Villainage in England: Essays in English Mediaeval History. Paul Vinogradoff
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Villainage in England: Essays in English Mediaeval History - Paul Vinogradoff страница 33

Название: Villainage in England: Essays in English Mediaeval History

Автор: Paul Vinogradoff

Издательство: Public Domain

Жанр: Юриспруденция, право

Серия:

isbn:

isbn:

СКАЧАТЬ feudal period. As to the allusion in the Mirror of Justices, I shall refer to it in Appendix III.

78

See below, Essay I. chap. vi.

79

Bract. Note-book, pl. 1256: 'Et Ricardus dicit quod assisa non debet inde fieri quia predictus Iohannes dedit terram illam cuidam uillano ipsius Ricardi, et ipse uillanus reddidit terram illam domino suo sicut emptam catallis domini sui, et quod ita ingressum habuit per uillanum illum in terram illam ponit se super iuratam.' Liber Assisarum, ann. 41. pl. 4. f. 252, shows that the statute de religiosis could be evaded by the lord entering into his villain's acquest. 'Levesque d'Exester port un Assise de no. diss. vers le tenaunt et Persey pur Leuesque en euidence dit, que un A. que fuit villeine le Evesque come de droit de sa Eglise purchase les tenements a luy et ses heyres et morust seisie, apres que mort entra B. come fitz et heire, sur que possession pur cause de villeinage entra Leuesque.—Wich. Home de religion ne puit pas recoverer per assise terre si title de droit ne soit troue en luy, et ou le title que est trouue en Leuesque est pur cause de la purchace de son villein, en quel cas Leuesque ne fuit compellable de entre sil nust vola mes puit auer eu ses seruices, et le statute voit Quod terrae et tenementa ad manum mortuam nullo modo deueniant, per que il semble que nous ne possomus pas doner iudgement pur Leuesque en ceo cas. Sanke: de son villein ne puit il pas leuer ses seruices, ne accepter lesse par sa maine, car a ceo que ieo entend par acceptacion de homage ou de fealty per sa maine il serra enfraunchi, per quey necessite luy arcte dentre, et le statut nestoit pas fait mes de restreindre purchaus a faire de nouel, et non pas a defaire ceo qe fuit launcien droit dez eglises. Et sur ceo fuerent aiournes en common bank, et illonque le judgement done pur Leuesque sans difficultie,' etc. (See also the report of the same case in Y.B. Mich. 41 Edw. III, pl. 8. f. 21.)

80

Bracton, f. 25: 'Si … stipulatus sit servus sibi ipsi, et non domino, id non statim acquiritur domino, quamuis illud (corr. ille) sit sub voluntate et potestate sua, antequam dominus apprehensus fuerit possessionem. Quod quidem impune facere poterit, si voluerit, propter exceptionem,' etc. Fitz. Abr. Vill. pl. 22 (Pasch. 35 Edw. III): 'Si le villen le roy purchase biens ou chatteux le properte de eux est en le roy sauns seisier. Mes auter est de auter home, etc. Mes sil purchas terre le roy doit seisier, etc. car Thorp. dit que terre demurt terre tout temps, mes biens come boefs ou vache puit estre mange.'

81

Bracton, f. 25 b: 'Sic constat, quod qui sub potestate alterius fuerit, dare poterit. Sed qualiter hoc cum ipse, qui ab aliis possidetur, nihil possidere possit? Ergo videtur quod nihil dare possit, quia non potest quis dare quod non habet, et nisi fuerit in possessione rei dandae. Respondeo, dare potest qui seisinam habet qualemcunque, et servus dare potest,' etc. In case of an execution for debt due to the king the goods of the villain were to be taken only when the lord's goods were exhausted. Dialog. de Scacc. ii. 14. p. 229.

82

Bracton, f. 190: 'Et non competit alicui hujusmodi exceptio de villenagio, praeterquam vero domino, nisi utrumque probet, scilicet quod villanus sit et teneat in villenagio, cum per hoc sequatur, quod ad ipsum non pertineat querela sive assisa, sed ad verum dominum, et ideo cadit assisa quantum ad personam suam et non quantum ad personam domini.' Cf. Britton, i. 325.

83

Britton, i. 199; Littleton, 189; Bract. Note-book, pl. 1025: 'Assisa venit recognitura utrum una uirgata terre cum pertinenciis in R. sit libera elemosina pertinens ad ecclesiam Magistri Iohannis de R. de R. an laicum feodum Gaufridi Beieudehe. Qui venit et dicit quod non debet inde assisa fieri quia antecessores sui feoffati fuerunt a conquestu Anglie ita quod tenerent de ecclesia illa et redderent ei per annum x. solidos.... Iuratores dicunt quod terra illa est feodum eiusdem ecclesie ita quod idem G. et antecessores sui semper tenuerunt de ecclesia.... Et dicunt quod idem Gaufridus est natiuus Comitis Warenne et de eo tenet in uilenagio aliud tenementum. Postea uenit Gaufridus et cognouit quod est uillanus Comitis Warenne. Postea concordati sunt,' etc.

