Bir Japon Kızının Amerika Günlüğü. Yone Noguchi

Чтение книги онлайн.

      Okyanusta

      İyi geceler memleketim!

      Elveda, Dai Nippon’un sevgili imparatoriçesi!

      Havaya savrulan suların görüntüsü (ve geminin kötü kokusu), daha “Belgic” limandan ayrılmadan evvel başımı döndürmüştü.

      Son beş gün fasılasız bir kâbustu. Ölmeyi bu beş güne defalarca yeğlerdim!

      Şu ufak tefek bedenim, deniz tuttuğu için bitap halde. Amerika’ya bir deri bir kemik mi ulaşacağım?

      Fırtına ortasına fırlatılmış bir kâğıt bayrak gibi hissediyordum kendimi.

      İnsanoğlu gülünç derecede küçük. Tabiat onunla oynuyor ve onu dilediği zaman öldürüyor.

      Aklında canlananlar için Balboa’yı8 suçlayamam zira Darien’deki zirveden ilk kez Pasifik Okyanusu’nu görmüştü.

      Bu “Pasifik Okyanusu” değil. Dünyayı ayıran su!

      “Daha iyi oldun mu?” diye sordu yol arkadaşlarımdan biri.

      Bu, Meksiko’ya yeni atanan elçiydi ve görev yerine gidiyordu. Amcam onun en yakın arkadaşlarından biridir.

      Ya Meriken hanımları beni böylesi pejmürde ve çopur bir beyefendinin “tatlı” karısı zannederse?

      Neyse, sorun olmayacak diye düşündüm çünkü San Francisco’da yolumuz ayrılacaktı.

      (Amcamın dediğine göre çiçek bozuğu Amerika’da nadirmiş. Hiçbir ülke çiçek bozuğunu özel olarak talep etmiyor anlaşılan.)

      Çocuksu kayıtsızlığı ve samuraylara has nezaketi onu farklı kılıyor. O kocaman kahkahası “ha, ha, ha!” diye ta bin metre uzaktan yankılanıyor.

      Şarap bardağını asla elinden düşürmez. Amcam onun hiç yemek yememesinden şikâyet ediyor.

      Elçi, kadehini ne kadar çok tazelerse Çin meselesi hakkındaki belagati de o denli artıyor. İçki içerken dahi bir diplomatın muhterem standardını korumayı unutmuyor.

      Bir sarhoşun belagatinde sevimlilik görüyorum.

      İlk defa güverteye çıktım.

      Heyhat, okyanusun tehditkâr görkemiyle yüzleşecek kadar güçlü değildim! Ulviliği beni çarpmış ve yaralamıştı.

      Ah, yağlı gibi gözüken suların o enginliği! Ne kadar da göz korkutucu bir büyüklük!

      Bir yıldız, hüzünlü tek bir yıldız parlıyordu tepemizde.

      O küçük yıldızın gökyüzündeki bir geminin güvertesinde yapayalnız titrediğini düşünüyordum.

      Yıldız ile ben ağlaşıyorduk.