Romanse agter die skerms. Helena Hugo

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ buitestander, sy sal nugter oordeel en onpartydige raad gee.

      Colette sit regop, klim van die bed af. Haar selfoon is in haar skouersak en dié lê op die kombuisrak. Sy sal eers ’n SMS stuur en seker maak of Vera nie besig is nie. Sy moet nou dadelik met iemand praat!

      Toe sy die selfoon uithaal, sien sy dat dit afgeskakel is. Sy is besig om haar pinnommer in te voer toe die huisfoon lui. Sal darem ’n toeval wees as dit Vera is. Great minds! dink sy en gryp die gehoorstuk.

      “Hallo!”

      “Colette …?”

      Die manstem aan die ander kant is só onverwags, haar ore slaan toe.

      “Ja, Emile?”

      “Jou sel is af.”

      Sy kyk na die dooie selfoon in haar ander hand. “Ek sien so.”

      “Dag jy’s gekaap of iets.”

      “Ek’t ’n halfuur gelede veilig by die huis gekom. Wat maak jy?”

      “Wag vir my beurt, ons het nog een toneel.”

      “Ken jy jou woorde?”

      “Maklik.”

      “Wat nog?”

      “Ek skuld jou ’n verduideliking.”

      “Dis oukei, ek het dit gehoor.”

      “Nie by my nie.”

      “Maak nie meer saak nie, Emile.”

      “Ek wou nie hê dit moet die hele stel vol lê nie.”

      “Wel, julle kon my en Janeen ten minste ingelig het, dan was ons nie sulke varke nie.”

      “Ons het heelpad terug van Sudwala af woorde geleer, maar dis moeilike dialoog en sjoe, toe ek gisternag by die huis kom, val ek op die bed neer en raak met die teks op my bors aan die slaap.”

      Ag siestog, dink Colette. Dit gebeur so kort-kort dat hy met sy teks op sy bors aan die slaap raak. Soms wonder sy of daardie “teks” nie lang blonde hare en welgevormde bene het nie. Die stekie in háár bors is beslis nie jaloesie nie, dis ergerlikheid. Wat weet hy van verhoudings? Wat weet hy van ’n verloofde wat weggaan en binne twee maande van jou vergeet, met ’n wildvreemde blondine trou en nou skielik wil terugkom?

      “Colette, is jy nog daar? Dis die waarheid, ek belowe jou. Toe ek vanoggend wakker word, lê die teks op my –”

      “Asseblief, spaar my daardie ou teks-op-die-bors-roetine van jou.”

      “Ek moes eers gaan stort het, dan was ek dalk wakker.”

      “Goed, probeer dit volgende keer.” Sy kry ’n glimp van Emile en sy blondine saam onder die stort en voel sommer verkeerd.

      “Hulle roep, ek moet gaan. Is jy seker jy’s oukei?”

      “Ja, Emile. Sien jou môre.”

      Sy sit die gehoorstuk neer voor hy haar sover kan kry om te sê dat sy nie oukei is nie. Emile het ’n stem soos warm sjokolade. Hy klink sensueel al praat hy oor die weer. Nie dat dit enige verskil aan haar maak nie, sy ken hom te goed, hy met sy blondines. Tog … vanaand het daar ’n besorgdheid by hom ingesluip wat veroorsaak dat die stekies in haar bors nogal seermaak.

      Ná drie jaar saam voor die kamera ken hulle mekaar goed genoeg om te weet wanneer een van hulle nie oukei is nie. Daar was wel een of twee meisies wat Emile se hart sleg vertrap het. Hy het by haar kom raad vra en so het hulle vriendskap begin blom.

      Maar sy is nie lus om Wilhelm met Emile te bespreek nie. Hulle het mekaar eendag by die ateljee om een of ander duistere rede gegryp en mekaar deeglik opgedons. Wilhelm het gekla dat sy neus gebreek is; Emile het ’n sny in sy oogbank gehad. Die teks moes herskryf en die opnames herskeduleer word. Kosbare tyd het verlore gegaan en die vervaardigers van Mediamanie het die rekening vir Wilhelm gestuur en hom van betreding en aanranding aangekla. Wilhelm het ’n teeneis ingestel. ’n Hofsaak het soos ’n onweerswolk in die lug gedreig.

