Хамның чаяаны. Книга 1 на тувинском языке. Зоя Донгак
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Хамның чаяаны. Книга 1 на тувинском языке - Зоя Донгак страница 5

СКАЧАТЬ дискектенип олурупкаш, адыштарын катташтыр туткаш, алгыш-йөрээлин эгелээн:

      О, Дээр адам!

      О, Чер ием!

      Өршээ Хайыракан!

      Өөрүп четтирдим!

      Силерниң ачыңарда оргаадай чечектелген.

      Силерниң ачыңарда бис база дириг бис,

      Чуртталгавыс чулуу аттыгып тур!

      Бистиң кадыывыс, аас-кежиивис дээш,

      Буяныңар дээш өөрүп четтирдим!

      Хүнүм сеңээ камгалакчывыска

      Күдүк базып мөгейдим. Чолукшудум.

      Хуулгаазын кара суг бажында келгенин миннип, Холурааш ачазының чанынга дискектенип олурупкан. Ам-на ачазы хамык оът-сиген аразындан кижи-сиген – оргаадайны тып алгаш, холдарын камныг чада тудупкан. Ол үнүштү оглу көрүп кааш, кижиге дөмейин кайгап ханмаан – кижиниң мага-бодун сагындырар бичежек, чиңге ундан холдар, буттар, моюнда баш адырланган, а дазылдың чиирбейин ол узун салааларга дөмейлээн. Кандыг кончуг элдеп, кайгамчык оргаадай боор!

      – Өршээ хайыракан, айыыл-халапка таварышпайн, канчап өзүп келгениң ол! – деп, Холурааш аажок өөрүп сымыранган.

      – Оът-үнүштү чыып, кургадып тургаш, олар хинчектенмезин дээш үнелиг камгалал сөстер айыткаар апаар.

      – Аңаа мени өөредип каайт, ачай.

      – Херек кырында үр өөренмээн кижи ону сактып албас. Амдыызында чүгле чүге хереглээниңни чугаалааш, үнүштүң шуптузун адырбайн шын сеткилиңден чүгле дилеп-колдап ал. Аазаан аксың ээлевес болзуңза, оът-үнүштер, дамырактар, даглар – олар шупту сени буруудады бээрлер.

      * **

      Адашкыларның эккелген оргаадайын көрүп кааш, Чинчи дыка амыраан.

      – Оглум ачазы, мен черле шору аппардым, – дээш, боду безин билбейн, хүлүмзүрүй каапкан.

      Өгнүң хараачазындан бакылаан айның имиртиң чырыында эргим кижизиниң арнынче Коңгур көрүпкеш, Чинчизиниң аныяанда дег чаражын магадаан. Чаш уругнуу дег кем чок ооң хүлүмзүрүү хинчектиг аарыгның сомазын безин чок кылыр дээнзиг болган?! Бышкан чодураа дег кара карактарлыг, чойган дег ээлгир дурт-сынныг, чүнү-даа кылып билир, чымчак, хоюг холдарлыг Чинчи-даа кайгамчык-ла чараш кижи. Кылагар, чоон, сырый кара, узун чаъштары ону улам хевир киирер. Кандыг-даа кижи ону көргеш, чарашсынар. А ол бодунуң чаражын эскербес, ыядыычал, биче сеткилдиг, ээлдек-эвилеңи хевээр арткан.

      – Удуп дыштанырын кызыт. Эртен угбаң Хорлуу чедип кээрге, Холурааш үжелээн Ала-Тайга аржаанынче чоруур болгай силер, – деп, Конгур сүмелээн.

      Ол кадайының шала дериде берген хаваан суйбап каан. Чинчи ашаа үнгүжеге хүлүмзүрүвүшаан, чазык көрүп чыткан.

      Даң бажында Чинчи арга чадаарда тургаш, орукче чоруурунга белеткени берген. Аржаанга херек бүгү чүүл эңмелеттинген, аъттарда чүдүртүнген. Аржаанчыларны үдээри-биле Коңгурнуң авазы Севил өөнден үнүп келген. Аалдың малын араатаннардан, манаваан аалчылардан камгалаар, кадарар, мойнунда ак дүктерлиг, улуг кара Мойнак дээр Холурааштың ынак ыды СКАЧАТЬ