyk na haar. Ek lyk glo soos my pa …”

      Hy sien die flits van emosie wat oor haar gesiggie trek, maar gee voor dat hy niks agtergekom het nie. Hy klink belangstellend. “Jou pa? Ek het nog nie gehoor jy praat van hom nie. Wat doen hy?”

      Sy is eers stil, kyk dan na hom. “Hy is dood. Jare gelede al. Ek was so vyf en Andrew omtrent drie.”

      “Ek is jammer om dit te hoor. Is jou ma nooit weer getroud nie?”

      “Nee. Sy het nooit weer in ’n ander man belang gestel nie.”

      “Dan moes sy hom baie liefgehad het. Sy was seker nog jonk toe hy dood is. Hulle was seker baie gelukkig.” Sy antwoord nie en hy lig die sjampanjebottel. “Jammer, meisie. Dis seker nie die plek om oor die dood te gesels nie. Moenie so hartseer lyk nie. Kom, neem nog ’n slukkie wyn, dan gaan ons weer ’n slag dans.”

      Op pad terug van die restaurant af sê hy: “Ek sal graag jou ma wil ontmoet.”

      “Vir Mams? Hoekom?”

      “Wel, sommer net. Hoekom nie?” Hy glimlag teen haar frons vas. “Ek sou haar graag wou komplimenteer met haar naaldwerk.”

      “Dis … dis nie nodig nie. Ek sal haar sê.”

      Hy frons ook nou, sy stem agterdogtig. “Dit klink amper asof jy nie wil hê ek moet jou ma ontmoet nie, Amanda.”

      “Nee. Nee. Dis nie dit nie. Dis net … Ag, julle het tog niks gemeen nie. Julle sal niks hê om vir mekaar te sê nie.”

      “Ek dink nogal weer ons sal lekker gesels. Jou ma stel in klere belang, en ek ook.”

      “Ja, maar … O, hier is die huurmotors. Jy kan my maar hier aflaai. Ek sal nou regkom, dankie.”

      Maar hy ry verby, hou ’n ent laer af in die straat stil en draai direk na haar, en nou is daar ’n frons tussen sy wenkbroue.

      “Amanda, ek gaan jou nie weer in die straat aflaai soos die vorige kere nie. Ek neem jou terug huis toe … soos dit hoort. Wat is jou adres?”

      “Jy klink nou amper nes Mams.” Haar stem is verwytend, maar ook onseker, selfs bang.

      “Hoekom?”

      “Sy is ook altyd so gesteld op wat hoort en nie hoort nie. Moenie verspot wees nie, Raul.”

      “Dis jý wat verspot is, kleintjie. Jou ma klink my na ’n verstandige vrou. Daar is dinge wat hoort en nie hoort nie. ’n Man behoort, wanneer hy ’n meisie die aand uitgeneem het, haar weer veilig by haar voordeur terug te besorg.”

      “Maar ek het jou reeds gesê hoekom dit soveel beter is as ek hiervandaan met ’n huurmotor huis toe gaan. Jy bly heeltemal aan die ander kant van die stad en dis totaal onnodig om hierdie vreeslike draai te ry …”

      “Ek weet. Ons het nog elke keer daaroor geredeneer en ek is steeds nie daarmee tevrede nie. Ek het nog nooit ’n vroumens in die straat afgelaai nadat ek haar onthaal het nie. Gee my jou adres, Amanda.” Toe daar net ’n stilte op sy woorde volg, sug hy. “Dan het jy jou ma nóú nog nie vertel nie. Dis wat dit is, nè?” Sy knik haar kop swyend en sy stem klink nou streng. “Is jy skaam om my aan jou ma voor te stel?”

      “Raul! Dis … dis ’n gemene vraag! Jy weet dit is nie dít nie …”

      “Wat is dit dan?”

      Sy beduie magteloos met haar hand en die trane sit vlak. “Jy … sal nie verstaan nie …”

      Hy speel met die gedagte om maar weer toe te gee soos die vorige kere, maar dan verstreng sy mond. “Amanda, ek wil jou ma ontmoet. Ek dink ek verstaan. Ék sal met haar praat … verduidelik. Vra jou ma om my môremiddag vir ete te ontmoet. Ek sal ’n motor stuur om haar te kom oplaai.”

      “Nee, dit … sal nie nodig wees nie.”

      “Nou goed dan. Ek sal haar presies om halfeen onder in die restaurant van ons gebou ontmoet.”

      “Maar …”

      “En as jy haar nie die boodskap gee nie, dan sal ek jammer wees, kleintjie. Weet sy darem al dat jy deeltyds mannekynwerk doen?”

      “Nee.” Die woord kom gesmoord uit en Raul Günther se oë vernou. Hier is êrens ’n slang in die gras.

      “Nou maar goed. Ek sal jou toelaat om met ’n huurmotor huis toe te gaan. Net vanaand. Dit moet jy goed verstaan. En ek sien jou ma môre om halfeen en as sy nie kan kom nie, moet sy my laat weet wanneer ek haar kan ontmoet.”

      “Mag … mag ek by wees?”

      “Môremiddag?” Hy aarsel, gee dan toe. “Ja, natuurlik. Daar is mos niks om te bespreek waarvan jy nie weet nie, is daar? Kom gerus saam.”

      Dis nie Amanda se gelukkige aand nie. Toe sy suutjies by die voordeur inkom, gaan haar ma se slaapkamerlig aan en sy verskyn in die deur.

      “Is dit jy, Amanda?”

      “Ja, Mams.”

      Haar ma kom nader en Amanda probeer haar effens meer terugtrek in die gang se skaduwee. “My kind, dis al halfeen.”

      Die antwoord kom ongeduldig, dadelik op die verdediging: “Ja, ek weet. Ek is jammer. Nag, Mams.”

      “Amanda …” Haar ma frons bekommerd. Daar is iets in haar dogter se houding wat haar agterdogtig maak. “Amanda, kom hier.”

      “Asseblief, Ma. Ek wil gaan slaap.”

      Die ouer vrou voel onrustig. As Amanda haar so kortaf Ma noem, weet sy dat haar dogter iets wegsteek, of skuldig voel oor iets. Sy aarsel. Miskien moet sy die saak maar daar laat. Sy kan maar later weer hieroor praat. Maar dan besluit sy daarteen. Miskien het sy al klaar te veel kere dinge oor die hoof gesien en sake daar gelaat wat teen die end op die lange baan geskuif is.

      “Amanda, kom na my kamer toe. Ek wil met jou praat.”

      “Maar, Ma …”

      “Kom.”

      Amanda pers haar lippe op mekaar. Sy het ’n liewe, goeie, sagmoedige ma, maar sy weet ook as haar ma die slag dáárdie stemtoon gebruik, duld sy geen teëpraat nie. Sy volg onwillig en druk die kamerdeur agter haar toe.

      “Waar was jy gewees СКАЧАТЬ