      Die joernaliste het besluit dis ’n liefdesdriehoek en die koerante was vol bespiegelings, foto’s en al. Colette was so skaam, sy wou onder ’n klip inkruip en daar bly tot alles oorgewaai het. Mediamanie se vervaardigers het darem erken dat die reklame deur en deur die moeite werd was.

      Ses maande later was die koerante uitgepraat, die saak buite die hof geskik en Wilhelm op pad Londen toe. Hy wou nie sy verloofring terughê nie. Sy het sy Londense adres by sy ma gekry en dit per koerier aangestuur. Toe was die breuk ’n voldonge feit.

      Kan ons praat? SMS Colette vir Vera.

      Vera antwoord nie dadelik nie. Goed dat ek eers ge-SMS het, besluit Colette en maak die yskas oop.

      Sy haal die plastiekhouer met die hoenderslaai wat van die vorige dag oorgebly het uit, skep dit op ’n bord, sny ’n tamatie in skywe, skink ’n glas witwyn en gaan sit in die leunstoel voor die TV. Sy skakel dit aan. Mediamanie is aan die gang en sy kyk na ’n konfrontasie tussen Arnold Penrose en sy aartsvyand Felix Cade. Die twee het moeite om mekaar nie met die vuiste te takel nie. Die episode eindig met ’n skoot van Emile se gesig. Hy sukkel om sy humeur te bedwing.

      Toe die eindtitels rol, skakel Colette die TV af. Sy het nie krag vir die nuus nie.

      Sy het kalmte nodig en sy glip ’n CD met Chopin-nokturnes in die speler.

      Mansmense kan maklik onredelik raak en vuis inlê, mymer sy. Die rede waarom Emile en Wilhelm daardie keer handgemeen geraak het, is vandag nog geheim. Wilhelm het iets gemompel van haar eer wat hy moes verdedig. Emile het gesê sy moenie glo wat sy hoor nie en geweier om verder oor die saak uit te wei.

      Sy was lank vies vir Emile, met wie sy ’n romantiese verhouding moes veins terwyl sy nog hartseer was oor Wilhelm. Haar lewe was omgekeer en uitgeskud. Dit het gevoel of sy die helfte van alles wat sy is, verloor het. Gelukkig het Mia Barlow daarvoor begin opmaak en vandag het sy ’n rol wat haar sterstatus besorg het, en veel meer.

      Sy en Emile het mekaar geleidelik beter leer ken. Mekaar soms gehaat en soms net verdra. Daar was tye toe sy bekommerd was oor die intense gevoelens wat hy in haar opwek. Dan het sy in die spieël gekyk en vir haarself gesê dis hormone, geen normale vrou kan bestand wees teen soveel testosteroon nie. Hoe soen jy professioneel so ’n sexy mond soos Emile s’n sonder om self geprikkel te word?

      Sy het by Vera gaan kla. “Jy speel, maar jy is tog nog jouself,” het sy gesê.

      Vera is ’n deurwinterde aktrise, in die jaar toet geskei van haar eerste akteurman en weer getroud met ’n akteur, wat bekend was daarvoor dat hy sy leading ladies ná werk bed toe geneem het. Albei mans is oorlede en Vera al jare lank weduwee.

      “Ons speel met emosies. Wie kan dit hou?” het Vera gemymer.

      “Maar professionele mense moenie hul privaat lewe met die werk laat inmeng nie,” het Colette selfversekerd uitgeblaker en toe byna haar tong afgebyt. Sy het dit so maklik laat klink, sonder om Vera se gevoelens in ag te neem.

      Vera het nie ’n oog geknip nie. “Dis nie ’n waarborg nie,” het sy met die wysheid СКАЧАТЬ