84

Example, Fitz. Abr. Villen. 16. The proper reply to such a plea is shown by Bract. Note-book, pl. 1833: 'Et Iohannes dicit quod hoc ei nocere non debet, quia quicquid idem dicat de uillenagio, ipsemet ut liber homo sine contradiccione domini sui terram illam dedit Iohanni del Frid patri istius Iohannis pro homagio et seruicio suo … Consideratum est quod predictus Iohannes recuperauit seisinam suam, et Richerus in misericordia.' Liber Assis. ann. 43. pl. 1. f. 265 gives the contrary decision: 'Lassise agarde et prise, per quel il fuit troue quil [le defendant] fuit villein al Counte.... mes troue fuit ouster que le Counte ne fut unques seisie de la terre, ne onques claima riens en la terre, et troue fuit que le plaintif fuit seisie et disseisie. Et sur ceo, le quel le plaintif recouerer, ou que le brief abateroit sont ajornes deuant eux mesmes a Westminster. A que jour per opinion de la Court le briefe abatu, per que le plaintif fuit non sue,' etc.

85

A different view is taken by Stubbs, i. 484.

86

Digby, Real Property, 3rd ed. p. 128. I may say at once that I fail to see any connexion between copyhold tenure and any express agreements between lord and villain.

87

Bracton, 192 b: 'Si autem dominus ita dederit sine manumissione, servo et heredibus suis tenendum libere, presumi poterit de hoc quod servum voluit esse liberum, cum aliter servus heredes habere non possit nisi cum libertate et ita contra dominum excipientem de villenagio competit ei replicatio.' Cf. 23 b and Britton, i. 247; Fleta, 238; Littleton, secs. 205, 207.

88

Bracton, 24 b: 'Si autem in charta hoc tantum contineatur, habendum et tenendum tali (cum sit servus) per liberum servitium huiusmodi verba non faciunt servum liberum nec dant ei liberum tenementum … Quia tenementum nichil confert nec detrahit personae, nisi praecedat, ut dictum est, homagium vel manumissio, vel quod tantundem valet de concessione domini, scilicet quod villanus libere teneat et quiete et per liberum servitium, sibi et haeredibus suis. Si autem hoc solum dicatur, quod teneat per liberum servitium [sibi et heredibus suis], si ejectus fuerit a quocunque non recuperet per assisam noue disseisine, ut liberum tenementum, quia domino competit assisa et non villano. Si tamen dominus ipsum ejecerit, quaeritur, an contra dominum agere possit de conventione, cum prima facie non habet personam standi in judicio ad hoc, quod dominus teneat ei conventionem, videtur quod sic, propter factum domini sui, ut si agat de conventione, et dominus excipiat de servitute, replicare poterit de facto domini sui, sicut supra dicitur de feoffamento. Nec debent jura juvare dominum contra voluntatem suam, quia semel voluit conventionem, et quamvis damnum sentiat, non tamen fit ei injuria et ex quo prudenter et scienter contraxit cum servo suo, tacite renunciavit exceptionem villenagii.'

89

The freehold would be given and still 'non recuperet per assisam no. diss. quia domino competit assisa et non villano.'

90

See my article, 'The Text of Bracton,' in the Law Quarterly Review, i. 189, et sqq.; and Maitland, Introduction to the Note-book of Bracton, 26 sqq.

91

The Cambridge MSS. have been inspected for me by Mr. Maitland.

92

Comp. Bracton, f. 194 b: 'Quia ex quo mentionem fecit de heredibus praesumitur vehementer, quod dominus voluit servum esse liberum quod quidem non esset, si de heredibus mentionem non fecerit.'

93

Bracton, f. 208 b: 'Est etiam villenagium non ita purum, sive concedatur libero homini vel villano ex conventione tenendum pro certis servitiis et consuetudinibus nominatis et expressis, quamvis servitia et consuetudines sunt villanae. Et unde si liber ejectus fuerit vel villanus manumissus vel alienatus (corr. alienus best MSS.) recuperare non poterunt ut liberum tenementum, cum sit villenagium et cadit assisa, vertitur tamen in juratam ad inquirendum de conventione propter voluntatem dimittentis et consensum, quia si quaerentes in tali casu recuperarint villenagium, non erit propter hoc domino injuriatum propter ipsius voluntatem et consensum, et contra voluntatem suam jura ei non subveniunt, quia si dominus potest villanum manumittere et feoffare multo fortius poterit ei quandam conventionem facere, et quia si potest id quod plus est, potest multo fortius id quod minus est.' We have here another difficulty with the text. The wording is so closely allied to the passage СКАЧАТЬ