Safahat. Mehmet Akif Ersoy

Чтение книги онлайн.

      Mütefekkirleriniz dîni de hiç anlamamış;

      Rûh-i İslâm'ı telâkkîleri gâyet yanlış.

      Sanıyorlar ki: Terakkîye tahammül edemez;

      Asrın âsâr-ı kemâliyle tekâmül edemez.

      Bilmiyorlar ki: Ulûmun ezelî dâyesidir,

      Beşerin bir gün olup yükselecek pâyesidir.

      Mündemiç sîne-i sâfında bütün insanlık…515

      Bunu teslîm eder insâfı olanlar azıcık.

      Müslüman unsuru gayet mütedennî, doğru,516

      Şu kadar var ki değildir bu, onun mahzûru.

      «Müslümanlık» denilen rûh-i İlâhî, arasak,

      «Müslümanız» diyen insan yığınından ne uzak!

      Dîni tedkîk edeceksek, dönelim haydi geri;

      Alalım neş'et-i İslâm'a yakın bir devri:

      O ne dehşetli terakkî, o ne müthiş sür'at!

      Öyle bir hârika gösterdi mi insâniyyet?

      Devr-i fetrette kalan, hem de asırlarca kalan;

      Vahşetin, gılzetin a'mâkına daldıkça dalan;

      Gömerek dipdiri evlâdını kum çöllerine,

      Bunda bir neşve duyan hiss-i nedâmet yerine!

      Önce dağdan getirip yonttuğu taş parçasını,

      Sonra hâlik tanıyan bir sürü vahşî yığını,

      Nasıl olmuş da, otuz yılda otuz bin senelik

      Bir terakkî ile dünyâya kesilmiş mâlik?

      Nasıl olmuş da, o fâzıl medeniyyet, o kemâl,

      Böyle bir kavmin içinden doğuvermiş derhâl?

      Nasıl olmuş da zuhûr eyliyebilmiş Sıddîk!

      Nereden gelmiş o Haydar'daki irfân-ı amîk?

      Önce dehşetli zıpırken, nasıl olmuş da, Ömer,

      Sonra bir adle sarılmış ki: Değil kâr-ı beşer?

      Hâil olsaydı terakkiye eğer Şer'-i mübîn,

      Devr-i mes'ûd kudûmiuyle giren asr-ı güzîn,

      En büyük bir medeniyyetle mi eylerdi zuhûr?

      Mündemiç olmasa rûhunda onun nâ-mahsûr517