Название: Villainage in England: Essays in English Mediaeval History
Автор: Paul Vinogradoff
Издательство: Public Domain
Жанр: Юриспруденция, право
isbn:
isbn:
94
The later practice is well known. Any agreement with a bondman led to a forfeiture of the lord's rights. It may be seen at a glance that such could not have been the original doctrine. Otherwise why should the old books lay such stress on the mention of heirs?
95
Besides the case from the Note-book which I discuss in the text, Bracton, f. 199, is in point: 'Item esto quod villanus teneat per liberum servitium sibi tantum, nulla facta mentione de heredibus, si cum ejectus fuerit proferat assisam, et cum objecta fuerit exceptio villenagii, replicet quod libere teneat et petat assisam, non valebit replicatio, ex quo nulla mentio facta est de heredibus,
96
Bract. Note-book, pl. 1814: 'Nota quod filius villani recuperat per assisam noue disseisine terram quam pater suus tenuit in villenagio quia dominus villani illam dedit filio suo per cartam suam eciam sine manumissione.'
97
F.W. Maitland tells me, that Concanen's Report of
98
Bracton, f. 6: 'Et in hoc legem habent contra dominos, quod stare possunt in judicio contra eos de vita et membris propter saevitiam dominorum, vel propter intollerabilem injuriam, ut si eos destruant, quod salvum non possit eis esse waynagium suum. [Hoc autem verum est de illis servis, qui tenent de antiquo dominico coronae, sed de aliis secus est, quia quandocunque placuerit domino, auferre poterit a villano suo waynagium suum et omnia bona sua.] Expedit enim reipublicae ne quis re sua male utatur.'
99
See my article in the L.Q.R., i. 195.
100
Bracton, f. 196-202.
101
Coram Rege, 15 Edw. I, m. 18: '… licet habeant alia averia per que distringi possent distringit eos per averia de carucis suis quod est contra statutum domini Regis.' (Record Office.)
102
Spence, Equitable Jurisdiction, i. 136.
103
The Mirror of Justices, p. 110, follows Britton in this matter. This curious book is altogether very interesting on the subject of villeinage, but as its information is of a very peculiar stamp, I have not attempted to use it currently on the same level with other authorities. I prefer discussing it by itself in App. III.
104
Bracton, f. 26 b, 200. Cf. Bract. Note-book, pl. 141: 'Dicit quod tunc temporis scilicet in itinere iusticiariorum tenuit ipse quamdam terram in uillenagium quam emerat, et tunc cognouit quod terra illa fuit uillenagium, et precise defendit quod nunquam cognouit se esse uillanum.'
105
Britton, ii. 13; Y.B. 20/21 Edw. I, p. 41: 'Kar nent plus neit a dire, jeo tenk les tenements en vileynage de le Deen etc. ke neit a dire ke jeo tenk les tenements … a la volunte le Deen etc.'
106
Bracton, f. 168.
107
Ibid., f. 199 b.
108
Palgrave, Rotuli Curiae Regis, ii. 192.
109
Placitorum Abbrev. 25, 29; Note-book, pl. 88. (The father is called Ailfricus in the Plea Roll Divers terms 2 John, 2 d., at the Record Office.)
110
Bract. Note-book, pl. 88.
111
Case 70: 'Consideratum est quod terra illa est uilenagium ipsius Hugonis (corr. Johannis), et quod si Martinus uoluerit terram tenere faciat consuetudines quas pater suus fecit, sin autem capiat terram suam in manum suam.'
112
Marginal remark in the Note-book to pl. 70: 'Nota quod liber homo potest facere uillanas consuetudines racione tenementi uillani set propter hoc non erit uillanus, quia potest relinquere tenementum.' Comp. Mr. Maitland's note to the case.
113
Bracton, f. 199 b: 'Unde videtur per hoc, quod licet liber homo teneat villenagium per villanas consuetudines, contra voluntatem suam ejici non debet, dum tamen facere voluerit consuetudines quae pertinent ad villenagium, et quae praestantur ratione villenagii, et non ratione personae.'
114
Cf. Blackstone's characteristic of copyholds: 'But it is the very condition of the tenure in question that the lands be holden only so long as the stipulated service is performed, quamdiu velint et possint facere debitum servitium et solvere debitas pensiones.' (Law Tracts, ii. 153.)
115
Bract, f. 200.
116
Bract. Note-book, pl. 1103: 'Et ideo consideratum est quod Willelmus conuictus est de uilenagio et si facere uoluerit predictas consuetudines teneat illam bouatam terre per easdem consuetudines, sin autem faciat Bartholomeus de terra et de ipso Willelmo uoluntatem suam ut de uillano suo et ei liberatur. Cf. Mr. Maitland's note.
117
I should like to draw attention to one more case which completes the picture from another side. Bract. Note-book, pl. 784: 'Symon de T. petit versus Adam de H. et Thomam P. quod faciant ei consuetudines et recta seruicia que ei facere debent de tenemento quod de eo tenent in uillenagio in T. Et ipsi ueniunt et cognoscunt quod uillani sunt. Et Symon concedit eis quod teneant tenementa sua faciendo inde seruicia quae pertinent ad uillenagium, ita tamen quod non dent plus in auxilium ad festum St. Mich. nec per annum quam duodecim denarios scilicet quilibet ipsorum et hoc nomine tallagii.'—The writ of customs and services was out of place between lord and villain. The usual course was distraint. The case is clearly one of privileged villainage, but it is well to note that although the services are in one respect certain, the persons remain unfree.
118
Bracton, f. 208 b.
119
Ibid., f. 200.
120
Bract. Note-book, pl. 63: 'Dicunt quod idem W. nullum habuit liberum tenementum quia ipse uillanus fuit et fecit omnimoda uilenagia quia non potuit filiam suam maritare nec bouem suum uendere. 1819: R. de M. posuit se in magnam assisam Dom. Reg. in comitatu de consuetudinibus et seruiciis que Th. B. petit uersus eum, unde idem Th. exigebat ab eodem R. quod redderet ei de uillenagio per annum 19 den. et aruram trium dierum et messuram trium dierum … et gersumam pro filia sua maritanda et unam gallinam ad Natale et tot oua ad Pascha et tallagium et quod sit prepositus suus. Set quia illa sunt servilia et ad uillenagium spectancia et non ad liberum tenementum, consideratum est quod magna assisa non iacet inter eos, set fiat inquisicio per xii,' etc. Cf. 794, 1005, 1225, 1661.
121
Bract. Note-book, 281: 'Et Prior dicit quod in parte bene recordantur set in parte parum dicunt quia iuratores dixerunt quod debuit dare СКАЧАТЬ