Selma en Louise. Susan Coetzer

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ na ’n goeie idee – siende dat jy my ’n stuk wortelkoek skuld.”

      “En jy skuld my nog meer vir daai recce,” sê hy suggestief. “Jy sal vanaand moet uithaal en wys, ou vrou.”

      Sy het ’n goeie man gekry, dink Louise toe sy by Langenhovenstraat indraai. Sy parkeer voor Hoërskool Durbanville. ’n Goeie man en twee goeie kinders en ’n lieflike huis met baie voorregte. Hoekom kry sy dan nog steeds elke nou en dan ants in haar pants?

      Sy kyk hoe haar vyftienjarige dogter, Lilly, stadig oor die pad aan­geslen­ter kom. Haar hare – ’n ligter rooi as haar ma s’n, meer haar pa se gemmerkleur – is in ’n bokstert teruggebind. Sy kyk hoe Lilly haar skouers terugtrek toe sy verby ’n groepie seuns loop. Haar bor­sies beur soos jong turksvytjies teen haar skoolhemp. Jare gelede het sy en Selma ook so met uitgestote borsies geloop om die seuns te impress. Min het hulle geweet wat als voorlê op hulle pad.

      “Wat eet ons, Ma?” vra Lilly en gooi haar rugsak vies agter in die motor.

      “Middag, Lilly,” sê Louise en gee haar ’n betekenisvolle kyk.

      “Sorry. Middag, Ma.” Sy gee haar ma ’n vlugtige drukkie. “Ek is net so vrek honger. En dis warm.”

      “Ek was bietjie besig vanoggend – moes iets doen vir tannie Selma; nie by kos uitgekom nie. Ek gaan sommer vir ons twee ’n takeaway kry op pad huis toe.”

      “Jippieee!” sê Lilly, haar gemmerbier oë skielik vol sprankel. “Kan ons ’n pizza optel? Kaas, ham en tamatie?”

      “Why not?”

      “Dankie, Mamma!” Sy gee haar ma ’n stywe druk. “Skuus dat ek so lelik was. Ek’t weer so gesukkel met die wiskundetoets. Dit maak net nie sense vir my nie. Is ek dom of wat?”

      “Nope. Jy aard maar net na my. Moenie stres nie. Ons talente lê in ander areas. Tannie Selma moes my altyd help met die somme . . .”

      21 JANUARIE 2016: JOHANNESBURG

      Selma klik op die Zanzibar-galery. Sy moet nog ’n paar foto’s van die plaaslike kos selekteer om saam met haar artikel deur te stuur. Dis moeilik om te kies tussen die lieflike goudbruin barrakuda, die gekerriede krap in kokosmelk met rissie en basilie, die gebraaide spesery-­seekat met vars mango, en die vars kabeljou met suur­lemoen­botter, growwe peper en danjablare. Sy wonder watter gereg die meeste fynproewers sal aanspoor om die eiland oorkant Tanzanië te besoek.

      Sy wip soos sy skrik toe haar selfoon lui. Dis Louise.

      “Ek het hom toe gaan sien,” sê sy sonder om hallo te sê. Selma kan hoor sy eet iets.

      “Wie’t jy gaan sien?” Sy wonder wat Louise kou. Klink soos iets wat kraak. Dalk ’n wortel of ’n komkommer. Louise dieet graag. Nie dat ’n mens ooit die resultaat daarvan sien nie.

      “Jou sielkundige.”

      Selma dubbelklik op die muis. “Mý sielkundige?” ’n Foto van haar saam met Louise en Louise se broer, Pieter, en hulle neef Herklaas verskyn onverwags op haar rekenaar. Sy ril en maak die lêer haastig toe.

      “Die ou in Mugg & Bean, dammit! Ek het mos vandag die afspraak met hom gehad.”

      “O . . . Skuus . . . Ek moet sê, ek het al van hom vergeet.”

      “Hy is toe heel nice in real life. Bietjie werk nodig, maar daar’s baie potensiaal, sê ek jou.”

      “Stel nie belang nie,” sê Selma. Sy dubbelklik op die galery van foto’s wat op Prison Island geneem is. Daar is ’n foto waar sy saam met twee bergskilpaaie poseer. Dalk kan sy dit ook ingooi by die artikel, met ’n pittige onderskrif.

      “Theo is baie enigmaties.”

      “Theo?”

      “Doktor Theodor Swanepoel. Hy’t gesê ek moet hom sommer Theo noem.”

      “Julle is omtrent hand op die blaas ná net een afspraak.”

      “Hy is nie sommer ’n gewone shrink nie. Hy is ’n doktor in siel­kunde. Spesialiseer in opvoedkunde. Baie gewild in die Kaap – veral onder die girls.”

      “Stel nie belang nie,” sê Selma. Sy sit die muis neer en probeer die vlugtige ontmoeting herroep. “Ek het wel op die terugvlug ’n ander baie interessante man ontmoet.”

      “Wie? Jy’t my niks hiervan gesê nie.” Louise knars verwytend in haar ore.

      “Jy’t my nie kans gegee nie. Mohamed Singh. Toergids. Groot, siel­­volle Hush Puppies-oë. Ek het sy nommer op my foon gebêre, vir toekomstige verwysing . . .”

      “Die naam klink soos ’n Indiër – bly weg, Selma!”

      “Die man is ’n gerekende gids, Louise, ek het hom gegoogle. Die comments is fenomenaal. Hy neem mense van regoor die wêreld om die ware hart van Indië te leer ken. Sê dit verander jou hele lewens­uitkyk. Genees mense . . . Dalk moet ek en jy dit oorweeg om ’n reis saam met hom aan te pak?”

      “Nee, nee, nee! Ek gaan eerder Noordpool toe. Kyk jy nie die nuus nie, Selma? Bly weg! Daai facebook van Mister Tour Guide kan ’n fake profile wees met fake comments van ’n klomp fake mense wat hy bribe.”

      “Hoe kan jy so veralgemeen?”

      “Maybe. But rather safe than sorry. Kry Indië net uit jou kop en sê my eerder wanneer kom jy weer Kaap toe?”

      “Ek was dan nou net in die Kaap,” sê Selma.

      “Ek wil jou en Theo saam oornooi vir ete. Dit voel vir my na ’n opdrag van die Here . . .”

      “Hoeveel keer was ons al hier, Louise? Jy kry kort-kort kastig ’n opdrag van die Here om mense aan mekaar voor te stel. En dis elke keer ’n ramp.”

      “Hy is ’n skrywer en ’n motiveringspreker ook.”

      “Wie?”

      “Theodor! Magtag, jy luister ook nooit wanneer ek iets belang­riks met jou probeer deel nie!”

      “Wel, jy ook nie. Jy piepie op my Indië-fantasie.”

      “Sorry, maar your hinterland lies here right under your nose – not in India.” Selma hoor hoe sy ’n vars hap vat.

      “Ek haat dit as jy so bevooroordeeld is. Dit is so uit die mode in die nuwe Suid-Afrika. En wat is dit wat jy so in my ore kou?”

      “Sorry, dis ’n wortel. Sy spreekkamer is nie ver van my af nie. As jy weer Kaap toe kom, moet ons by hom inpop.”

      “Luister, Louise, ek is op deadline met die Zanzibar-storie – ek is besig om foto’s uit te kies. Dis nie nou ’n goeie tyd nie.”

      “Hy’t my uitgevra oor jou . . .”

      Selma klik op die muis en maak die fotogalery toe. “O, onthou hy my sowaar?” Sy is teen haar sin beïndruk.

      “Jip. Vreeslik uitgevra СКАЧАТЬ